Τεμπωρυχία… Του Μανώλη Βασιλάκη

Του Μανώλη Βασιλάκη

«…η αγανάκτηση και η κατακραυγή της κοινωνίας που διαδηλώνει σε όλη την χώρα, δεν στρέφεται τόσο στις ενέργειες του σταθμάρχη, όσο στις αδιανόητες και επί πολλά έτη παραλείψεις της ίδιας της κυβέρνησης.»
(Μήνυση Καρυστιανού, Ασλανίδη κ.ά., σελ. 35)

«Πρωταίτιο βέβαια του μαζικού αυτού εγκλήματος θεωρούμε τον υπό στοιχείο 1 μηνυόμενο Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.»
(Μήνυση Καρυστιανού, Ασλανίδη κ.ά., σελ. 130)

«Θεωρούμε ότι ο πρώτος μηνυόμενος [Πρωθυπουργός] που επιχείρησε … να εγκαθιδρύσει υβριδικού τύπου τυραννία στην Ελλάδα ώστε να αποτολμά την εμπλοκή της Ελλάδας σε πολέμους [Ουκρανία] δίχως να ρωτήσει κανένα,…»
(Μήνυση Καρυστιανού, Ασλανίδη κ.ά., σελ. 303)

«Δεν μπορεί να συνεχίζει [ο Μητσοτάκης] να διαθέτει δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι…»
(Μήνυση Καρυστιανού, Ασλανίδη κ.ά., σελ. 300)

Ο τίτλος παραπέμπει ασφαλώς στους τυμβωρύχους. Αυτοί, λένε τα λεξικά, είναι εκείνοι που συλούν τάφους (τύμβους), πατάνε πάνω σε νεκρούς, προκειμένου να αποκομίσουν ό,τι μπορούν από αυτούς: κτερίσματα, χρυσά δαχτυλίδια, χρυσά δόντια και ό,τι άλλο τιμαλφές. Πρόκειται δηλαδή για αυτούς που οι Ιταλοί ονομάζουν tomparoli, συλητές τάφων. Η τυμβωρυχία σε πολλά δίκαια αποτελεί αδίκημα, όπου προστατευόμενο έννομο αγαθό είναι η μνήμη του νεκρού. Ο τυμβωρύχος, δηλαδή ομοιάζει με τον ιερόσυλο, ο οποίος κάνει διάρρηξη σε ναό με σκοπό να διαρπάξει ιερά σκεύη. Τόσο οι τυμβωρύχοι όσο και οι ιερόσυλοι είναι κάπηλοι που δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο. Οπωσδήποτε δηλαδή αυτό το «σύνολο» αποτελεί έναν διασυρμό του νεκρού, αφού ο τυμβωρύχος προκειμένου να πετύχει τον στόχο του κυριολεκτικά πορεύεται Πατώντας επί πτωμάτων. Οι περί ών ο λόγος σέρνουν ξωπίσω τους ως πολιτικά λάφυρα τους άδικα νεκρούς των Τεμπών, όπως ο Αχιλλέας με τον διαβόητο διασυρμό του Έκτορα στο Τρωικό πεδίο. Το άρμα του διασυρμού το σέρνουν δε δύο τέθριππα, που για συντομία μπορούμε να τα αποκαλούμε «Κόμματα του Ξυλόλιου» (ΚτΞ). Ηνίοχοι οι Επαγγελματίες Τεμπωρύχοι, αλλά και όλοι οι σαλταδόροι της δημοσιότητας. Η Πλεύση, η Λύση και άλλα ακραία αριστερά και δεξιά, ανερμάτιστα σε κάθε περίπτωση, κομματίδια επιδίδονται σε μια χωρίς όρια σκύλευση, σε –κατά συγχώνευση– Πλύση (εγκεφάλων) με όσα απίθανα επινοούν και διαδίδουν.

