Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Ο βίαιος θάνατος κατά κανόνα νέων ανθρώπων, είναι ένα συγκλονιστικό γεγονός. Για αυτή την ανείπωτη τραγωδία, που συνέβη στα Τέμπη, ο πόνος συγγενών και φίλων είναι αβάσταχτος. Δεν χωρεί αμφιβολία ότι το γεγονός αυτό συγκλόνισε ολόκληρο το Πανελλήνιο.
Η απόδοση των ευθυνών σε μια ευνομούμενη κοινωνία είναι υπόθεση της δικαστικής και μόνο αρχής. Όμως όπως συμβαίνει με τους σέρφερς που με την ιστιοσανίδα τους καβαλάνε πάνω στο κύμα και επιτυγχάνουν να αναπτύξουν έτσι μεγάλες ταχύτητες, έτσι συνέβη και με την αντιπολίτευση όλων των πτερύγων, που επιχείρησε να καρπωθεί πολιτικά οφέλη, επενδύοντας στο πόνο των πληγωμένων ανθρώπων, που έχασαν τα παιδιά τους.
Υπερακοντίζοντας τον ρόλο τους, μετατράπηκαν σε εισαγγελείς και επιχείρησαν να δικάσουν στη Βουλή με συνοπτικές διαδικασίες πολιτικά πρόσωπα. Τι όμως συνέβη και ξαφνικά μετά από ένα χρόνο από την τραγωδία, εμφανίστηκαν στη Βουλή και με αφορμή πρόταση μομφής, θέλησαν να πλήξουν μέχρι θανάτου την κυβέρνηση;
Ένα δημοσίευμα μέχρι χθες φιλοκυβερνητικής εφημερίδας, που παρουσίασε τους πλήρεις διαλόγους του σταθμάρχη της Λάρισας με τους μηχανοδηγούς των τρένων, το μοιραίο εκείνο βράδυ της σύγκρουσης, που οδήγησε στον βίαιο θάνατο 57 ανθρώπους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ολόκληρη η στιχομυθία σταθμάρχη και μηχανοδηγών, βρίσκεται από την πρώτη στιγμή στα χέρια των ανακριτικών αρχών. Το θέμα που έκανε το ΠΑΣΟΚ και τους συν αυτώ να συμπράξουν, για την πρόταση μομφής σε βάρος της κυβέρνησης, ήταν ότι η δημοσίευση μέρους των συνομιλιών από μια εφημερίδα την επομένη της σύγκρουσης των τρένων, παραπλάνησε την κοινή γνώμη γύρω από τα αίτια της τραγωδίας.
Κι αυτό γιατί; Για να κερδίσει λένε επικοινωνιακά η κυβέρνηση. Αν το έκανε αυτό, έπεισε η κυβέρνηση την κοινή γνώμη, ότι είναι αθώα του αίματος τούτου; Όχι… Άρα οι όποιες περικοπές έγιναν στις συνομιλίες ήταν άνευ αποτελέσματος …Και πόθεν τεκμαίρεται ότι υπήρξε κυβερνητικός δάκτυλος για τις περικοπές των συνομιλιών; Εξ όσων ακούσαμε στη Βουλή από πουθενά.
Ακούστηκε επίσης, να παραπεμφθεί από την Βουλή ο Κ. Αχ. Καραμανλής με συνοπτικές διαδικασίες δύο ημερών στο ειδικό δικαστήριο. Νομικοί και μη, οφείλουν να γνωρίζουν ότι δύο είναι οι φορείς, που μπορούν να παραπέμψουν ένα υπουργό για πράξεις ή παραλείψεις στο ειδικό δικαστήριο. Ο ένας είναι η προανακριτική της Βουλής, που εκτελεί καθήκοντα εισαγγελέα και ο άλλος είναι οι ανακριτικές αρχές, που διενεργούν την έρευνα για την τραγωδία.
