Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Δεν υπάρχει χώρα στην οποία η Αριστερά να μην αντιμετωπίζει προβλήματα επιβίωσης. Τελευταίο παράδειγμα ο Καναδάς, του οποίου ο γνωστός (κεντρο)αριστερός πρωθυπουργός Τρυντώ βρίσκεται αντιμέτωπος με το ίδιο του το κόμμα. Συνεχώς εν ενεργεία υπουργοί παραιτούνται, δηλώνοντας άρνηση συμμετοχής στις επόμενες εκλογές αν ο Τρουντώ παραμείνει επικεφαλής του Φιλελεύθερου (κατ’ όνομα) Κόμματος. Το αίτημα είναι αλλαγή πολιτικού προσανατολισμού και εκ βάθρων διαφορετική οικονομική πολιτική. Σύμφωνα με σχολιαστή του περιοδικου Spectator: ” ο κόσμος εχει πια αρρωστήσει με τον κεντρο-αριστερό φιλελευθερισμό”!
Για ολόκληρο τον τελευταίο χρόνο οι Φιλελεύθεροι του Τρυντώ βρίσκονται, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, ένα διψήφιο αριθμό πίσω απο το Συντηρητικό Κόμμα του Πιέρ Πουαλιέβρ. Ενας μεγάλος αριθμός βουλευτών της σημερινής κυβερνητικής πλειοψηφίας έχουν υπογράψει ενα έγγραφο που ζητεί απο τον Τρυντώ να εγκαταλείψει την Αρχηγία και την Πρωθυπουργία. Εν τω μεταξύ, τις τελευταίες εβδομάδες οι Φιλελεύθεροι έχασσν δυο κρίσιμες αναπληρωματικες (byelections) εκλογικές ανετρήσεις στο Τορόντο και στο Μόντρεαλ, απο το συντηρητικό BC. To ζήτημα γίνεται ιδιαίτερα κρίσιμο και στο Κεμπέκ, όπου οι φιλελεύθεροι χάνουν παρά το γεγονός πως το στυλ του Πουαλέβρ δεν ειναι ιδιαίτερα δημοφιλές εκεί. Αυτό που κάνει τους βουλευτες του Τρυντώ νευρικούς ειναι πως πολλοί φιβούνται για τις πιθανότητες επανεκλογής τους, ακόμη και στις γαλλόφωνες περιοχές.
Ορισμένοι απο τους πιθανούς διαδόχους του Τρυντώ, όπως ο Σαμπαίην, έχουν μεγάλες δυσκολίες επανεκλογής, λόγω ισχυρής δυναμικής του ΒC στις περιφέρειές τους. Αυτό δίνει κάποιες ευκαιρίες ανάπαυλας στον Τρυντώ, χωρίς όμως να μπορεί να επαναπαυφθεί η να κοπάσουν οι αντιδράσεις εναντίον του. Αυτό που έχει κυρίως ενοχλήσει ειναι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, ο εναγκαλισμός της λεγόμενης woke culture απο τον πρωθυπουργό (κινήσεις υπερ φυλετικών και κοινονικών μειονοτήτων και μεταναστών) και οι περίεργες επιλογές του στην εξωτερική πολιτική, που τον συμπαρατάσσει σχεδόν απόλυτα με τον Μπάιντεν, αλλα και ουσιαστικά αποξενώνει πολλούς παραδοσιακούς του συμμάχους (λχ την Ινδία από την Κοινοπολιτεία).
Πολλοι επίσης παραδοσιακοί σύμμαχοι στο εσωτερικό μέτωπο του κ. Τρυντώ φαίνονται να τον εγκαταλείπουν. Ο κ Σαμπαίην δείχνει να κυριαρχεί στην περιοχη Σαιντ Μωρίς, που βρίσκεται και η γεννέτειρα του πρ. Πρωθυπουργού Κρετιέν (το Σαβιβιγκάν), που μάλιστα βρέθηκε πριν απο λίγες ημέρες για διακοπές, και συναντηθήκαμε, στην Υδρα. Η ατζέντα των αντιπάλων του συντηρητικών, που υπόσχονται λιγότερους φόρους, περισσότερη ελεύθερη αγορά και λιγότερες διοικητικές ρυθμίσεις στην καθημερινη ζωή των Καναδών , οπως και ο μεγαλύτερος ελεγχος των μεταναστευτικών ρευμάτων (αυτό βέβαια δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο όσο στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη), γίνεται περισσότερο ελκυστική. Μια ενδεχόμενη μάλιστα εκλογική νικη του Ντόναλντ Τράμπ στις ΗΠΑ θα γιγαντώσει ακόμα περισσότερο τις προοπτικές του συντηρητικού μπλόκ στον Καναδά.
Κοντολογής, και στον Καναδά κυριαρχεί το ίδιο ρεύμα που χαρακτηρίζει τις πολιτικές εξελίξεις παντού αλλού στη Δύση. Μοναχά στα media οι τύχες της Αριστεράς εξακολουθούν νσ παίζουν κυρίαρχο ρόλο. Ενώ η κοινωνία την έχει ουσιαστικά ξεγράψει. Που θα οδηγήσει αυτή η κατάσταση, κανείς δεν μπορεί με σιγουριά να αποφανθεί. Με άγχος κάποιοι (πχ ο συγγραφέας Snyder στο μπλοκ του “Thinking…”) επιμένουν να προειδοποιούν για επέλαση του φασισμού! Οτιδήποτε δηλ δεν ειναι σύμφωνο με την Αριστερά, ειναι …φασιστικό!! Και βλέπουμε τα αποτελέσματα.
αριστερός){kind=link}