Στην υπόθεση των Τεμπών, τα προσχηματικά αιτήματα ή σλόγκαν για την ανεύρεση της Αλήθειας, την απονομή της Δικαιοσύνης και την τιμωρία των ενόχων, έχουν περιπέσει σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα. Το πρώτιστο εδώ είναι η πρόσκαιρη και μικροπολιτική εκμετάλλευση ενός τραγικού δυστυχήματος για την αποκόμιση ή/και διαρπαγή πολιτικών ωφελημάτων. Ας το ονομάσουμε «πολιτική αρπαχτή». Με τους κατηγορούμενους της υπόθεσης ουδείς από δαύτους ασχολείται, προς μεγάλη τέρψη των τελευταίων. Μία σιδερένια φρουρά προστασίας περιβάλλει τον Σταθμάρχη και τους άμεσα υπεύθυνους. Παρ’ όλο που ακούσανε όλοι διάφορους απερίγραπτους διαλόγους των σταθμαρχών. Τα ΚτΞ και η τυχάρπαστη φίρμα Κ&Κ είχαν εδώ μια πρόσκαιρη επιτυχία. Κατάφεραν να μιλάμε επί μήνες όχι πώς και γιατί έγινε το ατύχημα και ποιοι ευθύνονται γι’ αυτό, αλλά γιατί κατά την σύγκρουση των δύο συρμών προκλήθηκε η πυρόσφαιρα. Πυρόσφαιρα λοιπόν και όποιον πάρει η μπάλα. Τα εν λόγω κόμματα και αποκόμματα καί τινες ολιγάρχες, αφού διαπίστωσαν ότι ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να ανατραπεί με έντιμα πολιτικά μέσα, εκστασιάζονται τώρα σε έναν δαιμονικό χορό γύρω από τα συντρίμμια των τραίνων. Η κορυφαία αυτού του χορού πολιτικών μαινάδων ήδη συμπεριφέρεται σαν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πρόσφατα μάλιστα μας αποκάλυψε ότι «συζητάει με τον εαυτό της» για την …πρωθυπουργοποίησή της καθώς η Πλεύση βρίσκεται σε τρελή δημοσκοπική άνοδο. «Ετοιμάζομαι και θα συνεχίζω να ετοιμάζομαι κάθε μέρα [να γίνω πρωθυπουργός]». Η Πασιονάρια των απανταχού ψεκασμένων το δήλωσε με όλους τους τρόπους: Δεν θα ησυχάσει αν δεν κλείσει τον Πρωθυπουργό στο φρενοκομείο – σίγουρα όμως «θα τον κλείσει στη φυλακή». Διαταραγμένα πράγματα δηλαδή. Και με ποιους θα μας κυβερνήσει; Με τους σύγχρονους «Λυσσασμένους» (Enragés); Με Διευθυντήριο τον αρρεβωνιάρη και τον άλλο μεγάλο πολιτικό άνδρα Μπιμπίλα; Μόνο η εντυπωσιασμένη από τα διψήφια νούμερα των δημοσκοπήσεων εφημεριδοσύνη δεν αναρωτιέται μήπως πρόκειται για αποτελέσματα της ζωής της σκευωρίας των Τεμπών που έχει κεφαλαιοποιήσει η Ζωή του κύματος – και θα ξεφουσκώσουν τόσο γρήγορα όσο φούσκωσαν. Σαν παιδική σαμπρέλα από φτηνό πλαστικό.

Σαν να μην έφθαναν αυτά, ήρθαν και οι τελευταίες ειδήσεις που έδειξαν ότι το πολυαναμενόμενο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, πρώτον, επρόκειτο για μια μαθητική έκθεση ιδεών για το πώς δεν θα γίνουν «ποτέ ξανά» τέτοια ατυχήματα» και, δεύτερον, το τμήμα περί Πυρόμπαλας: το μόνο δηλαδή που ενδιέφερε τα ΚτΞ και την φίρμα Κ&Κ. Ήταν ένα πόρισμα που ήθελε να τους αφήσει όλους ευχαριστημένους. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ως μέρα ανακοίνωσής του επιλέχθηκε η 27/2, δηλαδή η προτεραία ακριβώς της μεγάλης συγκέντρωσης για τα Τέμπη. Και πώς μπορούσε να δικαιολογηθεί αυτή η φωτιά παρά μόνο με μεταφορά τόνων λαθραίου εύφλεκτου υλικού; Λαθρεμπορίου δηλαδή το οποίο ήθελε να καλύψει –αν δεν το διεξήγαγε η ίδια– η κυβέρνηση; Ένα επιχείρημα που παραδόξως δεν ακούστηκε και που όφειλε να είναι το πρώτο και κύριό τους, η ναυαρχίδα της Πλεύσης τους είναι και τούτο: Γιατί το ανύπαρκτο εύφλεκτο υλικό, στο ανύπαρκτο «χαμένο βαγόνι», ίσως και στα άλλα τρία «χαμένα βαγόνια», να μην ήταν εκείνο με το οποίο «μας ψεκάζουν» προκειμένου –εμείς ένας «αντιστασιακός λαός»– να ανεχόμαστε τα πάντα; Ως γνωστόν το ανύπαρκτο υγρό που κουβάλαγε λαθραία η εμπορική αμαξοστοιχία ήταν πολλοί τόνοι Ψεκόλιο. Την ιδέα την κάνουμε φιλική προσφορά στα ΚτΞ και στη φίρμα Κ&Κ. Και απορούμε πώς τα διαφημιστικά τους επιτελεία εκεί στην Πλύση δεν το σκέφτηκαν. Παρατηρούμε πάντως ότι τέτοια ομαδική παραζάλη είχε να ζήσει η χώρα από την περίπτωση του εκ του μακρόθεν «πολέμαρχου» του PKK Οτσαλάν. Τότε που όλοι ήξεραν τι έπρεπε να γίνει με την περίπτωσή του και πώς η χώρα μας έπρεπε να αντιμετωπίσει την προβοκάτσια.

