Του Κώστα Πάντζιου
Σήμερα, η στήλη θα το ρίξει στη… φιλοσοφία. Και ό,τι θέλει ας γίνει!!! Αφορμή, η λέξη της μόδας κατά τους τελευταίους μήνες, που είναι η «κανονικότητα». Αλλά τι είναι, τελικά, κανονικότητα; Φιλοσοφικά, ο όρος είναι ασαφής. Κανονικότητα όταν λέμε, εννοούμε την φυσιολογική κατάσταση. Αλλά ποια είναι η έννοια της φυσιολογικής κατάστασης, όταν όλα γύρω μας μεταβάλλονται με φρενήρεις ρυθμούς; Δύσκολη η απάντηση. Όμως, σίγουρα μπορούμε να πούμε, ότι κανονικότητα δεν είναι π.χ. να πηγαίνει κάποιος στο σούπερ μάρκετ και να θέλει να αγοράσει ένα μπουκάλι ελαιόλαδο και να κινδυνεύει να εισπράξει τα φαρμακερά βλέμματα των άλλων καταναλωτών, οι οποίοι, με το δίκιο τους, τον θεωρούν ήδη «μέλος της… πλουτοκρατίας»!!! Τι κανονικότητα είναι αυτή, κ. Πρωθυπουργέ, όταν το αγνό παρθένο ελαιόλαδο δεν είναι εισαγόμενο προϊόν, αλλά παράγεται στην Ελλάδα; Άρα, ας σταματήσει η κυβέρνηση να νομίζει ότι θα ρίξει τις τιμές με ταμπελάκια, στα ράφια των σούπερ μάρκετ και ας κοιτάξει να δει, ποιοι πλουτίζουν από το ελαιόλαδο, κατά τη διαδρομή του, από τον παραγω-γό μέχρι τον καταναλωτή.
Πάμε αλλού, σε άλλη κανονικότητα. Φιλοσοφική έννοια και αυτή. Είπε κάποια στιγμή η βουλευτής της ΝΕΑ κ. Έφη Αχτσιόγλου, επί λέξει: «Η κανονι-κότητα δεν υπήρξε ποτέ ευκαιρία για την Αριστερά». Λάθος μέγα, κατά τη γνώμη μας. Φιλοσοφικά και πολιτικά θα ήταν να πει π.χ., πως η Αριστερά θέλει να αλλάξει την «κανονικότητα», με γνώμονα την ευημερία των πολλών και όχι να περιμένει να πάθει καμιά συμφορά η χώρα για να έχει η Αριστερά ευκαιρία πολιτικής ανέλιξης!!! Με την ευκαιρία –πολιτικά τώρα– είδαμε με ικανοποίηση προχθές την κ. Αχτσιόγλου να βγαίνει μπροστά και να τοποθετείται σε κάποια καίρια θέματα, διότι κατά τη γνώμη μας, δεν έχει παύσει να έχει μεγάλη δημοτικότητα, καταγεγραμμένη, όταν έγινε δημοσκόπηση για τους δύο υποψήφιους προέδρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και εκείνη συγκέντρωσε το 56% και ο συνυποψήφιός της, ο κ. Ευκλ. Τσακαλώτος το 19%. Μετά ήλθε στο προσκήνιο και ο κ. Στ. Κασσελάκης και ο κ. Ν. Παπάς και ο κ. Στ. Τζουμάκας, με απόλυτη δημοκρατική κανονικότητα. Και τώρα, το εν λόγω κόμμα, υπό το νέο ηγέτη του, δημοσκοπικά, από το 17,8% έχει κατέβει στο 10,9%, σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της MRB!!! Το τι μεγάλες χαμός έγινε στο κόμμα με εκείνο το 56% και το 19% θα το… φιλοσοφήσουμε… καμιά άλλη φορά.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η «κανονικότητα» πάει περίπατο, καθώς ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης δήλωσε πρόσφατα, ότι το κόμμα που ο ελληνικός λαός στις εκλογές το ενέταξε στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευση, είναι όχι ένα κόμμα, αλλά ένα μόρφωμα!!! Αυτή η δήλωση μας κάνει να μη θέλουμε να απομακρυνθούμε από τη φιλοσοφική… διερεύνηση της έννοιας της κανονικό-τητας, αφού ζούμε ήδη το κουφό πράγμα, το πρώτο κόμμα, δηλαδή η Ν.Δ., να έχει διαφορά από το δεύτερο, πάνω από 20 ποσοστιαίες μονάδες. Κάτι πρέπει να γίνει γι’ αυτό. Και για να μην ξεχάσουμε ότι είμαστε δημοσιογρά-φοι και όχι… φιλόσοφοι, ακούγεται ότι ο κ. Αλ. Τσίπρας, που σύμφωνα με παλαιότερες πληροφορίες είχε σκοπό να κάνει πολιτική παρέμβαση μετά τις Ευρωεκλογές, άλλαξε σχέδια και την παρέμβαση θα την κάνει εκεί κατά τον Φλεβάρη μήνα, ενισχυμένος και ιδεολογικοπολιτικά, αφ’ ενός μεν με τα ταξίδια του στην Ευρώπη, προσφάτως, αλλά και από τα πορίσματα που θα έχει στα χέρια του, από την «δεξαμενή σκέψης» που ιδρύει σύντομα. Να το πούμε και αυτό: «Δεξαμενή σκέψης», άλλη φιλοσοφική έννοια!!!
Τέλος πάντων, όλα είναι σχετικά. Και η «πληρότητα» και το «κενό». Και σίγουρα, όλα τα πράγματα, όλες οι καταστάσεις, όλες οι ανθρώπινες ενέργειες, είναι έννοιες πολιτικές. Και μια και την κάναμε την αυθαιρεσία, και το ρίξαμε στη φιλοσοφία, φως φανάρι είναι πως δεν υπάρχει, εδώ και πολλούς αιώνες, το δίλημμα, δηλαδή ποιο είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της ανθρώπινης σκέψης, είναι η φιλοσοφία ή είναι η πολιτική; Έχει λυθεί το ζήτημα, εδώ στην Ελλάδα, πριν από 2.500 χρόνια. Το μεγαλύτερο επίτευγμα είναι η Δημοκρατία. Γιατί χωρίς αυτήν, ούτε φιλοσοφία θα υπήρχε, ούτε πολιτική!!!
