“Οι Έλληνες καμώνονταν ότι μεταρρύθμιζαν, οι δανειστές ότι τους πίστευαν” παρατηρεί. Μέχρι 123 δις ευρώ μπορεί να κοστίσει στους δανειστές η ελάφρυνση χρέους, σύμφωνα με έκθεση του γερμανικού υπ. Οικονομικών. Μια διεισδυτική ανάλυση υπό τη μορφή ερωταπαντήσεων έχει τη δυνατότητα να διαβάσει ο αναγνώστης του περιοδικού Der Spiegel που κυκλοφορεί το Σάββατο, 03.06. Και θα διαπιστώσει και πάλι ότι, όπως και σε πολλά προηγούμενα άρθρα του γερμανικού τύπου, για την καθυστέρηση στη ολοκλήρωση της αξιολόγησης αυτήν τη φορά δεν φταίει η ελληνική πλευρά αλλά ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και το ΔΝΤ.
«Δυσλειτουργική κρατική δομή»
Ο αρθρογράφος τολμά την πρόβλεψη ότι αυτή η διαμάχη θα έχει αίσιο τέλος. «Πιθανότατα θα δούμε άλλον ένα συμβιβασμό» γράφει. «Οι Ευρωπαίοι θα γίνουν λίγο πιο συγκεκριμένοι στο πως θα αντιμετωπίσουν την Ελλάδα του χρόνου, ίσως παράταση του χρόνου αποπληρωμής, μείωση επιτοκίων…τα πιθανά αυτά μέτρα αν τα δει κανείς μακροχρόνια, αγγίζουν ένα νέο πρόγραμμα βοήθειας. Το ΔΝΤ θα ικανοποιηθεί και θα συμμετάσχει στο τρίτο πρόγραμμα. …Αλλά με όλα αυτά θα μπει τέλος στην ατέλειωτη ελληνική τραγωδία;» θέτει την επίμαχη ερώτηση ο γερμανός αρθρογράφος. «Μάλλον όχι» απαντά. «Η διαρκής κρίση της χώρας δεν βασίζεται στην έλλειψη ρευστότητας, οι δανειστές φρόντισαν πάντα για ρευστό. Η χώρα υποφέρει από μια δυσλειτουργική κρατική δομή και μια ανίκανη και απρόθυμη πολιτική τάξη. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ αρέσκεται στο να μετακινεί την καταστροφική κατάσταση στη μισητή πολιτική λιτότητας. Βέβαια, σε λιτότητα υποβλήθηκαν κι άλλες χώρες, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Κύπρο, αλλά μπόρεσαν να βγουν στις αγορές και να δανειστούν χρήματα, μερικές μάλιστα αναπτύσσονται πιο γρήγορα από ότι η Γερμανία» υπενθυμίζει.
«Τρόμος δίχως τέλος»
Και το περιοδικό συνεχίζει: «Οι ελληνικές κυβερνήσεις ανεξαρτήτως χρώματος έλεγαν μεγάλα λόγια για τις μεταρρυθμίσεις που θα υλοποιούσαν και αποτύγχαναν όταν έρχονταν η ώρα να το κάνουν. Ελλείψεις στη δημόσια διοίκηση, καθυστερήσεις στις ιδιωτικοποιήσεις, το πρόγραμμα διάσωσης λειτουργούσε σύμφωνα με ένα εύκολο σχήμα: οι Έλληνες καμώνονταν ότι μεταρρύθμιζαν, οι δανειστές καμώνονταν ότι τους πίστευαν. Διπλή αυταπάτη αυτού του τύπου ισούται με οργανωμένη ανευθυνότητα».
Σε αυτό το σημείο του άρθρου ο σχολιαστής θέτει την πιο κρίσιμη ερώτηση, ποια θα είναι η συνέχεια; «Η ευκαιρία εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ χάθηκε πριν δύο χρόνια όταν η καγκελάριος Μέρκελ υπό την πίεση του τότε προέδρου Ολάντ και αντίθετα από τη θέληση του Σόιμπλε, κράτησε τη χώρα στο ευρώ» θυμίζει. «Ίσως με τη βοήθεια των εταίρων να βρίσκονταν σε καλύτερη θέση. Η Ελλάδα θα παραμείνει καταρχήν στην ευρωζώνη συνδεδεμένη στον ορό των δανειστών. Φαίνεται ότι στην πολιτική ισχύουν οι ίδιοι κανόνες όπως και στη ζωή: όποιος αποφεύγει ένα τέλος με τρόμο, παίρνει έναν τρόμο χωρίς τέλος. Στα σενάριά τους οι ευρωσώστες υπολογίζουν ότι η Ελλάδα θα αποπληρώσει την τελευταία δόση από τα πακέτα βοήθειας το 2080».
Μέχρι 123 δις ευρώ τυχόν ελάφρυνση του χρέους
Στο ίδιο περιοδικό αναφέρεται ότι το κόστος της ελάφρυνσης του χρέους κάτω από μη ευνοϊκές συνθήκες θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και 123 δις ευρώ για τους δανειστές. Τον υπολογισμό έκανε το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών σε έκθεση προς την επιτροπή προϋπολογισμού της βουλής. «Το σενάριο των 123 δις ευρώ» γράφει «θα μπορούσε να προκύψει εάν το πρωτογενές πλεόνασμα κυμαίνονταν στο 1,5% για 17,5 χρόνια και η παράταση αποπληρωμής μέχρι το 2048. Αυτό θα ισοδυναμούσε με τέταρτο πρόγραμμα, όπως γράφουν οι εμπειρογνώμονες. Ανάμεσα στα 84 και 89 δις ευρώ θα κοστίσει στους δανειστές, εάν το πρωτογενές πλεόνασμα είναι λίγο μεγαλύτερο με παράταση 15 χρόνων και επιτόκιο γύρω στο 1%. Το ¼ το κόστους θα πρέπει να καλύψει η Γερμανία. Εάν η Ελλάδα έχει πρωτογενές πλεόνασμα 2,6% με ρυθμό ανάπτυξης γύρω στο 1,3%, τότε δεν θα χρειάζονταν η λήψη κανενός μέτρου ελάφρυνσης του χρέους. Το πρώτο σενάριο είναι αυτό που προκρίνει το ΔΝΤ ». Για το ίδιο θέμα η Frankfurter Allgemeine Zeitung επισημαίνει ότι με βάση το πρώτο σενάριο των 123 δις ευρώ δικαιώνεται το ΔΝΤ που ζητά επίμονα κούρεμα του χρέους.
