Του Λουκά Γεωργιάδη*
Πλησιάζουν οι εκλογές και το εκλογικό σώμα καλείται με καθαρό μυαλό να αποφασίσει προς τα πού θέλει να πάει η χώρα και με ποιον, αφήνοντας πίσω αυτούς που αποτελούν βαρίδια για το μέλλον μας.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης με το δίλημμα “Δημοκρατία ή Μητσοτάκης”, προσπαθεί ούτε λίγο ούτε πολύ να… πείσει τους αφελείς ότι η χώρα έχει… δικτατορία, την ίδια στιγμή που έχουμε κερδίσει πάνω από 10 θέσεις στη λίστα της Διεθνούς Διαφάνειας! Πάλι στον… κουβά πήγε ο… δημοκράτης της Κουμουνδούρου! Αυτή η ρητορική αφορά κυρίως το δικό του ακροατήριο και ελάχιστα μπορεί να επηρεάσει τους σκεπτόμενους πολίτες που κατά κανόνα προέρχονται από τον κεντρώο χώρο. Η ρητορική Τσίπρα εντάσσεται στη μεγάλη μάχη μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ για το ποιος θα κερδίσει τον… τίτλο του καλύτερου έκφρασή της Αριστεράς ή της Σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα. Ο… άχαστος απευθύνεται στο θυμικό των φίλων του ΠΑΣΟΚ, πιστεύοντας ότι είναι ο νέος… Ανδρέας Παπανδρέου, αν και αυτό δεν είναι και τόσο θετικό στοιχείο, αν θέλει κάποιος να προσεγγίσει τους ψηφοφόρους του μεσαίου χώρου που έχουν άλλα κριτήρια.
Το πραγματικό δίλημμα των εκλογών είναι “Μητσοτάκης ή περιπέτεια” και δεν συνιστά καμία υπερβολή. Κάνοντας ένα σύντομο flash back δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τι προκάλεσαν οι… σύντροφοι το 2015 και πόσο πίσω πήγαν την Ελλάδα. Προκάλεσαν ζημία άνω των 200 δισ. ευρώ και τώρα, ένας εσμός ανίκανων και τυχοδιωκτών προκαλεί το κοινό αίσθημα. Δεν έχουν αφήγημα για την οικονομία, όπου η σημερινή κυβέρνηση με την πολιτική της… ανάγκασε τους διεθνείς οίκους να μας αναβαθμίσουν 13 φορές, φτάνοντας στη… βρύση της επενδυτικής βαθμίδας. Από εκεί και μόνο μπορεί να βγάλει κάποιος το συμπέρασμα τι εικόνα περνάει η Ελλάδα στον έξω κόσμο ή πώς μας βλέπουν οι… θεατές του πλανήτη.
Ζήτημα διαχείρισης
Η σημερινή κυβέρνηση διαχειρίστηκε πρωτοφανείς καταστάσεις που συμβαίνουν μία φορά στα εκατό χρόνια.
Η πανδημία απαιτούσε λεπτούς χειρισμούς. Έγινε ό,τι ήταν δυνατόν με τα περιοριστικά μέτρα, με τη στήριξη του ΕΣΥ με την ψηφιοποίηση μιας σειράς διαδικασιών. Αν δεν εμπιστεύονταν την Ελληνική κυβέρνηση δεν θα έφερναν ούτε… σεντ! Πέρυσι ήρθαν στη χώρα επενδύσεις 7 δισ. ευρώ, ενώ τα επόμενα χρόνια έχουμε να διαχειριστούμε μια “προίκα” άνω των 100 δισ. ευρώ μέσω των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ, καθώς και των ιδιωτικών κεφαλαίων που θα κινητοποιηθούν. Η ανάπτυξη είναι πολλαπλάσια από την αντίστοιχη στην Ευρωζώνη, ενώ η Ελλάδα έχει βάλει τα… γυαλιά στις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης, είτε για τον τρόπο διαχείρισης της πανδημίας είτε με τις πρωτοβουλίες για το πλαφόν στο φυσικό αέριο και το “Καλάθι του Νοικοκυριού” είτε με τις πρωτοβουλίες για τη συγκρότηση και λειτουργία του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Ο Τσίπρας υπόσχεται και πάλι πράγματα που η απλή λογική λέει ότι θα τα είχε κάνει πολύ πριν από αυτόν ο Μητσοτάκης, αν υπήρχαν οι ανάλογες προϋποθέσεις. Πλειοδοτεί μπας και συσπειρώσει, με στόχο να… μαντρώσει όσο γίνεται περισσότερους… αφελείς. Και όμως μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, η κυβέρνηση αυτή κατάφερε να κρατήσει τη χώρα όρθια, τόσο σε σχέση με τη διαχείριση της πανδημίας, όσο και σε σχέση με την πρόοδο της οικονομίας και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Είναι κάτι που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν.