Οι καταιγιστικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών έδειξαν ότι το σχετικό σημείο του πορίσματος για την πυρόσφαιρα στηριζόταν αποκλειστικά στα «επιστημονικά» συμπεράσματα ενός τύπου που εμφανίζεται σαν πραγματογνώμονας. Και ο οποίος αρνήθηκε, εγγράφως μάλιστα, να παραδώσει προς έλεγχο τις προσομοιώσεις που ισχυρίζεται ότι έκανε και οι οποίες τάχα στηρίζουν τα συμπεράσματά του. Εδώ να προσθέσουμε ότι στην ποινική διαδικασία τεχνικός σύμβουλος κάποιου διαδίκου μπορεί να διοριστεί κάποιος που έχει και τα προσόντα για να συμπεριληφθεί στον κατάλογο των δικαστικών πραγματογνωμόνων που υπάρχει στα δικαστήρια. Πρόκειται δηλαδή για τεχνικό συνήγορο του διαδίκου. Ο εν λόγω τύπος καμία τέτοια ειδικότητα δεν έχει. «Πτυχιούχο Λυκείου»[1] τον χαρακτήρισε ειρωνικά ο Υπουργός Δικαιοσύνης. Εύλογα λοιπόν ο Ανακριτής της Λάρισας κάλεσε όλους τους πραγματογνώμονες και τεχνικούς συμβούλους να καταθέσουν τα στοιχεία που δικαιολογούν αυτή την ειδικότητα, με ενδεχόμενο την αποβολή τους. Το ζήτημα όμως είναι αν η παρουσία τέτοιων άσχετων και αναρμόδιων μέσα στην ποινική διαδικασία μέχρι τώρα έχει προκαλέσει ακυρότητες. Αν η συνέπεια θα είναι η επανάληψη των σχετικών ανακριτικών πράξεων. Προφανώς εδώ τους προσφέρεται μία ακόμη ευκαιρία κωλυσιεργίας της υπόθεσης.

Μετά από τις καταιγιστικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών και τις έντονες διαμαρτυρίες δύο σοβαρών πανεπιστημίων (Γάνδης και Πίζας) ο Πρόεδρος κ.λπ. Χρήστος Παπαδημητρίου δήλωσε ότι θα αποσύρει παντελώς τις σχετικές αναφορές του πορίσματος που έχουν να κάνουν με την πυρόσφαιρα. Τελικά αναγκάστηκε να αποσυρθεί ο ίδιος. Όπως όλοι θυμόμαστε από την παρουσίαση στα ΜΜΕ του πορίσματος (της οποίας μόνο τρισάγιο δεν προηγήθηκε…), το θέμα της πυρόσφαιρας μονοπώλησε τη συζήτηση και το ενδιαφέρον. Σε μια προσπάθειά του να περισώσει ό,τι μπορεί να σωθεί, ο Παπαδημητρίου ισχυρίστηκε ότι απειλείται (από το εξωτερικό!) ακόμη και με τη ζωή του (προσοχή: μικρό ζήτα). Δεν θα έπρεπε λοιπόν να κληθεί κατεπειγόντως να καταθέσει οποιοδήποτε υπαρκτό στοιχείο; Το γεγονός ότι η απειλή της ζωής ενός ανθρώπου πέρασε σχεδόν απαρατήρητη ίσως να σημαίνει ότι ουδείς πήρε στα σοβαρά τα λεγόμενα του τέως Προέδρου.

