Του Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου
Αν μιλούσα εκ του σύνεγγυς με τη Νίκη Κεραμέως, θα της έλεγα ότι κάτι πρέπει να γίνει με τα σχολεία. Γνωρίζει ότι στη Γ΄ Λυκείου οι μαθητές δεν πατάνε το πόδι τους σχεδόν μετά τις Απόκριες, προκειμένου να αφοσιωθούν στην παρακολούθηση των φροντιστηρίων και στο διάβασμά τους εν όψει Πανελλαδικών; Αλήθεια, δεν προσβάλλονται από αυτό το γεγονός υπουργείο και καθηγητές;
Κάτι πρέπει να γίνει και με την αξιολόγηση των καθηγητών. Θα ήταν ευχής έργον να μαθαίναμε για ποιον λόγο καθηγήτρια Αγγλικών βαθμολογεί με 16 μαθήτρια που έχει τη συγκεκριμένη γλώσσα ως μητρική! Ποιος την ελέγχει; Ή καθηγήτρια των Μαθηματικών να βαθμολογεί με 12 μαθήτρια βραβευμένη από τη Μαθηματική Εταιρεία! Πώς γίνεται; Ενδεικτικά αναφέρονται οι περιπτώσεις, υπάρχουν πάμπολλες αντίστοιχες. Ανεπάρκειας ή συμπλεγμάτων. Θα ήταν ευχής έργον να είχαν τα παιδιά περισσότερες ώρες διδασκαλίας σε μαθήματα αναφοράς από το να διδάσκονται τα Κύριε ελέησον και τις βαθιές μετάνοιες. Θα ήταν ευχής έργον να μην είχαμε στα σχολεία αυτήν την παρωχημένη συνδικαλιστική κάστα της άρνησης στην πρόοδο και εξέλιξη – μα, φευ, δεν έχουμε. Πρέπει να το αλλάξουμε. Να σπάσουν αυγά…
Αρνούνται την αξιολόγηση οι εκπαιδευτικοί, αλλά αυτοί αξιολογούν δεκάδες χιλιάδες μαθητές και ετησίως σχεδόν εκατό χιλιάδες παιδιά των πανελλαδικών εξετάσεων. Θα ήταν ευχής έργον να μαθαίνουμε και τα αποτελέσματα των περίπου 1.400 σχολείων στις Πανελλαδικές. Δηλαδή, ποιο είναι το λύκειο με τους περισσότερους εισακτέους (δηλαδή τα φροντιστήρια της περιοχής του), μετά ποιο είναι το δεύτερο, το εκατοστό, το τελευταίο. Μετά θα μπορούσαμε να μετρήσουμε (ο Πιερρακάκης να είναι καλά) τι επιδόσεις έχουν τα κορίτσια και τι τα αγόρια, σε ποιες περιοχές της χώρας και πολλά άλλα. Μετρήσεις παντού. Αξιολόγηση παντού. Κι ας τολμήσουμε να πούμε και την κακή λέξη: απόλυση ή έστω μείωση μισθών στο προσωπικό σχολείων που καταλαμβάνουν τις τελευταίες θέσεις σε επιδόσεις. Δεν μπορεί όλα να είναι ανεξέλεγκτα και τα σχολεία να παράγουν αμόρφωτα παιδιά. Και δη χωρίς συνέπειες. Μου έλεγε παλιός και σπουδαίος καθηγητής ότι οι απόφοιτοι ενιαίου γυμνασίου της δεκαετίας του ’70 και του ’80 διέθεταν γνώσεις που σήμερα δεν διανοούνται ακόμη και οι απόφοιτοι ΑΕΙ. Οσο υπερβολικό κι αν ακούγεται, δεν απέχει από την πραγματικότητα. Αλλά ουδείς θέλει να το αλλάξει…
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
Πηγή: tomanifesto.gr
