Του Δημήτρη Τζάνα*
Το 1ο τρίμηνο του έτους ολοκληρώθηκε με εξαιρετικές επιδόσεις, καθώς ο Γ.Δ. κατέγραψε αύξηση κατά 10%, σε ιστορικά υψηλό επίπεδο 13 ετών, η συνολική κεφαλαιοποίηση αυξήθηκε κατά 10,5 δις. ευρώ αγγίζοντας τα €100 δις ή το 45% του ΑΕΠ και η μέση ημερήσια αξία των συναλλαγών αυξήθηκε κατά 30% με τον ημερήσιο τζίρο να είναι πλέον τριψήφιος αριθμός. Τα ετήσια αποτελέσματα που δημοσιοποιούνται, της ΕΧΑΕ, του ΟΛΠ, του Παπουτσάνη καταγράφουν εξαιρετικές επιδόσεις, οι χρηματικές διανομές για το 2023 θα ξεπεράσουν κατά πολύ τα περσινά €3 δις. και το κυριότερο οι περισσότερες εταιρείες της υψηλής κεφαλαιοποίησης (και όχι μόνο) θα βελτιώσουν τα μεγέθη τους και το 2024, συχνά δε ταυτόχρονα τον κύκλο εργασιών και την κερδοφορία τους (λειτουργική και καθαρή).
Όμως, δεν είναι όλα σε θετική κατεύθυνση στην ελληνική οικονομία. Οι καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα υποχωρούν κατά €1 δις. το Φεβρουάριο καθώς ο επίμονος πληθωρισμός αναγκάζει επιχειρήσεις και νοικοκυριά να αναλώσουν μέρος των αποταμιεύσεων ενώ τα νέα δάνεια δεν φτάνουν το €1 δις. Το ενεργειακό κόστος και το έλλειμμα εργατικών χεριών οδηγεί στο κλείσιμο βιομηχανιών: της Sonoco στο Κιλκίς, μονάδας χαρτιού, της Γιούλα στην Αττική, μονάδας γυαλιού, σε συνέχεια μονάδων της Tupperware, της Hellas Can και της Reckitt που προηγήθηκαν. Επιπλέον, το ατύχημα στα Τέμπη οδήγησε σε υποβολή πρότασης μομφής από την αντιπολίτευση που συνέβαλλε στη διαμόρφωση τοξικού πολιτικού σκηνικού πριν απορριφθεί από τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Την ίδια ώρα, προβληματισμός υπάρχει για τις προτεινόμενες αλλαγές στον κανονισμό του Χ.Α. σε σχέση με την αύξηση του free float των εισηγμένων που ζητείται να είναι κατ’ ελάχιστον 25% αν η κεφαλαιοποίηση είναι μέχρι €200 εκ. και κατ’ ελάχιστον 15% αν η κεφαλαιοποίηση είναι πάνω από €200 εκ., καθώς θα μπορούσε να προκαλέσει νέο κύμα εξόδου εισηγμένων εταιρειών.
Με αυτά τα δεδομένα, το ξεκίνημα του 2ου τριμήνου φέρνει αναταράξεις, με το Γ.Δ. να καλείται να υπερασπιστεί την περιοχή των 1400 μονάδων και την ίδια ώρα τον SSM να μεταθέτει στον Ιούνιο τις οριστικές αποφάσεις για τη μερισματική πολιτική των τραπεζών ζητώντας 3ετη σχέδια κεφαλαιακής θωράκισης. Την ίδια ώρα, οι αβεβαιότητες του διεθνούς περιβάλλοντος αυξάνονται με την Ευρώπη να καλείται να ανταποκριθεί σε σειρά νέων δεδομένων: να ξοδέψει περισσότερα για την άμυνά της, σενάριο που μπορεί να προσλάβει εφιαλτική διάσταση αν εκλεγεί ο Τραμπ Πρόεδρος στις ΗΠΑ και εφαρμόσει τις τωρινές εξαγγελίες του, με το διάσημο ιστορικό Νιλ Φέργκιουσον ωστόσο να θεωρεί ότι μπλοφάρει. Να ξοδέψει περισσότερα για συντάξεις και περίθαλψη του γηράσκοντα πληθυσμού της. Να συνεχίσει τις αυξημένες δαπάνες ενεργειακού μετασχηματισμού ενόψει των αυξημένων θερμοκρασιών και των δραματικών συνεπειών τους στο περιβάλλον. Την ίδια ώρα, η εξωστρέφεια της ευρωπαϊκής οικονομίας απειλείται από το ενδεχόμενο αυξημένων δασμών από τις ΗΠΑ στο ενδεχόμενο εκλογής του Τραμπ και τις κρυφές επιδοτήσεις που εφαρμόζει η Κίνα στα προϊόντα της.
Δεν είναι επομένως εύκολη η ανάπτυξη αυξημένης διάθεσης για ανάληψη επενδυτικών κινδύνων στην παρούσα φάση καθώς μετά τα ιστορικά ρεκόρ των αμερικανικών και ευρωπαϊκών δεικτών του 1ου τριμήνου η χαμηλή ορατότητα είναι το κυρίαρχο στοιχείο και η απειλή εκδήλωσης νέων «μαύρων κύκνων» υπαρκτή. Υπό το πρίσμα αυτών των παραγόντων, το ετερόφωτο ελληνικό χρηματιστήριο θα χρειαστεί εύλογο χρόνο για να προσελκύσει νέα κεφάλαια αλλά και τους καταλύτες που θα υποβοηθήσουν μια τέτοια προσπάθεια: τη δρομολόγηση ενός πειστικού οδικού χάρτη που θα οδηγεί στην αναβάθμισή του σε ανεπτυγμένη αγορά, όπως την υλοποίηση της ένταξής του σε watch list από τη Morgan Stanley. Τη δημοσιοποίηση θετικών στοιχείων για τα μακροοικονομικά μεγέθη του νέου έτους. Και κυρίως, νέες επιχειρηματικές συμφωνίες που να επιβεβαιώνουν τα επίπεδα στις τρέχουσες αποτιμήσεις.
*Σύμβουλος Διοίκησης Κύκλος ΑΧΕΠΕΥ
