Σύμφωνα με γαλλική έκθεση του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας, το οποίο υπάγεται στο Γαλλικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων, η Γαλλία, σε έναν πόλεμο θα είχε προβλήματα, με την αεροπορία της αν εμπλακεί σε σύγκρουση υψηλής έντασης.
Του Aθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Την ώρα που γίνεται ευρύτατη συζήτηση για κοινή ευρωπαϊκή άμυνα, στο πλαίσιο της οποίας η Γαλλία θα είναι και από τους κεντρικούς πυλώνες της, είναι προφανές ότι πέρα από τα προβλήματα χρηματοδότησης ενός παρόμοιου σχεδίου, υπάρχουν και οι τεχνολογικές πτυχές του, οι οποίες από επιχειρησιακής πλευράς είναι και οι πιο σοβαρές.
Και στην περίπτωση αυτή, είναι εξόχως ενδιαφέρουσα μια έντονη συζήτηση που ξεκίνησε στη Γαλλία, με αφορμή μια έκθεση 114 σελίδων, η οποία πραγματοποιήθηκε από το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας, του Γαλλικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (IFRI) και είναι αφιερωμένη στο μέλλον της «αεροπορικής υπεροχής».
Με τον όρο «αεροπορική υπεροχή», οι συντάκτες της έρευνας αυτής, που είναι αξιωματικοί της αεροπορίας και ερευνητές ταυτοχρόνως σε σύγχρονα θέματα πολεμικής αεροπορίας κυρίως, επισημαίνουν ότι εννοούν τον βαθμό ελέγχου των αιθέρων , στο πλαίσιο της δυτικής πολεμικής τέχνης. Η αεροπορική υπεροχή, τονίζουν οι συντάκτες της έρευνας, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση αλλά όχι επαρκή, για τη στρατιωτική νίκη, διότι επιτρέπει τη συγκέντρωση των εναέριων μέσων, προς όφελος των λοιπών στρατηγικών στόχων, προστατεύοντας έτσι τα υπόλοιπα στρατιωτικά σώματα από αφόρητες πιέσεις. Πιέσεις βέβαια που θα μπορούσαν να αποδειχθούν δυσάρεστες.
Στο πλαίσιο αυτό, οι ερευνητές του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας (CED) Andrien Gorremans και Jean-Christophe Noël, πιλότοι μαχητικών με ακόμα ενεργό τον πρώτο, επισημαίνουν πως θα είναι οι πόλεμοι του 2035, πόσο διαφέρουν από τους αντίστοιχους του 2010, και σε ποιο βαθμό οι αεροπορικές δυνάμεις θα έχουν κυρίαρχο ζωτικό ρόλο.
Κατά τους δυο συγγραφείς, οι νέες συνθήκες που θα διέπουν τους πολέμους στο άμεσο μέλλον, θέτουν ζωτικά ερωτήματα, στα οποία οι δυτικές δυνάμεις καλούνται να απαντήσουν, την ώρα που δεν είναι απόλυτα γνωστή ή κατάσταση των αντιπάλων που είναι η Κίνα και η Ρωσία.
«….Οι γαλλικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν πολλά τρωτά σημεία ως προς την ποιότητά τους, συνέπεια είτε δυνατοτήτων που δεν τέθηκαν ποτέ σε λειτουργία, όπως τα κρυφά ραντάρ και ο επιθετικός ηλεκτρονικός πόλεμος, είτε της εγκατάλειψης υφιστάμενων δυνατοτήτων, όπως το SEAD (καταστολή εχθρικής αεράμυνας)….», αναφέρουν οι Gorremans και Noël.
Οι δύο αξιωματικοί επισημαίνουν επίσης στο κείμενο τις «χαμένες ή απαρχαιωμένες καίριες ικανότητες». Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στις τεχνολογίες stealth LO/ VLO (Low Observable/ Very Low Observable), που επιτρέπουν στα αεροσκάφη να διαφεύγουν από την ανίχνευση των ραντάρ. «Η τεχνολογική ασυμμετρία είναι πλέον ξεκάθαρη: Γάλλοι πιλότοι [σε Rafale] που αντιμετωπίζουν τακτικά μαχητικά πέμπτης γενιάς [όπως αμερικανικά F35] σε διασυμμαχικές ασκήσεις σημειώνουν ότι «…..η αποστολή εναντίον μαχητικών stealth δεν μπορεί να είναι νικηφόρα, με την τρέχουσα κατάσταση των αισθητήρων….».
Αποτέλεσμα: «…..Σε περίπτωση εμπλοκής σε σύγκρουση υψηλής έντασης στο πλευρό δυτικών συμμάχων, τα γαλλικά μαχητικά θα μπορούσαν να περιοριστούν στον ρόλο υποστήριξης μαχητικών πέμπτης γενιάς……».
Μια άλλη «ικανότητα που λείπει»: η καταστολή της αντιαεροπορικής άμυνας του εχθρού. Ο τελευταίος πύραυλος για τέτοια αποστολή, ο Martel, αποσύρθηκε από την υπηρεσία το 1997 και «η Γαλλία δεν θα έχει ικανότητα SEAD πριν από το Rafale F5, το 2035».
Όσον αφορά την «κυριαρχία στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο», διαπιστώνεται ότι η Γαλλία έχει πολύ λίγα επιθετικά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου.
Οι συγγραφείς επικαλούνται επίσης την ανεπάρκεια του αριθμού σχετικά απλών βομβών, άρα λιγότερο δαπανηρών. Ομοίως, την αδυναμία της αεράμυνας – η σημασία της οποίας υπογραμμίστηκε από τον πόλεμο στην Ουκρανία: «….Αυτή η ευπάθεια καθιστά σχεδόν αδύνατη την άμυνα απέναντι σε επίθεση κορεσμού από drones και συμβατικούς βαλλιστικούς πυραύλους…..».
«…Το 2024 η γαλλική αεροπορία μαχητικών βρίσκεται στον χαμηλότερο ιστορικό όγκο της από το 1916….», σημειώνουν οι αναλυτές, που κάνουν λόγο για «ποσοτική αναιμία». Ακόμα κι αν τα αεροπλάνα πετούν, δεν έχουν αρκετά όπλα: «…..Η ανάλωση πυραύλων αέρος – αέρος που παρατηρείται κατά τη διάρκεια ασκήσεων ή προσομοιώσεων μεγάλης κλίμακας αντιπροσωπεύει, σε σχέση με τα αποθέματα, τρεις μέρες μάχης υψηλής έντασης ή ακόμη και μια μέρα για τους Meteor…..».
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι δυο αξιωματικοί που είναι και μόνιμοι συνεργάτες του IFRI, τονίζουν την ανάγκη περαιτέρω εκσυγχρονισμού των γαλλικών εναέριων δυνάμεων και την τόνωση των «εν κρυπτώ» δράσεων τους, όταν πρόκειται για συγκρούσεις υψηλής έντασης.¨Όσο για την έκθεση που προαναφέραμε, είναι στη διάθεσή αυτών που θα ενδιαφέροντα να την διαβάσουν.
