Του Κώστα Χριστίδη*
Η πιο σωστή φράση που ελέχθη προσφάτως από τα χείλη κυβερνητικού αξιωματούχου ήταν αυτή του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών κ. Τρύφωνα Αλεξιάδη ότι ‘’τα δύσκολα πέρασαν, τα χειρότερα έρχονται’’. Η επί τα χείρω εξέλιξη των οικονομικών μας πραγμάτων οφείλεται – και πάλι – στην ‘’ σκληρή διαπραγμάτευση’’.
Η υπόθεση θυμίζει την ιστορία δύο φίλων που κάποια στιγμή άρχισαν να λογοφέρνουν και καθώς η μία κουβέντα έφερνε την άλλη, πιάστηκαν στα χέρια. Ο ένας εκ των δύο, όμως, ήταν πολύ πιο αδύναμος από τον άλλο με αποτέλεσμα να ξυλοφορτωθεί κανονικά. Όταν πλέον έπεσε στο έδαφος ποδοπατούμενος ερωτά έκπληκτος τον ‘’φίλο’’ του: – Στα σοβαρά με δέρνεις ή στ’ αστεία; – Στα σοβαρά, βέβαια, απαντά ο άλλος. – Ά, καλά, γιατί εγώ αστεία δεν σηκώνω!
Κατά παρόμοιο τρόπο η δήθεν υπερήφανη διαπραγμάτευση – βραβευθείσα, πέρυσι, ως ‘’η χειρότερη παγκοσμίως’’ από το πανεπιστήμιο Harvard – που φέτος περιλαμβάνει σκόπιμες διαρροές υποκλαπεισών συνομιλιών και γραπτό ερώτημα προς την διευθύντρια του ΔΝΤ αν εγκρίνει την συμπεριφορά των υφισταμένων της (στην ουσία, αν γνωρίζει πως λειτουργεί ο οργανισμός που διοικεί), οδηγεί σε μία διαρκή επιδείνωση των οικονομικών μας συνθηκών.
Αρκεί να αναφέρουμε τα συγκλονιστικά στοιχεία που ανέδειξε έρευνα της Endeavor Greece διεξαχθείσα στο τέλος Μαρτίου σε δείγμα 300 επιλεγμένων επιχειρήσεων διαφόρων κλάδων και μεγεθών. Το 15% δήλωσαν ότι έχουν ήδη μεταφέρει την έδρα τους στο εξωτερικό. Τέσσερις στις δέκα εξετάζουν το ενδεχόμενο να πράξουν το ίδιο.
Ως βασικοί λόγοι φυγής αναφέρονται η φορολογική αστάθεια (60%), η ανεπαρκής πρόσβαση σε κεφάλαια (55%), η υψηλή φορολογία (51%) και η γραφειοκρατία (42%). Έχει προηγηθεί η μεταφορά έδρας ή η πώληση κραταιών επιχειρηματικών ομίλων σε ξένους, όπως η 3Ε Coca Cola, η ΦΑΓΕ, η S & B, η Βιοχάλκο κ.α.
Η τελευταία φάση της διαπραγμάτευσης οδηγεί σε θεσμοθέτηση ενός εφεδρικού πακέτου φορολογικών μέτρων 3,6 δις ευρώ, πέραν των ήδη συμφωνηθέντων 5,4 δις ευρώ. Ο πρωθυπουργός μας παρακολουθεί αμήχανος και έκπληκτος τις εξελίξεις. Η ρήση του Πολύβιου ‘’τούτο ου προσεδόκων’’ φαίνεται να τον εκφράζει. Οι εξελίξεις, όμως, είναι αναμενόμενες.
Το ίδιο έργο παρακολουθήσαμε πέρυσι. Δεν χρειάζεται να είσαι διδάκτωρ οικονομικών για να κατανοήσεις ότι η παράταση των εκκρεμοτήτων εξασθενίζει την όποια διαπραγματευτική μας ισχύ και ότι τα χειρότερα θα έρχονται, διαρκώς, με μαθηματική ακρίβεια.
*Νομικός – Οικονομολόγος
Email: kchristidis@hotmail.com
