Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Είναι λυπηρό πως η Ευρώπη, ακολουθώντας πάνω στα βήματα του Γιούνγκερ, επιμένει στην λογική πως η παράνομη μετανάστευση και η τρομοκρατία μπορούν να λυθούν μέσω ενός καρνέ επιταγών! Ετσι και τώρα, με το καινούργιο Σύμφωνο Μετανάστευσης, δεν έγινε ουσιαστικά τίποτα νέο, διατηρούνται οι ίδιες ανισότητες κι’ αδικίες, οι εκτός πραγματικότητας “ανθρωπιστικές” αντιλήψεις της ευρωπαικής νομοθεσίας διατηρούνται και μόνο καινούργιες παροχές θεσμοθετούνται για τις χώρες που θα υποστούν το μεγαλύτερο βάρος. Το γεγονός και μόνο πως ο Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Μ. Σχοινάς και η Σουηδή Επίτροπος Γιόχανσον πανηγύρισαν την ψήφιση, ενώ είναι γνωστές οι ανεδαφικές και φιλομεταναστευτικές τους απόψεις, δείχνει πως κάτι δεν πάει καλά.
Αυτό που είναι κατ’ αρχήν θετικό, αν και πολύ αμφίβολο αν θα εφαρμοσθεί, είναι πως μειώνεται ο χρόνος για εξέταση των αιτήσεων ασύλου στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ κι’ οτι αυτό θα γίνεται σε χώρους δίπλα στα σύνορα της Ευρωπαικής Ενωσης. Είναι ακατανόητο γιατι δεν επιβάλλεται υποχρεωτικά η κατάθεση των σχετικών αιτημάτων σε προξενεία η σε σημεία εισόδου στην Ενωση και πως όποιος παραβιάζει σύνορα συλλαμβάνεται κι’ επιστρέφεται απ’ όπου ήλθε; Μόνο κάτι τέτοιο θα έβαζε τάξη και η κατάσταση θα άρχιζε να ξεκαθαρίζει. Επίσης η διάταξη πως άλλες χώρες θα παίρνουν παράνομους είναι τελείως χιμαιρική και ανεφάρμοστη. Οχι μόνο η Ουγγαρία και η Πολωνία δεν θα πάρουν κανένα, αλλα ούτε η Γερμανια, η Γαλλία, η Αυστρία, η Σουηδία κα, δεν θα δεχθούν μετανάστες. Οι τελευταίες πιθανώς να δεχθούν να πληρώσουν γι’ αυτό. Και τι θα γίνει; Τα κορόιδα, οι χώρες εισόδου δηλ., θα πάρουν χρήματα που θα δαπανηθούν για να περνούν σχετικά καλά οι μετανάστες, και η κοινωνία τους θα συνεχίσει να υφίσταται τις αρνητικές συνέπειες.
Αυτή η ηγεσία της ΕΕ είναι απελπιστική. Γιά να αλλάξει κάτι θα πρέπει να μεταβληθούν νοοτροπίες, λογικές, συνήθειες και πρακτικές. Με “μηχανισμούς αλληλεγγύης” ποτέ και τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Με Επιτρόπους σαν την Γιόχανσον λχ, που επιμένει να είναι τυφλή στα χάλια που εχουν γίνει στη χώρα της, με την παρέμβαση του στρατού για να υπάρξει κάποια τάξη, η Ενωση δεν έχει ελπίδα να βρεί τον σωστό δρόμο. Στόχος των ευρωπαικών αρχών θα συνεχίσει να είναι η εξασφάλιση μεταναστών γιά την αντιμετώπιση του προβλήματος υποπληθυσμού που αντιμετωπίζει. Δίχως να βλέπει πως αυτό δεν γίνεται με μουσουλμάνους που δεν ενσωματώνονται και που υπακούουν σε μιά διαφορετική κλίμακα αξιών..
Στις ΗΠΑ έχει υιοθετηθεί ενα νέο σύστημα υποδοχής μεταναστών. Ουσιαστικά γίνεται ιδιωτικοποίησή του! Συμφωνα με άρθρο του Τ. Μίχα στο Europe2Day: “το νέο αυτό σύστημα …μειώνει το κόστος της μετανάστευσης για το κράτος στο βαθμό που τα τόσο σημαντικά κόστη μετεγκατάστασης τα αναλαμβάνουν οι σπόνσορες δηλαδή οι πολίτες… Οι μετανάστες που σπονσοράρονται από μία ομάδα πολιτών έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να μάθουν ταχύτερα τα Αγγλικά και να ενσωματωθούν κοινωνικά από ότι αυτοί που ακολουθούν τις παραδοσιακές γραφειοκρατικές διαδικασίες. Αλλά ίσως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι ότι επιτρέπει στους πρόσφυγες να βρίσκονται διεσπαρμένοι σε όλη την χώρα και να μην είναι συγκεντρωμένοι στις μεγάλες πόλεις όπου βρίσκονται τα κρατικά κέντρα αρωγής μεταναστών. Με αυτό τον τρόπο οι μετανάστες καλύπτουν την έλλειψη εργατικών χεριών πού παρατηρείται κυρίως σε αγροτικές περιοχές”.
Μήπως είναι λύση;