Αντίθετος με το συμφέρον της χώρας
Η ανευθυνότητα του Τσίπρα και η ομηρία στην οποία τον έχει θέσει η ομάδα των προβληματικών τύπων που τον περιβάλλουν, δεν μπορούν ποτέ να του επιτρέψουν να λειτουργήσει μέσα σε περιβάλλον προάσπισης των εθνικών συμφερόντων, αν και κάτι τέτοιο, ίσως να μην το θέλει ούτε αυτός…
Η εκλογή Τσίπρα δεν είναι προς το συμφέρον της χώρας, από τη στιγμή που οι αγορές περιμένουν στη… γωνία για να μας… τιμωρήσουν, αν κάνουμε την παραμικρή… κουταμάρα. Η Ευρώπη έχει το κεφάλι της ήσυχο με την Ελλάδα. Το χρέος μας είναι ρυθμισμένο και η αποκλιμάκωση του μετά τη βαθιά ύφεση του 2020 είναι η ταχύτερη σε ολόκληρη την Ευρώπη αλλά και στον κόσμο. Εξ ου και οι ύμνοι του ξένου τύπου αλλά και επενδυτικών οίκων που παρομοιάζουν την Ελλάδα με το… όγδοο θαύμα! Και δεν είναι πληρωμένοι όλοι αυτοί από καμία λίστα, όπως… ηλιθιωδώς αναφέρουν τα εγκάθετα “τρολ” του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και οι πλέον αισιόδοξοι δεν περίμεναν ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν με τόσο θετικό τρόπο για την Ελλάδα, μέσα σε πρωτόγνωρες και εξαιρετικά περίπλοκες καταστάσεις.
Εμπιστοσύνη στον Μητσοτάκη
Η εμπιστοσύνη των ξένων στην Ελλάδα είναι δεδομένη και ουδείς αυτή τη στιγμή δεν πιστεύει ότι υπάρχει θέμα επιστροφής του Τσίπρα και της παρέας του.
Το Χρηματιστήριο είναι σε υψηλό 98 μηνών και παρέχει απλόχερα ψήφο εμπιστοσύνης στον Μητσοτάκη. Τα Ελληνικά ομόλογα κρατιούνται στα αντίστοιχα επίπεδα με τα αμερικανικά ή χωρών της Νότιας Ευρώπης, κάτι που αποδεικνύει στην πράξη, το μέγεθος της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας μας. Το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, το ΕΣΠΑ και τα ιδιωτικά κεφάλαια “χτίζουν” έναν “κουμπαρά” επενδύσεων άνω των 100 δισ. ευρώ, το οποίο θα αλλάξει ριζικά την εικόνα της χώρας τα επόμενα χρόνια.
Από την άλλη πλευρά, η ψηφιοποίηση του Κράτους “τρέχει” με γοργά βήματα και σε 2-3 χρόνια η Ελλάδα δεν θα έχει να ζηλέψει σε τίποτα αντίστοιχες προηγμένες χώρες του δυτικού κόσμου. Ίσα ίσα που σήμερα η Ελλάδα λειτουργεί ως παράδειγμα προς μίμηση για πολλές άλλες χώρες, οι οποίες είναι… δεκαετίες μπροστά από εμάς. Ταυτόχρονα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προτάσσει την ανάγκη ενίσχυσης των εισοδημάτων και τα πρώτα δείγματα γραφής έχουν δοθεί με τις σημαντικές αυξήσεις στις συντάξεις, ενώ επίκειται η νέα αύξηση του βασικού μισθού από την 1η Απριλίου. Η χώρα πρέπει να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις μέσα από το μοντέλο διακυβέρνησης που έχει ακολουθήσει η σημερινή κυβέρνηση και οποιαδήποτε άλλη επιλογή διακυβέρνησης, κρίνεται ως… εχθρική για τη χώρα.
Ελάχιστος έως ανύπαρκτος ο Τσίπρας
Η αίσθηση που υπάρχει στους σκεπτόμενους πολίτες αλλά και στον χώρο των επιχειρήσεων είναι ότι ο Τσίπρας δεν μπορεί να φτάσει τον Μητσοτάκη ούτε στο μικρό του… δακτυλάκι!
Η πορεία της χώρας κοιτάζει καθαρά προς το μέλλον και εκεί όπου ζυμώνονται και λαμβάνονται οι μεγάλες και ιστορικές αποφάσεις. Το παρελθόν δε, του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι τέτοια που μας προϊδεάζει για υπόγειες και παρασκηνιακές ραδιουργίες και για ημι-παράλυτο κράτος. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει ανοικτά σύνορα, μπαχαλάκηδες που θα καίνε, “ευάλωτους” που θα κλέβουν και θα ληστεύουν απολαμβάνοντας μιας ιδιότυπης προστασίας, κακοποιούς που σίγουρα δεν τους ταιριάζει το… προφίλ Μητσοτάκη, αλλά τους βολεύει η εικόνα τσογλανοποίησης της κοινωνίας, που επιδιώκει ο Τσίπρας. Μα πάνω απ΄ όλα, θέλει… Μαδούρους και… Κούβες, ενώ μας έριξε σε τόσες… λακκούβες το 2015!
