Του Γεωργίου Κ. Στεφανάκη
Ι. Τα δικαστήρια λύνουν διαφορές. Έτσι πάντα η δικαστική κρίση αναδεικνύει νικητές και ηττημένους.
● Όπου, όμως, έχει παγιωθεί το “κράτος Δικαίου”, διάδικοι και κοινή γνώμη, περιβάλουν με σεβασμό την άποψη του Δικαστή.
Απόφαση πρόσφατα του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις ΗΠΑ έχει προκαλέσει σάλο. Το όλο κείμενο δεν έχει, ακόμη, δημοσιοποιηθεί. Κυκλοφόρησαν, εν τούτοις, πληροφορίες για την κατεύθυνση που επικράτησε.
ΙI. Η Εστία της 27.6.222 φιλοξενεί πρωτοσέλιδο άρθρο της Μαρίας Κορνάρου. Διευκρινίζεται εκεί ως κρίσιμο, το εξής: προηγούμενη απόφαση του αυτού Δικαστηρίου των Η.Π.Α. είχε διαγνώσει κώλυμα των επί μέρους Πολιτειών ν’ απαγορεύσουν την άμβλωση.
Η νέα απόφαση διέγνωσε, ανυπαρξία του κωλύματος αυτού: τίποτε άλλο.
II. Γίνεται – επιπολαίως – λόγος για ελευθερία των γυναικών να διαθέτουν όπως επιθυμούν το σώμα τους. Πρόκειται για λάθος. Δεν πρόκειται για το γυναικείο σώμα. Πρόκειται για το περιεχόμενό του. Για ζώντα οργανισμό, ο οποίος κατά νόμο έχει πλήρη ανθρώπινη υπόσταση. Αυτό …«… άμα ως (το έμβρυον) ετέχθη ζων, τα δικαιώματά του είναι (και) περιουσιακά – κληρονομικά …»…
Και αυτά τα δικαιώματα ματαιώνει η υποψήφια μητέρα που θανατώνει το παρ’ αυτής κυοφορούμενο. Αλλά το τελευταίο αφορά – εξίσου – επί πλέον, και τον προαλειφόμενο πατέρα. Χάνει απόγονό του (!).
III. Η Simon Veil έγινε διάσημη (και) διότι είναι εκείνη που νομιμοποίησε, υπό προϋποθέσεις, την άμβλωση στην Γαλλία. Αυτό υπό προεδρία Giscard d’Estaing πρωθυπουργούντος του Jacques Chirac. Η σχετική αγόρευσή της υπήρξε μνημειώδης. Θεμελιώθηκε στην τραγωδία κάθε γυναικός όπως απωλέσει το παρ’ αυτής κυοφορούμενο. Αναφέρθηκε, όμως, ιδίως, σε περιστατικά ακραίας ανέχειας κατά την διάρκεια του πολέμου (1939 – 1945). Επικαλέσθηκε περιπτώσεις γυναικών που έγκυες εγκαταλείφθηκαν χωρίς πόρους.
● Ό,τι δεν επικαλέσθηκε ανάγεται στις κυματοειδείς σπερμοληψίες επιπόλαιων γυναικών ασκούμενων στο προκείμενο άθλημα.
IV. Κανόνας ανεξαίρετος δεν υπάρχει. Έτσι αναδεικνύονται και λόγοι θεμιτής άμβλωσης: είναι ποικίλοι. Ο νομοθέτης θα τους ορίσει. Ανάγονται στην βιωσιμότητα και υγεία του εμβρύου. Ομοίως στην αιτία της ανεπιθύμητης σύλληψης, φερ΄ειπείν, περίπτωση βιασμού. Δυνατόν να συνέχονται και με την υγεία της κυοφορούσης.
Οι εξαιρέσεις, όμως, ουδέποτε – εξ ορισμού – ανατρέπουν τον κανόνα.
Αυτά για να γνωρίζουμε περί τίνος πρόκειται.
