Του Ηλία Καραβόλια
Στον απαρχαιωμένο πίνακα συντονισμού των τρένων με τα χειροκίνητα κουμπιά βρίσκεται η βαλκανική Ελλάδα, η οποία επειδή απέκτησε gov.gr νόμιζε ότι έγινε σκανδιναβική χώρα.
Η κοινωνία το βλέπει αυτό, το αντιλαμβάνεται πλέον. Και η σχισμή της κάλπης δεν είναι η μοναδική «τρύπα» της οργής.
Διότι αυτή η κοινωνία «περίμενε» καρτερικά, δυστυχώς, τον θάνατο και το δικαίωμα στο πένθος.
Η απάθεια τόσων ετών, μετά τα μνημόνια και την πανδημία, εξαγόραζε χρόνο. Και η εξουσία εξαγόραζε προσοχή και συμμόρφωση των υπηκόων της.
Το έγκλημα όμως αφυπνίζει. Όταν το κράτος σκοτώνει λόγω ανικανότητας, ο πολίτης νιώθει ηθικός αυτουργός.
Αυτό το αρχιτεκτόνημα της τέλειας αναποτελεσματικότητας πίσω από θανατηφόρα ατυχήματα, είναι στην ουσία η ελληνική αρχέγονη ροπή της απόλαυσης του συμπτώματος : το ατύχημα είχε προαναγγελθεί αλλά ουδείς θεωρούσε ότι όφειλε να δράσει.
Και τώρα, συντάσσοντας το πόρισμα περί ανθρώπινου λάθους, οι πληρωμένες αξιοθρήνητες φιγούρες των ΜΜΕ προσβάλλουν τον κοινό νου και ξεπλένουν το σύστημα.
Μόνο που πίσω από το χέρι του ενός που κάνει το λάθος υπάρχει πάντα το σιδερένιο χέρι του κράτους που οργανώνει την δομή του χάους…
