Του Μάνου Βουλαρίνου
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι που πολεμάει στη χώρα του και οι επαναστάτες της Δύσης.
Όταν χωρίς φόβο έχεις περπατήσει με γόβες στα πεζοδρόμια της Φιλοθέης και χωρίς δισταγμό έχεις χτυπήσει το κεφάλαιο εκεί που πονάει απαιτώντας βαριά συμβόλαια, είναι λογικό να μην έχεις κανέναν ιδιαίτερο σεβασμό για έναν φουκαρά ηγέτη ο οποίος παίζει τη ζωή του κορώνα γράμματα για τη χώρα του που ούτε καν να τη δείξεις στον χάρτη δεν καταδέχεσαι. Όταν είσαι τόσο ριψοκίνδυνος ώστε να έχεις συμμετάσχει σε πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία ή έχεις τουιτάρει εναντίον της χούντας Μητσοτάκη, πώς να σεβαστείς έναν εκλεγμένο (πφφφφ) πρόεδρο που είναι τόσο κορόιδο ώστε να επιλέξει να μην αποδράσει από τον πόλεμο, παρότι ξέρει ότι οι εισβολείς θέλουν το κεφάλι του.
Ξέρω ότι εσύ που έχεις υπάρξει τόσο γενναίος ώστε να κάνεις αφισοκόλληση για φεστιβάλ ΚΝΕ Οδηγητή και τόσο ασυμβίβαστος αντικαπιταλιστής ώστε να παίρνεις κάθε καινούργιο iphone, 5 με 6 ολόκληρους μήνες μετά την κυκλοφορία του, θέλεις να είσαι μεγαλόθυμος. Άλλωστε εσύ κατανοείς πως δεν έχουν όλοι τη γενναιότητά σου κι εκεί που εσύ θα ήσουν με το πληκτρολόγιο στα χέρια να γράφεις πύρινα ποστ στο facebook άλλοι δίνουν συνεντεύξεις ή ακόμα και φωτογραφίζονται… οι συμβιβασμένοι που μπορεί να μην έχουν απεργήσει ποτέ Πρωτομαγιά. Θέλεις να είσαι επιεικής μαζί τους αλλά δεν είναι εύκολο.
Λογικό είναι να θέλεις να τους κοροϊδέψεις που τολμούν και φορούν δήθεν στρατιωτικά ρούχα όταν εσύ έχεις αληθινά τιμήσει το αμπέχονο στη μάχη για τη δικαίωση των νεκρών της ΕΡΤ στο αιματοβαμμένο μέγαρο της Αγίας Παρασκευής και σε αγώνες εναντίον των φρικτών αιολικών πάρκων με τα οποία θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε τους ανεμόμυλους των παππούδων μας. Πώς να μην ειρωνευτείς αυτόν τον φιγουρατζή που έχει ξεσηκώσει όλη τη Δύση εναντίον των ευγενών Ρώσων εσύ που ξέρεις ότι ο κύριος Πούτιν αναγκάστηκε να ξεκινήσει την καινούργια του γενοκτονία αφού αυτοί οι ανεκδιήγητοι οι Ουκρανοί με θράσος ήθελαν όχι μόνο να είναι ανεξάρτητοι αλλά και να κρατήσουν τη συνταγή του μπορς για τους εαυτούς τους.
Τι να σου πει εσένα ένας κωμικός που η στήριξή του σε εκτελέσεις αμάχων και βιασμούς παιδιών χαρίζει το χαμόγελο σε κοτζάμ Ρωσική πρεσβεία, τι να σου πει αυτός που κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ότι η αποναζιστικοποίηση θέλει θυσίες και ότι και τα πεντάχρονα ουκρανάκια δεν είναι τίποτα περισσότερο από μελλοντικοί ναζί που θα αντισταθούν στην προσπάθεια της Ρωσίας να βρει το ζωτικό της χώρο. Τι να πει αυτός ο παρακμιακός που χόρευε με ψηλοτάκουνα σε σένα που για χάρη του αντιφασιστικού αγώνα είσαι αγκαλιά με τον Κασσιδιάρη και κάθε ναζί σε όλο τον κόσμο.
Καταλαβαίνω πως σε προκαλούν. Καταλαβαίνω πως είναι εξοργιστικό να βλέπεις λαούς να αντιστέκονται στο θέλημα του κυρίου Πούτιν και του πατριάρχη Κύριλλου, είναι πρόκληση να βλέπεις ηγέτες να μιλούν σε κοινοβούλια για θέματα τόσο ξεπερασμένα όσο η Ελευθερία και η Δημοκρατία εσύ που κάθε μέρα επιβιώνεις σ’ αυτή την κόλαση που λέγεται Δύση και την οποία θα άφηνες πολύ ευχαρίστως για τον παράδεισο της Ρωσίας ή της Κίνας ή της Κούβας ή της Βόρειας Κορέας, αλλά μένεις για να οργανώσεις την επανάσταση. Με το αζημίωτο φυσικά, αλλά τίποτα δεν γίνεται τσάμπα και πολύ περισσότερο η επανάσταση. Κι εσύ το ξέρεις καλά. Γιατί είσαι επαναστάτης, είσαι αγωνιστής, και μάλιστα εδώ που μετράει, στην καταραμένη Δύση κι όχι σε χώρες που αύριο – μεθαύριο μπορεί να μην υπάρχουν. Εδώ που ο αγώνας είναι ασταμάτητος και δεν υπάρχουν δικαιολογίες για βομβαρδισμούς που πολύ βολικά σε οδηγούν στην ασφάλεια των καταφυγίων. Εδώ που οι καπιταλιστικές βόμβες της ακρίβειας σε έχουν κάνει να χρησιμοποιείς όσο το δυνατόν λιγότερο το αγαπημένο σου 4×4. Εδώ στην κόλαση κι όχι εκεί που σε λίγο θα είναι ένας ρωσικός εθνικοσοσιαλιστικός παράδεισος. Και μπράβο σου.
Πηγή: athensvoice.gr