Ο μεν εισαγγελέας δεν έχει πει την τελευταία λέξη, δηλ. δεν έχει ολοκληρώσει την ερευνά του, η δε Βουλή για να συσταθεί προανακριτική χρειάζεται μια αιτιολογημένη έκθεση για να την συζητήσει προκειμένου να αποφανθεί αν προκύπτουν ποινικές ευθύνες κατά την εκτέλεση των καθηκόντων, του εν λόγω υπουργού και όχι να αποφασίσει με συνοπτικές διαδικασίες να τον στείλει στην γκιλοτίνα.
Στην προκειμένη περίπτωση από πλευράς των κομμάτων της αντιπολίτευσης δεν έχει κατατεθεί μέχρι τώρα μια έκθεση που με νομικούς, και όχι αγοραίους όρους που ακούστηκαν στη Βουλή, να παρουσιάζει ενδείξεις ποινικών ευθυνών για τον αρμόδιο τότε υπουργό.
Άλλωστε οι παροικούντες στην Βουλή, γνωρίζουν ότι στους ελληνικούς σιδηροδρόμους υπήρχε εν εξελίξει ένα διαχρονικό έγκλημα. Στο όποιο εμπλεκόμενοι ήταν συνδικαλιστές, κόμματα και κυβερνήσεις, μιας και η όλη διαχείριση των μετακινήσεων και μετατάξεων του προσωπικού την περίοδο της κρίσης, έγινε χωρίς σοβαρή μελέτη με αποτέλεσμα να απογυμνωθούν από έμπειρο προσωπικό οι σιδηρόδρομοι.
Ένα ρημαγμένο δίκτυο, που δεν έσωσε τελικά, όπως αποδείχθηκε από το τραγικό γεγονός, η διπλή γραμμή που στρώθηκε στη γραμμή Αθήνα – Θεσσαλονίκη.
Πάνω σε αυτή λοιπόν την τραγωδία παίζονται στις μέρες μας πολλαπλά πολιτικά παιχνίδια. Από την μια ο Ν. Ανδρουλάκης που αγωνίζεται να υπερκεράσει τον Σ. Κασσελάκη στις ευρωεκλογές, και από την άλλη ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που κάνει ντρίπλα ζητώντας διεθνείς παρατηρητές για τις εκλογές στην Ελλάδα.
Η κίνηση Κασσελάκη έχει δύο πολιτικούς στόχους. Από την μια να υπερακοντίσει την πρωτοβουλία για την πρόταση μομφής του Ανδρουλάκη, κι από την άλλη να θέση θέμα αμφισβήτησης του εκλογικού αποτελέσματος, αν αυτό είναι κακό για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Με το θέμα ανοιχτό των e-mail προς τους απόδημους ψηφοφόρους της Μισέλ Ασημακοπούλου, επιχειρείται να δημιουργηθεί η εντύπωση αθέμιτης παρέμβασης στις εκλογική διαδικασία.
Όμως και σε αυτό το θέμα, όπως όλα δείχνουν, ακολουθήθηκε η νόμιμη διαδικασία. Κάτι που αποδεικνύουν προγενέστερες αποφάσεις του ΣτΕ, οι οποίες καθορίζουν τι περιλαμβάνουν τα προσωπικά δεδομένα και τι όχι.
Η όλη συζήτηση για την πρόταση μομφής απέβη άκαρπη και όπως προέβλεψε ο προπαιδευόμενος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σ. Κασσελάκης ήταν μια κοκορομαχία.
Όμως με αφορμή την συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση μομφής προέκυψαν δύο σημαντικά θέματα. Το πρώτο το ενδεχόμενο ενεργούς ανάμειξης του εφοπλιστή, εκδότη και καναλάρχη στην πολιτική και το δεύτερο η καρατόμηση δύο προσώπων που μέχρι χθες ήταν από του Ηρακλείς του στέμματος.
Το μεν πρώτο αναμένουμε να το δούμε, το δε δεύτερο απέδειξε ότι τόσο το Μαξίμου όσο και το επιτελικό κράτος μπάζει από παντού…
