Να χρηματοδοτήσει την κατασκευή νέων γηπέδων στην Ελλάδα και την Αίγυπτο φέρεται να προσφέρθηκε – σύμφωνα με δημοσίευμα του Politico – η Σαουδική Αραβία, ζητώντας ως αντάλλαγμα από τις δύο χώρες να συνεργαστούν με την πετρελαιομοναρχία του Κόλπου για να καταθέσουν από κοινού υποψηφιότητα για τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου του 2030.
Από την πλευρά τους, η Ελλάδα και η Αίγυπτος θα έπρεπε να δώσουν στη Σαουδική Αραβία τη δυνατότητα να διοργανώσει τα τρία τέταρτα όλων των αγώνων, με βάσει τη συμφωνία που προτάθηκε από το Ριάντ.
Η πρόταση
«Η δραματική προσφορά – ύψους πιθανώς δισεκατομμυρίων ευρώ όσον αφορά το κόστος κατασκευής – συζητήθηκε σε ιδιωτική συζήτηση μεταξύ του Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, του de facto κυβερνήτη της Σαουδικής Αραβίας, και του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, το καλοκαίρι του 2022, σύμφωνα με υψηλόβαθμο αξιωματούχο που γνωρίζει το θέμα», αναφέρεται στο δημοσίευμα του Politico.
Ένας δεύτερος ανώτερος αξιωματούχος με γνώση των συζητήσεων δήλωσε στο POLITICO ότι η Σαουδική Αραβία είναι έτοιμη να «αναλάβει πλήρως το κόστος» της φιλοξενίας (του Μουντιάλ) για την Ελλάδα και την Αίγυπτο, αρκεί το 75% του τεράστιου τουρνουά των 48 ομάδων να διεξαχθεί στο κράτος του Κόλπου.
«Δεν είναι σαφές αν η προσφορά έγινε δεκτή. Αλλά οι τρεις χώρες εργάζονται τώρα πάνω σε μια κοινή πρόταση για τη διοργάνωση του τουρνουά του 2030, μια κίνηση που έχει προκαλέσει αντιδράσεις κατά της Ελλάδας», αναφέρει το περιοδικό, το οποίο υποστηρίζει ότι η προσφορά του Ριάντ στην Ελλάδα «θα τροφοδοτήσει επικρίσεις ότι η Σαουδική Αραβία επιχειρεί ουσιαστικά να χρησιμοποιήσει τον αστρονομικό πλούτο της για να αγοράσει το Παγκόσμιο Κύπελλο δημιουργώντας έναν διηπειρωτικό συνασπισμό για να εκμεταλλευτεί έξυπνα το σύστημα ψηφοφορίας».
Το σύστημα ψηφοφορίας της FIFA
Όπως εξηγεί το Politico, «σε μια προσπάθεια να πειστούν τα μέλη του παγκόσμιου διοικητικού οργάνου του ποδοσφαίρου, της FIFA, για τα θετικά της υποψηφιότητας υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας, στο προτεινόμενο τουρνουά θα διεξαχθούν αγώνες σε τρεις ηπείρους, παρέχοντας γεωγραφική ισορροπία. Μια υποψηφιότητα μόνο της Μέσης Ανατολής για το Παγκόσμιο Κύπελλο θα ήταν απίθανο να πετύχει μόλις οκτώ χρόνια μετά τη διοργάνωση του τουρνουά στο Κατάρ το 2022.»
Οι κύριοι αντίπαλοι των Σαουδαράβων είναι η κοινή υποψηφιότητα της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ουκρανίας από την Ευρώπη και η υποψηφιότητα της Νότιας Αμερικής από την Αργεντινή, την Ουρουγουάη, την Παραγουάη και τη Χιλή.
Η απόφαση για το ποιος θα φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2030 λαμβάνεται με δημόσια ψηφοφορία από το σύνολο του Κογκρέσου της FIFA, που αποτελείται από περισσότερες από 200 ενώσεις-μέλη από όλο τον κόσμο. Εάν οι αφρικανικές χώρες, που προσελκύονται από την παρουσία της Αιγύπτου και τις επενδύσεις της Σαουδικής Αραβίας στην Αφρική, συσπειρωθούν πίσω από την υποψηφιότητα, οι ασιατικές χώρες κάνουν το ίδιο και η Ελλάδα αποσπάσει κάποιες ευρωπαϊκές ψήφους, η πρόταση υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας θα έχει πολλές πιθανότητες να κερδίσει.
Το Politico προσέγγισε και τις τρεις κυβερνήσεις για σχόλια. Η ελληνική και η σαουδαραβική κυβέρνηση, καθώς και η FIFA, αρνήθηκαν να σχολιάσουν, ενώ η αιγυπτιακή κυβέρνηση δεν απάντησε στα αιτήματα του Politico.
