Του Τάσου Παπαδόπουλου
Ένα νέο Βατερλώ μετά από αυτό του Βιετνάμ περίμενε τους Αμερικανούς στο Αφγανιστάν. Μια καθολική αποτυχία τόσο σε επιχειρησιακό επίπεδο, όσο και πολιτικό. Βεβαίως οι τρεις που πλήττονται περισσότερο, ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο και Γερμανία δηλώνουν ότι αιφνιδιάστηκαν, μια και δεν περίμεναν την τόσο ταχεία προέλαση των Ταλιμπάν στην Καμπούλ, που έπεσε αμαχητί.
Αποτέλεσμα, οι Αμερικανοί να εξοπλίσουν τους Ταλιμπάν με σύγχρονο εξοπλισμό που εγκατέλειψαν, τόσο τα στρατεύματά τους, όσο και ο τακτικός στρατός του Αφγανιστάν. Και να σκεφθεί κανείς ότι μια χούφτα Ταλιμπάν, που κατά τους υπολογισμούς στρατιωτικών δεν ξεπερνάει τις 85.000, κατατρόπωσαν τον τακτικό στρατό των 300.000 ανδρών της κυβέρνησης που το έβαλε στα πόδια.
Βεβαίως είναι η τρίτη αυτοκρατορία που οδηγείται σε πανωλεθρία στο Αφγανιστάν. Προηγήθηκαν οι Βρετανοί, στις αρχές του 20ου αιώνα, ακολούθησαν οι Σοβιετικοί και τώρα οι Αμερικανοί.
Τι σημαίνει όμως για την παγκόσμια σκακιέρα αυτό το φιάσκο των Αμερικανών με την επικράτηση μετά από 20 χρόνια και πάλι των Ταλιμπάν; Σε πρώτη φάση εμφανίζονται κερδισμένοι οι Ρώσοι, οι Κινέζοι και οι Τούρκοι. Από κοντά και το Πακιστάν που δεν έβλεπε ποτέ με κακό μάτι το ισλαμικό χαλιφάτο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι τον Οσάμα Μπιν Λάντεν οι Αμερικανοί, τον ξετρύπωσαν και τον εξόντωσαν στο Πακιστάν και όχι στο Αφγανιστάν.
Παρά τις προσπάθειες Ρωσίας και Κίνας να προσεγγίσουν τους μουλάδες, εν τούτοις αμφότεροι γνωρίζουν ότι η εξαγωγή του ακραίου Ισλάμ όχι μόνο δεν τους συμφέρει, αλλά αντίθετα εγκυμονεί κινδύνους για το εσωτερικό τους μέτωπο με τους μουσουλμάνους του Νταγκεστάν από τη μια και τους Ουϊγούρους από την άλλη.
Την ίδια ώρα στην Άγκυρα δεν κρύβουν την χαρά τους από την επέλαση των Ταλιμπάν στην Καμπούλ. Ο Σουλτάνος Ερντογάν δήλωσε ότι ήδη βρίσκεται σε επαφή με τους ομοϊδεάτες του ισλαμιστές και μάλιστα μίλησε για μοντέλο συμφωνίας μαζί τους, τύπου Λιβύης. Και δεν κινείται μόνο προς αυτή την ακραία ισλαμική εκδοχή. Ιδιαίτερες σχέσεις έχει επίσης με την Χαμάς, αλλά και την Χεζμπολάχ.
Ο ανατολίτης εθνικιστής – ισλαμιστής της Άγκυρας παίζει παράλληλα σε πολλά ταμπλό. Στους Αμερικανούς λέει θα σας βοηθήσω για την ασφαλή αποχώρηση των ανθρώπων σας από το Αφγανιστάν. Στους Ευρωπαίους επισύρει την απειλή νέων μαζικών μεταναστευτικών ροών, που υποτίθεται ότι δεν μπορεί να συγκρατήσει, μολονότι έχει στήσει ένα τεράστιο τείχος στα σύνορα με το φιλικό του Ιράν.
Οι Ευρωπαίοι είναι το ταμείο μια και ζητάει πακτωλούς χρημάτων για να συγκρατήσει υποτίθεται τις μεταναστευτικές ροές. Η Ρωσία είναι οι εξοπλισμοί και το πυρηνικό εργοστάσιο καθώς και τα επεμβατικά παιχνίδια σε Συρία και Αζερμπαϊτζάν. Και οι λοιποί παίκτες Κινέζοι, Καταριανοί και Πακιστανοί, έχουν ο καθένας τον δικό του ρόλο στην επεκτατική δραστηριότητα της Άγκυρας.
Αλλά και στα Βαλκάνια η επεκτατική δραστηριότητα του πολυπράγμονα Ερντογάν δεν πάει πίσω. Μετά την Αλβανία, στην οποία έχει ήδη εγκαταστήσει ναυτική βάση στο Δυρράχιο και το μπλοκάρισμα μέσω δικαστηρίου της συμφωνίας με την Ελλάδα για την ΑΟΖ, προχώρησε σε πενταετή στρατιωτική και οικονομική συμφωνία με τα Σκόπια, διαψεύδοντας όσους υποστήριζαν ότι η Συμφωνία των Πρεσπών βάζει φρένο στην επιρροή της Τουρκίας απέναντι στον Βόρειο γείτονά μας.
Όλα αυτά τα γεωπολιτικά παιχνίδια της Άγκυρας, προφανή στόχο και σκοπό έχουν να περικυκλώσουν την Ελλάδα από Βορά και Νότο με τις πολυποίκιλες δεσμευτικές συμφωνίες με Σκόπια, Τίρανα και Τρίπολη.
Κι επειδή αποδεικνύονται αφελείς όσοι έχουν βάλει όλα τους τα αβγά στο αμερικανικό καλάθι, οφείλουν να δουν την πραγματικότητα, που δεν είναι άλλη από αυτή που συνοψίζεται στα λεγόμενα καλά και συμφέροντα.
Που σημαίνει ότι η Αθήνα οφείλει να πάψει βαυκαλίζεται με τις πολλαπλές στρατιωτικές παραχωρήσεις προς την Ουάσιγκτον, ελπίζοντας ότι θα φανούν χρήσιμες όταν υπάρξει ανάγκη.
Η σοβαρή ενίσχυση της αποτρεπτικής δύναμης με την αντίστοιχη οργάνωσή της και η ψυχική προετοιμασία των Ελλήνων, προκειμένου να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν την επιθετικότητα της Τουρκίας, είναι η συνταγή για την εξασφάλιση της ειρήνης. Το παράδειγμα του Αφγανιστάν είναι νωπό άλλα και της Κύπρου πριν 47 χρόνια, όταν έμεινε άοπλη και ταυτόχρονα διχασμένη την κρίσιμη ώρα που ο Αττίλας και η Αϊσέ βρήκαν το πεδίο ανοιχτό να δράσουν, με τα γνωστά αποτελέσματα…
