Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
O αμερικανός δικηγόρος, και πρώην υπουργός εργασίας, επί κυβέρνησης Ντόναλντ Τράμπ, Γιουτζίν Σκάλια, έχει ξεχωρίσει για τις αγορεύσεις και τις γενικότερες νομικές του τοποθετήσεις και παρεμβάσεις εναντίον των διοικητικών ρυθμίσεων του κράτους στην επιχειρηματική δραστηριότητα, γενικότερα, και στην αγορά εργασίας, ειδικότερα. Γιός του πρώην δικαστή του Ομοσπονδιακού Ανωτάτου Δικαστηρίου Αντονιο Σκάλια, που είχε τοποθετηθεί εκεί επι Προεδρίας Ρόναλντ Ρήγκαν, ο νεώτερος Σκάλια διακρίθηκε νωρίς για τις σταθερές συντηρητικές (φιλελεύθερές) του αρχές και για την άψογη θεωρητική του κατάρτηση.
Εκτοτε ο Γιουτζίν Σκάλια έχει εξελιχθεί νε νομικό διώκτη κάθε υπερβολικής νομοθετικής πρωτοβουλίας που στοχεύει στον περιορισμό των επιχειρηματικών ελευθεριών και στην ρυθμιστική ασυδοσία του δημόσιου τομέα. Συχνά τα αριστερόστροφα αμερικανικά ΜΜΕ επιχειρούν να βαφτίσουν τις παρεμβάσεις του έγκριτου νομικού σαν αντεργατικές πρωτοβουλίες, που στοχεύουν να περιορίσουν την προστασία που το κράτος επιχειρεί να προσφέρει στα αδύναμα εργατικά στρώματα. Ο Σκάλια όμως επίμονα υποστηρίζει πως οι θέσεις του δεν είναι “αντεργατικές”. Η άποψή του είναι πως για να λειτουργήσει μιά οικονομία οφείλει να είναι ελεύθερη και να μην ποδηγετείται από την ατέρμονη δημόσια γραφειοκρατία. Που πρωτίστως ενδιαφέρεται για την διαιώνιση των δικών της εξουσιών, μέσω πολύπλοκων ρυθμίσεων και συγκεχυμένων αρμοδιοτήτων. Το μεγάλο δημόσιο δεν εξασφαλίζει πουθενά ευημερία. Ενδεχόμενα προσφέρει προσωρινή ανακούφιση απο προβλήματα μέσω παρεμβάσεων και παροχών, μακροπρόθεσμα όμως οδηγεί σε αδιέξοδα, σε δυσπραγία και σε οικονομική αποτελμάτωση.
Με βάση την λογικη αυτή ο Σκάλια έχει καρορθώσει να ανατρέψει στα δικαστήρια πολλές κυβερνητικές ρυθμίσεις που είχαν σχέση, μεταξύ άλλων, με την αεροπορική κατασκευαστική εταιρία Μπόινγκ και την μεγάλη αλυσσίδα υπερκαταστημάτων Walmart. Εχει επίσης, εκπροσωπώντας μεγάλα ονόματα της Wall Stereet, αμφισβητήσει την περίφημη ρύθμιση Dodd-Frank σχετικά με το τραπεζικό σύστημα και την εσωτερικη λειτουργία των πιστωτικών ιδρυμάτων. Ο αέναος πόλεμος που έχει κηρύξει ο Σκάλια κατά των διοικητικών παρεμβασεων στην οικονομία τον έχει κάνει υπ. αριθμο 1 εχθρικό πρόσωπο της λεγόμενης “προοδευτικής” ατζέντας της αμερικανικής αριστεράς. Και εχθρό βέβαια του δημοκρατικού κόμματος, και της υποψήφιας Προέδρου Καμάλα Χάρρις.
Είναι, εν τούτοις, μάλλον σίγουρο πως στην περίπτωση εκλογής του Τράμπ θα αναλάβει κάποιο νευραλγικό υπουργείο οικονομικού η εργασιακού χαρακτήρα. Η τόλμη του και η αποφασιστικότητα να αντιπαλέψει και σε ιδεολογικό επιπεδο με τις απόψεις της αριστεράς, συνηγορούν σε μιά τέτοια εξέλιξη. Οι New York Times εξ άλλου παρουσιάζοντας το προφιλ του Γιουτζίν Σκάλια σημειώνουν: “έγκριτος δικηγόρος με πλούσια και πετυχημένη δραστηριότητα στο τομέα της πολιτικής κατα των ρυθμίσεων της οικονομίας και υπέρ της υποστήριξης επιχειρηματικών δραστηριοτήτων”. Η καρριέρα του Σκάλια δείχνει, σε όσους νοιάζονται για την απελευθερωμένη αγορά, πως υπάρχουν πολλοί τρόποι, και εκτός της πολιτικής, για την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της αδυσώπητης Λερναίας Υδρας του δημόσιου τομέα.