Ένας λόγος παραπάνω, προκειμένου να κρίνουμε αυστηρά την παρέα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αντίδραση του σε περιπτώσεις τύπου Καλογρίτσα, Ματιού και “νεκρής Μαρίας”. Κατασκεύασαν τη σκευωρία της Novartis βάζοντας κουκούλα σ΄ έναν απατεώνα για να καταγγείλει αυτά που…. δεν έγιναν. Δεν βρήκαν τη δύναμη να πουν ένα συγγνώμη στις οικογένειες του ολοκαυτώματος στο Μάτι, Έφτασαν στο σημείο να μιλάνε για ευθύνη των… νεκρών, για να δικαιολογήσουν την παντελή κατάρρευση του κράτους. Δεν έχουν τα… κότσια να πάνε και να συμπαρασταθούν στους τραγικούς συγγενείς των θυμάτων, έστω για μία φορά μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου (ή έξω από αυτήν), όπου διεξάγεται η δίκη για τους υπαίτιους της τραγωδίας.
Το χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι η συγκάλυψη που επιχειρήθηκε, αλλά και οι ευθύνες που υπάρχουν, θα αποδοθούν σε βαθμό πλημμελήματος. Όσο για τις… σακούλες του Καλογρίτσα, ποτέ η Αριστερά δεν παίρνει λεφτά σε σακούλες και όποιος το αμφισβητεί είναι… φασίστας! Όλα αυτά είναι… συκοφαντίες, όπως λένε τα συντρόφια. Για όλους τους άλλους, που δεν είναι Αριστεροί, ακόμη και μία σακούλα για τα σκουπίδια, περιέχει… μόνο λεφτά! Τέτοιοι και τόσο λίγοι είναι…
Στο παραβάν δεν… κοιμόμαστε!
Πηγαίνοντας στην κάλπη πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι οι Αριστεροί… σωτήρες εκ των πραγμάτων έχουν αποτύχει με ό,τι καταπιάστηκαν.
Οι… σύντροφοι δοκιμάστηκαν και τα έκαναν… μαντάρα. Αυτό πρέπει να μας γίνει βίωμα, μπαίνοντας μέσα στο παραβάν. Δεν επιτρέπεται η… ύπνωση, καθώς η στιγμή μπροστά στην κάλπη είναι μοναδική και ανεπανάληπτη. Μετά την απομάκρυνση από το… ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται! Ας θυμηθούμε πώς αυτοί οι τύποι έκαναν τα πράγματα χειρότερα για τη χώρα και τους πολίτες της. Ήρθαν και προκάλεσαν απίστευτη ζημία άνω των 200 δισ. ευρώ στη χώρα. Ισοπέδωσαν τη μεσαία τάξη. Διέλυσαν το τραπεζικό σύστημα, προκαλώντας τεράστια ζημία σε φορολογούμενους και δανειολήπτες. Πάλι καλά που δεν διέλυσαν τους καταθέτες! Ψήφισαν το νόμο για τους πλειστηριασμούς, συλλαμβάνοντας μάλιστα για εσχάτη προδοσία τον πάλαι ποτέ σύντροφο, Παναγιώτη Λαφαζάνη, ο οποίος διαμαρτυρόταν έξω από συμβολαιογραφεία, όταν ξεκίνησαν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί!
Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν το θράσος να κουνάνε το δάκτυλο, όταν το στέλεχος τους, Ευκλείδης Τσακαλώτος έλεγε πόσο δίκαιο είναι να γίνουν πλειστηριασμοί για το καλό του τραπεζικού συστήματος, αλλά και της κοινωνίας. Πετσόκοψαν 17 φορές τις συντάξεις με το Νόμο Κατρούγκαλου, αλλά ήταν οι πρόθυμοι…. αφελείς όταν παραχώρησαν εθνότητα και γλώσσα στα Σκόπια. Η γειτονική χώρα πρέπει να αποτελεί έναν σημαντικό εταίρο για τη χώρα μας, ωστόσο, ο… αέρας που της έδωσε η υπογραφή Τσίπρα υπό την πίεση των δυτικών και με αντάλλαγμα τη μη περικοπή της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις (μεταξύ πολλών άλλων…), δείχνει τον τρόπο με τον οποίο έχουν μάθει να προσβάλλουν τη συνείδηση ενός ολόκληρου Έθνους.