Υπάρχει και ένας άλλος πραγματογνώμονας, ο Αναστάσιος Δέδες, τον οποίο επέλεξαν οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της Ελλάδας ως τεχνικό συνήγορο στην υπόθεση. Ο Α. Δέδες χαίρει γενικής εκτιμήσεως, όπως πάντες οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ των δικαστηρίων γνωρίζουν. Και ως άνθρωπος σεβόμενος και τον εαυτό του και την επιστημοσύνη του, έδωσε μία γνωμοδότηση την οποία απέκρυψε ο πρόεδρος των δικηγόρων, ο γνωστός και ως «Σεισμός-σεισμός, Δημήτρης Βερβεσός». Ο οποίος συνέχισε να ψέλνει κακόφωνα τα τροπάρια περί εγκλήματος (της κυβέρνησης Μητσοτάκη, εννοείται), συγκάλυψης κ.λπ. Ποιος συγκαλύπτει λοιπόν κρίσιμα στοιχεία της υπόθεσης; (Αριστεροί ψάλτες του τροπαρίου περί συγκάλυψης είναι και εκείνοι του μορφώματος «Σύριζα», που έπαιξαν το αναίσχυντο θέατρο συγκάλυψης το βράδυ της τραγωδίας του Ματιού – μεταξύ αυτών και ο Σ. Φάμελος). Όσο για τον «Σεισμό-σεισμό», αυτός έγινε ευρύτερα γνωστός από ένα ψεκασμένο πάρτι που έδωσε στην εποχή του κορωνοϊού με την απαγόρευση των συγκεντρώσεων. Ο εν λόγω πασόκος Βερβεσός λοιπόν βρέθηκε ευλόγως σε εξαιρετικά δύσκολη θέση όταν αποκαλύφθηκε η συγκάλυψη από τον ίδιον. Και τι είπε πελιδνός; Ότι δεν ανακοίνωσε το πόρισμα Δέδε γιατί τάχα αποτελούσε στοιχείο της δικογραφίας! Μα, πριν προσκομισθεί “on the tiptoes” (ακροποδητί), στην ανάκριση, δεν αποτελούσε στοιχείο της δικογραφίας! Φυσικά όφειλε να ενημερώσει τους προέδρους των άλλων δικηγορικών συλλόγων της χώρας, οι οποίοι όμως πληροφορήθηκαν την ύπαρξη του πορίσματος Δέδε από τα ΜΜΕ. Είναι αυτονόητο ότι η επιλεκτική ευαισθησία του Βερβεσού προκαλεί υποψίες, όταν σε μια σειρά άλλων υποθέσεων (Μάτι, Μάνδρα, Marfin κ.λπ.) ο ίδιος δεν έδειξε καμία ευαισθησία. Φαίνεται λοιπόν ότι η ευαισθησία του Βερβεσού δεν είναι άσχετη με φτηνές πολιτικές επιδιώξεις. Προφανώς η ποινική αξιολόγηση της συμπεριφοράς Βερβεσού δεν ανήκει σε εμάς. Εκείνο που μπορούμε να παρατηρήσουμε είναι ότι όφειλε να παραιτηθεί από την προεδρία του ΔΣΑ όπως και ο Παπαδημητρίου από την επιτροπή του.[2]

