Του Πέτρου Βενέτη
Πριν λίγο καιρό είχα γράψει δυο λόγια για το δημογραφικό μας πρόβλημα.
Κανένας, βέβαια δεν αρνείται την ύπαρξή του και, εν πολλοίς την σπουδαιότητά του.
Μερικοί φίλοι, όμως, προσπάθησαν να δικαιολογήσουν την κυβέρνηση, με τα όσα είχε να αντιμετωπίσει στην προηγούμενη θητεία της.
Αυτό μου δίνει μια καλή αφορμή να ξεκαθαρίσω, ότι σε καμία Κυβέρνηση (και με καμία κυβέρνηση) δεν της δίνω συχωροχάρτι για παραπομπή στις καλένδες προβλημάτων ζωτικής σημασίας, επειδή είναι πολύ απασχολημένη με άλλα επείγοντα ζητήματα.
15 υπουργεία και καμιά εξηνταριά διαλεγμένα στελέχη έχουν αναλάβει να λύσουν τα προβλήματα της αρμοδιότητάς τους.
Ο καθ’ ένας τα δικά του.
Δεν ισχύει το «άσε να λύσουμε πρώτα αυτά που δεν παίρνουν αναβολή και μετά κοιτάμε τα άλλα».
Γι’ αυτά που δεν παίρνουν αναβολή υπάρχουν οι αρμόδιοι. Άντε, να βάλουν και μερικοί ακόμα «ένα χεράκι».
Επιτελικά, αυτό δεν πρέπει επηρεάζει αυτούς που έχουν την ευθύνη των λοιπών υπουργείων.
Αλλιώς, θα είναι σαν αυτή την εικόνα που βλέπαμε συχνά στα έργα των ΔΕΚΟ στο δρόμο, όπου ένας ήταν στην τρύπα και δούλευε και τέσσερις γύρω – γύρω τον παρακολουθούσαν.
Κάθε υπουργείο έχει να αντιμετωπίσει την καθημερινότητα, καθώς και τα χρονίζοντα προβλήματα, τα οποία ζητούν λύσεις.
Ειδικά αυτό το κόμμα, το οποίο ανέλαβε την ευθύνη των μεταρρυθμίσεων, δεν είναι δυνατόν να ασχολείται με ένα θέμα κάθε φορά και να έχει τους υπόλοιπους γύρω από την «τρύπα».
Το μόνο «μειονέκτημα» του δημογραφικού, είναι ότι σε πρώτη, μικροπολιτική ανάλυση, μπορεί εύκολα να πάρει αναβολή, γιατί ο κόσμος δεν θα βγει στους δρόμους να διαδηλώσει γι’ αυτό το θέμα (ειδικά, όπως είναι έτσι γερασμένος). Αλλά τα μικροπολιτικά κριτήρια, δεν μας έχουν πάει και πολύ μπροστά.
Όχι, λοιπόν. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες.
Ή έχουν καταλάβει την σπουδαιότητα και το επείγον του θέματος, αλλά δεν κάνουν κάτι, οπότε δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, ή δεν το έχουν καταλάβει, οπότε δεν κάνουν… Γενικώς.
Λυπάμαι που «χαλάω τη σούπα» μερικών φίλων, αλλά δεν είμαι οπαδός.
Γέρων πολίτης είμαι.
