Το να καψουν την Ελλάδα δέκα ομάδες εχθρικών προς την χώρα τρομοκρατών είναι αποκύημα φαντασίας ή ορατή πραγματικότητα;
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Ο αείμνηστος Έλληνας διπλωμάτης και συγγραφέας Βύρων Θεοδωρόπουλος (1920-2010) λίγα χρόνια πριν φύγει από τη ζωή, προλογίζοντας το βιβλίο του Γάλλου ειδικού και διευθυντή του Κέντρου Διεθνών Σχέσεων και Μελετών (IRIS) Πασκάλ Μπονιφάς με τίτλο «Οι Πόλεμοι του αύριο» (Εκδόσεις Παπαζήση), μεταξύ άλλων έγραφε: «…Το βιβλίο μας δίνει μια νέα διάσταση των πολέμων στους οποίους πέρα από τα συμβατικά όπλα, μπορούν πλέον να χρησιμοποιούνται και νέα, όπως είναι τα χημικά, τα βακτηριολογικά, τα διαστημικά, τα πυρηνικά και γιατί όχι η πείνα, η δημογραφία, τα ναρκωτικά…».
Και η τρομοκρατία θα προσθέταμε εμείς με την οποίαν αρχίζει το βιβλίο του ο Πασκάλ Μπονιφάς. Και στο πλαίσιο αυτό θέτουμε ένα ερώτημα, χωρίς να ελπίζουμε βέβαια ότι θα πάρουμε απάντηση: Όταν στην Ελλάδα της Τετάρτης 4 Αυγούστου (σημαδιακή ημερομηνία) στις 12 το μεσημέρι ξεσπούν σε 40 διαφορετικά μέρη ισάριθμες φωτιές δασών, που επεκτείνονται με ταχύτητα, για το φαινόμενο αυτό οφείλεται μόνον η κλιματική αλλαγή, η υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες, πολύ σοβαροί και για τους οποίους η κοινή γνώμη θα πρέπει να λάβει γνώση.
«…Από την επίθεση των τζιχαντιστών κατά του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου την 11η Σεπτεμβρίου 2001, ταυτόχρονα με επίθεση κατά του Πενταγώνου στις ΗΠΑ, η διεθνής τρομοκρατία επανήλθε στο προσκήνιο ως μια νέα μορφή πολέμου. Πρόκειται δε για πολυσήμαντο γεγονός. Διότι το συμβάν αυτό, τότε, είχε πάνω από 3.000 νεκρούς, έλαβε χώρα στην καρδιά της αμερικανικής υπερδύναμης και επιπλέον έγινε γνωστό σε απ’ ευθείας τηλεοπτική μετάδοση. Αυτή τη διάσταση του κτυπήματος την επεδίωκαν οι δράστες και χωρίς καμμιά αμφιβολία έδειξαν στο παγκόσμιο κοινό ότι οι ΗΠΑ είναι τρωτές και το ισλάμ ικανό να κτυπήσει εκεί που πρέπει…», τονίζει ο Πασκάλ Μπονιφάς και φέρνει στο προσκήνιο ένα τεράστιο θέμα που όλοι προσπαθούν να αποσιωπήσουν.
