Πολιτικός ίλιγγος… Του Κώστα Πάντζιου

236

Του Κώστα Πάντζιου

Γράφαμε στο περασμένο άρθρο, ότι το φετινό φθινόπωρο φέρνει πολιτική και κομματική κινητικότητα, αλλά που να φανταστούμε, ότι σε μία εβδομάδα μέσα, θα γινόταν ο πολιτικός χαμός. Η όλη εξέλιξη έχει τα στοιχεία του πολιτικού θρίλερ. Πολιτική καταιγίδα. Ένας μεγαλοεκδότης, με πάνω από τα μισά ΜΜΕ υπό την ιδιοκτησία του, «κηρύσσει πόλεμο» στον πρωθυπουργό της χώρας πρωτίστως και στην κυβέρνησή του δευτερευόντως. Ο πρωθυ-πουργός της χώρας μας, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, να δηλώνει ότι είναι ένας πρωθυπουργός που τον εξέλεξε η πλειοψηφία του ελληνικού λαού και άρα κανείς δεν μπορεί να τον μετακινήσει από τη θέση του, υπαινισσόμενος προφανώς, ότι δεν πρόκειται να συμβούν στην Ελλάδα αυτά που συνέβησαν στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου οι πρωθυπουργοί από το Συντηρητικό Κόμμα, εναλλάσσονταν με διαστημικές ταχύτητες. Και εν τω μεταξύ, λίστες με καινούργια ονόματα πολιτικών και δημοσιογράφων, να βγαίνουν κάθε εβδομάδα, η αντιπολίτευση να βρίσκεται καθημερινά σε θέση μάχης απέναντι στην κυβέρνηση και ο ελληνικός λαός να μην μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς γίνεται.

Και όμως, γίνεται αυτό, που κάποιοι πολιτικοί παράγοντες και δημοσιογρά-φοι υποτίμησαν, ότι είναι μιας ασήμαντης έκτασης πολιτικό επεισόδιο, τον περασμένο Αύγουστο, ενώ ήταν και είναι τεράστιο πολιτικό θέμα, γιατί είναι θέμα λειτουργίας της Δημοκρατίας, όχι σε μια τριτοκοσμική χώρα, αλλά σε μια χώρα η οποία είναι μέλος του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αν δεν ήταν τόσο μεγάλης βαρύτητας θέμα, τότε δεν θα δήλωναν όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων, μηδέ και του κυβερνώντος εξαιρουμένου, πως πρέπει να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση των τηλεφωνικών παρακολουθή-σεων. Αν δεν συμβεί αυτό γρήγορα, τότε η Ελλάδα θα εισέλθει σε έναν φαύλο κύκλο παρακμής των δημοκρατικών θεσμών και λειτουργιών.

Για να είμαστε περισσότερο σαφείς, κυκλοφορούν ήδη φήμες, πως η όλη υπόθεση κυοφορεί πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, με στόχο το κυβερνόν κόμμα να συσπειρώσει τη βάση του, πρώτον, και δεύτερον, να ανακοπεί η ροή νέων αποκαλύψεων. Αλλά με αυτήν την κίνηση, μπορεί –υποστηρίζεται από κυβερνητικά στελέχη– να γίνουν τα πράγματα χειρότερα. Όσα στελέχη στο κυβερνητικό στρατόπεδο υποστηρίζουν την άποψη των πρόωρων εκλογών, υπενθυμίζουν παλαιότερες εισηγήσεις τους, πριν από δύο μήνες περίπου, σύμφωνα με τις οποίες, αν είχαν προκηρυχθεί εκλογές, δεν αποκλείεται η ιστορία με τις υποκλοπές να είχε ανακοπεί.

Οι υποκλοπές, αποδεικνύεται ότι είναι τεράστιο πολιτικό θέμα, γιατί θυμίζει, εκτός των άλλων, παλαιότερες καταστάσεις στη χώρα μας, όπου κυριαρχού-σαν αντιδημοκρατικές μέθοδοι διακυβέρνησης, που σχεδόν το σύνολο του ελληνικού λαού θεωρούσε μέχρι πρόσφατα πως είχαν περάσει ανεπιστρεπτί.

Και δεν είναι μόνον αυτό. Η κυβέρνηση και το κόμμα της Ν.Δ. είχαν, πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο των υποκλοπών, μια επαρκή ίσως επίδοση στην πορεία της οικονομίας και της κοινωνικής ζωής, με αποτέλεσμα το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να μη μπορεί να βρει εκείνο το «κλικ» που θα δημιουργούσε εκλογικό ρεύμα υπέρ αυτού, ώστε να επωφεληθεί από τη φθορά του κυβερνώντος κόμματος και να αμφισβητήσει την πρωτιά της Ν.Δ. στις εκλογές. Τώρα, αυτή η εκδοχή έχει ανατραπεί. Η εκλογική μάχη πρόκειται να δοθεί με νέους όρους, δυσμενείς για τη Ν.Δ. Αυτό υποστηρίζουν παλαιά στελέχη όλων των κομμάτων, τα οποία επιμένουν ότι στην Ελλάδα οι εκλογές κερδίζονται, πιο πολύ και πιο συχνά, με πολιτικούς όρους, παρά με το «καλάθι της νοικοκυράς», το οποίο, ούτως ή άλλως, για λάθη όχι τόσο πολύ της κυβέρνησης Μητσοτάκη, είναι εδώ και μήνες… ελειποβαρές.

Και τέλος, καμία πρόβλεψη δεν είναι δυνατή. Εκτός από εκείνη, ευμενής βέβαια για όλον τον κόσμο, της παύσης του πολέμου στην Ουκρανία, με πρωτοβουλία, όπως λέγεται, της Ρωσικής Κυβέρνησης, διότι απλώς ο ηγέτης της δεν έχει περιθώρια να κάνει και νέα εγκληματικά λάθη, σαν αυτά που κάνει αδιαλείπτως, από τις 24 Φεβρουαρίου μέχρι και σήμερα.