Οι φιλοδοξίες της Σαουδικής Αραβίας
«Η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου θα αποτελούσε το αποκορύφωμα της φιλόδοξης στρατηγικής της Σαουδικής Αραβίας να κυριαρχήσει στα μεγάλα αθλητικά γεγονότα», σχολιάζει το Politico, που αναφέρεται στην ορμητική είσοδο της πετρελαιομοναρχίας σε μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις. Αλλά η επιθυμία της Σαουδικής Αραβίας να διοργανώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο υπερβαίνει τους λόγους αθλητικού κύρους: «Η Σαουδική Αραβία προσπαθεί στρατηγικά να τοποθετηθεί ως αφροευρασιατικός κόμβος – το κέντρο μιας νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων», εξηγεί ο Simon Chadwick, καθηγητής αθλητισμού και γεωπολιτικής οικονομίας στο Skema Business School στο Παρίσι, σχετικά με την υποψηφιότητα της Σαουδικής Αραβίας. «Αυτή η τοποθέτηση θα επιτρέψει στη Σαουδική Αραβία να ασκήσει σημαντική δύναμη και επιρροή σε μια τεράστια γεωγραφική περιοχή, κάτι που επιδιώκει να επιτύχει με την οικοδόμηση σχέσεων με βασικούς εταίρους». «Η πολυπολική διοργάνωση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου με την Αίγυπτο και την Ελλάδα δεν θα ήταν ούτε αλτρουισμός ούτε γενναιοδωρία. Αντίθετα, θα αποτελούσε μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου, το οποίο η κυβέρνηση στο Ριάντ επιδιώκει μέσω της πιθανής δωρεάς γηπέδων», πρόσθεσε.
Η κίνηση της Σαουδικής Αραβίας να φιλοξενήσει το τουρνουά έχει προκαλέσει τον αποτροπιασμό των παρατηρητών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίοι επισημαίνουν τη βάναυση μεταχείριση της LGPTQ κοινότητας και των μεταναστών εργατών.
«Η καταστολή της Σαουδικής Αραβίας δεν θα έπρεπε να επιβραβεύεται με ένα Παγκόσμιο Κύπελλο», δήλωσε ο Μίνκι Γουόρντεν, διευθυντής παγκόσμιων πρωτοβουλιών στο Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. «Όσο η Σαουδική Αραβία κάνει διακρίσεις σε βάρος των ΛΟΑΤ ατόμων και τιμωρεί τις γυναίκες για τον ακτιβισμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν παρέχει προστασία για τους μετανάστες εργάτες που θα κατασκευάσουν την πλειοψηφία των νέων γηπέδων και εγκαταστάσεων, η χώρα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα που έχει ήδη θεσπίσει η FIFA».
Το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ του 2022 αμαυρώθηκε από επικρίσεις κατά του κράτους του Κόλπου για τη μεταχείριση των μεταναστών εργατών.
Η μνήμη των Ολυμπιακών Αγώνων
Στην Ελλάδα, σχολιάζει το Politico, το κόστος των αθλητικών υποδομών αποτελεί ένα ευαίσθητο θέμα, καθώς θεωρούνται μνημείο κυβερνητικής σπατάλης.
«Το 2004, η Αθήνα φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, με την Ελλάδα να δαπανά περίπου 9 δισεκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο, μεγάλο μέρος των υποδομών έμεινε εγκαταλελειμμένο μετά το σβήσιμο της ολυμπιακής φλόγας.
»Καθώς η χώρα εισήλθε σε μια δεκαετή ύφεση και αναγκάστηκε να καταφύγει σε προγράμματα διάσωσης για να αποφύγει τη χρεοκοπία, οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν πηγή θυμού για τους Έλληνες, οι οποίοι υποστήριξαν ότι οι Αγώνες έσπρωξαν τη χώρα τους ακόμη περισσότερο στην ύφεση. Σχεδόν δύο δεκαετίες μετά το υπερθέαμα των Ολυμπιακών Αγώνων, πολλοί από τους 30 χώρους παραμένουν αχρησιμοποίητοι, ενώ ορισμένοι έχουν κατεδαφιστεί», αναφέρει το Politico.
Οι δεσμοί με το Ριάντ
«Από τότε που ανέλαβε την εξουσία το 2019, η συντηρητική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στην Ελλάδα προσπάθησε να εμβαθύνει τους δεσμούς της με τους Σαουδάραβες και άλλες χώρες του Κόλπου, ως απάντηση στην επεκτατική πολιτική της αντιπάλου Τουρκίας στην περιοχή.
»Ο Μητσοτάκης έχει επισκεφθεί πολλές φορές το Ριάντ, η Ελλάδα έχει παραδώσει στρατιωτικό εξοπλισμό και στρατιώτες στη Σαουδική Αραβία και, τον Ιούλιο του περασμένου έτους, η Αθήνα έγινε η πρώτη πρωτεύουσα της ΕΕ που επισκέφθηκε ο μπιν Σαλμάν αφότου ενέκρινε προσωπικά, σύμφωνα με αποχαρακτηρισμένες πληροφορίες των ΗΠΑ, τη δολοφονία του δημοσιογράφου της Washington Post Τζαμάλ Κασόγκι.
»Ο Μπιν Σαλμάν, του οποίου η εικόνα στη Δύση έχει αποκατασταθεί λόγω της ενεργειακής κρίσης που προκλήθηκε από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, υπέγραψε μια σειρά διμερών συμφωνιών στην Αθήνα το περασμένο καλοκαίρι, ενώ δεσμεύτηκε να καταστήσει την Ελλάδα ενεργειακό κόμβο για τη διανομή “πράσινου υδρογόνου”», σημειώνει το περιοδικό.
«Η Σαουδική Αραβία έχει παραδοσιακά στενούς διπλωματικούς δεσμούς με την Αίγυπτο. Ο Μπιν Σαλμάν συναντήθηκε με τον Αιγύπτιο πρόεδρο Αμπντέλ Φατάχ ελ Σίσι στο Κάιρο τον περασμένο Ιούνιο, όπου υπέγραψε επενδυτικές συμφωνίες αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ και συζήτησε “διμερή, περιφερειακή συνεργασία”.
»Η απόφαση για τη φιλοξενία του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2030 θα ληφθεί το 2024, με τη διαδικασία υποβολής προσφορών να ανοίγει επίσημα αργότερα φέτος», καταλήγει το δημοσίευμα.
Πηγή: ot.gr