«….Η στρατιωτική δύναμη των δυτικών χωρών τις προστα τεύει από πολεμικές απειλές κατά της ανεξαρτησίας τους ή για την κατάκτηση τους. Εντούτοις, έχουν το μειονέκτημα ότι είναι ευάλωτες στο ίδιο τους το έδαφος, σε περίπτωση τρομοκρατικών επιθέσεων. Μέχρι την 11ηΣεπτεμβρίου 2001 οι προκαλούμενες από την τρομοκρατία υλικές και ανθρώπι νες απώλειες θεωρούνταν σχετικά περιορισμένες, αλλά οι επιθέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες κατέδειξαν ότι μπορού σαν να πάρουν αξιοσημείωτη έκταση: οι ενέργειες αυτές προκάλεσαν το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων και χτύπησαν στόχους που θεωρούνταν ασφαλείς από οποιαδήποτε απει λή.Απέδειξαν εξάλλου ότι η ψυχολογική επίδραση της τρομοκρατίας είναι τεράστια. Πλήττει αδιακρίτως τον άμα χο πληθυσμό στην καθημερινή ζωή του, εκεί όπου νόμιζε ότι είναι απολύτως προστατευμένος -πολυκαταστήματα, γρα φεία, μέσα μαζικής μεταφοράς- ενώ, από πολλές απόψεις και παρά τις υπηρεσίες πληροφορικόν, παραμένει συχνά απρόβλεπτη…». Αυτά γράφει μεταξύ άλλων στο σπουδαίο βιβλίο του ο Πασκάλ Μπονιφάς (πρόλογος Σωτήρη Νταλή) και σήμερα φέρνει στο προσκήνιο μια μεγάλη σειρά ερωτημάτων που όσο κάποιοι τα αποφεύγουν τόσο το χειρότερο για όλους μας.
Στην ομιλία του ο κύριος πρωθυπουργός ανέφερε ότι στην αρχή της θητείας του, η χώρα αντιμετώπισε την κρίση της μεταναστευτικής εισβολής, την οποίαν και απέκρουσε επιτυχώς. Πολύ ωραία. Το ερώτημά μας είναι την 4η Αυγούστου 2021 αποκλείεται η Ελλάδα και ο δασικός πλούτος της, μαζί με τον τουρισμό της να δέχτηκαν εμπρηστική εισβολή;
Όταν κάποιοι «γνωστοί άγνωστοι» καίνε τη μισή Αθήνα για να εκτονωθούν έχουν πρόβλημα να κάψουν και τη μισή Ελλάδα;
Κάποιοι τζιχαντιστές που διαλύουν πολιτιστικές κληρονομιές και δολοφονούν όποιον βρουν μπροστά τους, έχουν πρόβλημα να πυρπολήσουν δάση; Ερωτήματα θέτω. Και απαντήσεις δεν περιμένω βέβαια «…Η τρομοκρατία», γράφει ο Πασκάλ Μπονιφάς (φιλικρός προς τη γαλλική αριστερά σημειώνω) «….αποτελεί ενίοτε μια προϋπόθεση, αρκετά συχνά μάλιστα και ένα υποκατάστατο του πολέμου. Αντι προσωπεύει μια στρατηγική για την άσκηση πίεσης σε ορι σμένα κράτη. Δεν στοχεύει ούτε να τα νικήσει ούτε να τα κατακτήσει, αλλά να τα οδηγήσει να υιοθετήσουν μια συ γκεκριμένη συμπεριφορά… Όσοι αδυνατούν να επιτεθούν κατά μέτωπο σε μια μεγάλη δύναμη οργα νώνουν επιθέσεις στο έδαφό της ή ενάντια στα συμφέροντά της ανά τον κόσμο, προκειμένου να την κάνουν να ενδώσει…».
«….Πιο πρόσφατα, η τρομοκρατία έχει εκσυγχρονιστεί, χρησιμοποιώντας μέσα περισσότερο ανεπτυγμένα, τα οποία την καθιστούν αποτελεσματικότερη. Διαθέτει σημαντικά κεφά λαια, είτε μέσω διαφόρων δραστηριοτήτων (ξέπλυμα χρή ματος, λαθρεμπόριο κάθε είδους…) είτε μέσω της υποστήρι ξης κρατών που χρηματοδοτούν ορισμένες επιθέσεις. Αυτό είναι το πλαίσιο εντός του οποίου κινούνται ισλαμιστές (και όχι μόνον) οι οποίοι διαθέτουν πολυάριθμα δίκτυα και ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που εξυπηρετούν τους στόχους τους…», αναφέρει ο Πασκάλ Μπονιφάς και όποιος θέλει ας τον καταλάβει.
Κατά τα άλλα, ένα και πλέον δισεκατομμύριο ευρώ ζημιά για τη χώρα δεν είναι και μικρή υπόθεση καθ’ όσον θα έχει και συνέχεια. Και ο νοών νοείτω…