Κάνουν την… πάπια μπροστά στην Τουρκία
Οι σύντροφοι της Κουμουνδούρου, έφτασαν στην εσχατιά της παρακμής υιοθετώντας όλους τους ισχυρισμούς της Τουρκίας για τους… απρόσκλητους επισκέπτες από τα ανατολικά σύνορα μας.
Επιστρατεύουν τα τρολ στο διαδίκτυο για να πολεμήσουν το αυτονόητο δικαίωμα να έχει η χώρα σύνορα και φράχτες. Θέλουμε να δούμε τον πρώτο σύντροφο που δεν θα έχει παράθυρα και πόρτες στο σπίτι του και θα κοιμάται μέσα… ήσυχος! Δεν ψήφισαν τις στρατιωτικές συμφωνίες με τους κορυφαίους εταίρους και συμμάχους της χώρας, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία. Το χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι δεν έχουν ασκήσει αυστηρή κριτική στον σφαγέα Πούτιν που εισέβαλε σε μια χώρα, η οποία διεκδικεί την άσκηση του δικαιώματος της ανεξαρτησίας και των εθνικών επιλογών.
Επιπλέον, δεν έχουν βγάλει άχνα για το ποιος προκάλεσε την ενεργειακή κρίση που γρήγορα μεταφέρθηκε σαν λαίλαπα στις τιμές των προϊόντων , ανεβάζοντας τον πληθωρισμό και τα επιτόκια. Σήμερα, σχεδόν όλες οι χώρες του δυτικού κόσμου έχουν υψηλότερο πληθωρισμό από την Ελλάδα, αλλά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με μια αχαρακτήριστη λογική, αποδίδει τα πάντα στον Μητσοτάκη. Γι αυτό δεν γίνεται πιστευτός και δεν μπορεί να κερδίσει ψήφους λογικών ανθρώπων. Η αντιμετώπιση του θέματος της “νεκρής Μαρίας” είναι το σήμα κατατεθέν για το χαρακτήρα των συντρόφων…
Μαύρες μνήμες…
Εν κατακλείδι, ο Τσίπρας είναι εδώ για να μας θυμίζει ότι δεν πρέπει να επαναλάβουμε το λάθος του 2015, γιατί η ανάπτυξη και η πρόοδος της χώρας, γρήγορα θα μετατραπούν σε οπισθοχώρηση και ατελείωτη περιπέτεια.
Η παρέα των… καταληψιών δεν μπορεί και δεν πρέπει να κυβερνήσει, γιατί δεν αρμόζει στην Ελλάδα η ύβρις προς την αδιαμφισβήτητη σταθερά των εθνικών συνόρων, την αξία των Ενόπλων Δυνάμεων και το εθνικό φιλότιμο. Στις επόμενες εκλογές πρέπει να ψηφίσουμε με γνώμονα το μέλλον των παιδιών μας, έτσι όπως αυτό εκφράζεται μέσα από τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ευημερία της κοινωνίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί, δεν θέλει και δεν το πιστεύει. Παραμένει αγκυλωμένος σε αντιλήψεις περασμένων δεκαετιών, που καθορίζονται από τη χρεοκοπημένη νοοτροπία του κομμουνισμού.
Στις επόμενες εκλογές, είτε είναι μονές είτε διπλές, δεν παίζουμε. Δεν επιτρέπεται να την ξαναπατήσουμε από τους εκφραστές του παρασιτισμού και της αέναης διολίσθησης της χώρας στην αναξιοπρέπεια, την ανυποληψία και τον εξευτελισμό. Όταν θα πάμε να ψηφίσουμε, ας καθίσουμε μπροστά στον καθρέφτη μας και ας σκεφτούμε την ιστορική ευθύνη που έχουμε μπροστά στην Ιστορία και στο μέλλον αυτής της χώρας. Το δικαίωμα του λάθους δεν υπάρχει και αυτή τη φορά δεν μπορεί να προβληθεί ως δικαιολογία, όπως έγινε σε μεγάλο βαθμό το 2015.
Οι απατεώνες, ανεπαρκείς και τυχοδιώκτες που έχουν άλλα στο μυαλό τους, πρέπει να πάρουν την απάντηση που τους αρμόζει. Όπου και αν ανήκουν. Η χώρα δεν μπορεί να προχωρήσει με βαρίδια. Θέλει καθαρές λύσεις και θέλει αυτούς που δίνουν προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον, μέσα στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, κλείνοντας παράλληλα τον δρόμο σε όλους αυτούς που θέλουν τη χώρα στο περιθώριο και στην καθυστέρηση. Η ώρα της κρίσης και της ευθύνης πλησιάζει για όλους μας. Καιρός να αναμετρηθούμε με τον κακό μας εαυτό και να κερδίσουμε ένα ελπιδοφόρο μέλλον…
*ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ-ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