Γιατί όμως αυτή η εμμονή στην λάσπη περί λαθρεμπορίου; Διότι οι κινούντες τα νήματα των ΚτΞ και η φίρμα Κ&Κ θέλουν να φύγει η υπόθεση από την αρμοδιότητα του Εφετείου Κακουργημάτων και να παραπεμφθεί σε μικτό ορκωτό δικαστήριο (Κακουργιοδικείο). Εκεί όπου το λαϊκό στοιχείο, οι ένορκοι δηλαδή (4 τους 7) έχει την πλειοψηφία. Ελπίζουν λοιπόν ότι το λαϊκό στοιχείο δεν θα ασχοληθεί και πολύ (λόγω και άγνοιας) με τις νομικές πτυχές της υπόθεσης και τις νομικές αποδείξεις, και θα παρασυρθεί από τη βουή της «λαϊκής θέλησης». Άλλωστε η κα Καρυστιανού στη μήνυσή της απειλεί ότι εκείνη και οι συν αυτή θα αποφασίσουν από ποιους και πότε θα δικαστεί η υπόθεση… Θέλουν λοιπόν να στήσουν ένα φανταστικό δικαστήριο για τα φανταστικά αδικήματα που η διεστραμμένη φαντασία τους έχει επινοήσει. Φυσικά είναι ηλίου φαεινότερο ότι η συγκεκριμένη ομάδα δεν θέλει να δικαστεί ποτέ η υπόθεση. Θέλουν να σέρνεται τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές του 2027. Γι’ αυτό και υποβάλλουν για ψύλλου πήδημα μηνύσεις εναντίον δικαστικών λειτουργών. Γι’ αυτό τραμπούκισαν τον εφέτη ανακριτή της Λάρισας Σωτήρη Μπακαΐμη, που δήθεν «απέκρυψε 649.000 ντοκουμέντα» (τον μήνυσε και γι’ αυτό η Καρυστιανού). Ελπίζοντας προφανώς ότι οι τελευταίοι θα αγανακτήσουν και θα παραιτηθούν. Οπότε «φτου κι απ’ την αρχή». Εννοείται ότι η στάση αυτή προκαλεί βλάβη στους λοιπούς συγγενείς των θυμάτων, που φυσικά οι άνθρωποι δεν έχουν μικροπολιτικές φιλοδοξίες. Ήδη σύμφωνα με τον συνήγορο του Νίκου Πλακιά και της οικογένειας του μηχανοδηγού της εμπορικής αμαξοστοιχίας έχουν εκφράσει την έντονη δυσαρέσκειά τους γι’ αυτές τις μικροπολιτικές. Γι’ αυτό το «παίζειν εν ου παικτοίς». Διότι δεν θέλουν σοβαρό δικαστήριο, αλλά ξερό γήπεδο και εξέδρα. Πρωτοστατούσης της «Μάνας των Τεμπών» που ανακοίνωσε (11.4.2025) ότι μήνυσε και τα μέλη της ΝΔ στην Προανακριτική, για κατάχρηση εξουσίας, παράβαση καθήκοντος και εσχάτη προδοσία! Αυτή, καθώς ασκεί το επάγγελμα της «ολιστικής ιατρικής», επιδιώκει «ολιστική» αντιμετώπιση της… «κυβέρνησης δολοφόνων». Γι’ αυτό δεν έχει μείνει κανένας που να μην έχει μηνύσει η κατά φαντασίαν πολιτειακή παράγων της Ελληνικής Λαϊκής Δημοκρατίας. Δεν υπάρχει θεσμικός εκπρόσωπος που να μην έχουν τραμπουκίσει κατά την εξέλιξη αυτής της ζωώδους σκευωρίας στο πλαίσιο της λαϊκής δικαιοσύνης τους. Το έχουμε ξαναγράψει: μια κυβέρνηση αστικού κόμματος δεν θα επέτρεπε στον εαυτό της να αντιδικεί με συγγενείς θυμάτων, δεν θα απαντούσε ακόμα και αν λένε τερατολογίες. Και αυτό όχι μόνο το εκμεταλλεύεται η κα Καρυστιανού και ο εντελώς αδιαφανής ιδιωτικός σύλλογός της, αλλά, όπως το συμπυκνώνει η εφημερίδα του Αδιάφθορου της Αριστεράς, το αντιστρέφει κιόλας: «Καρυστιανού: Κατηγορούμαστε από την κυβέρνηση για σκόπιμη διαστρέβλωση της αλήθειας». Και μηνύει, και ξαναμηνύει, και καταγγέλλει τους πάντες, από τον ανακριτή έως τον Πρωθυπουργό και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ισχυρίζεται ακόμη και πως τα θύματα είναι περισσότερα (τουλάχιστον 85, αφού «υπάρχουν 85 διαφορετικά DNA») και μας τα κρύβουν. Αυτά τα είπε στις 3 Μαρτίου 2025 συνομιλώντας με συνεργάτη τού πιο ρυπαρού εντύπου που κυκλοφορεί στη χώρα (ΜΑΚΕΛΕΙΟ το λένε). Είχαμε λοιπόν τον Εθνικό Μηνυτή, τώρα αποκτήσαμε και την Εθνική Μηνύτρια. Ας μάθει λοιπόν ότι το πένθος δεν είναι είδος εμπορεύσιμο. Διότι δεν σέβεται ούτε το πένθος και το εφιαλτικό τραύμα των περισσότερων ανθρώπων που έχασαν τα παιδιά τους ή δικούς τους στα Τέμπη, οι οποίοι ασφαλώς έχουν όλο τον σεβασμό μας. Έφτασε στο σημείο να στείλει εξώδικο στον Νίκο Πλακιά,[3] και μόλις προχθές τον κατήγγειλε γιατί δεν δέχεται τις πραγματογνωμοσύνες των μαϊμού «ειδικών» – και ιδικών της. Αισθάνομαι πως πρόκειται για ένα κάτι πιο βαθύ, που μας λερώνει. Που λερώνει τη δικαιοσύνη, τη δημοκρατία – και την ανθρωπιά.

Ήδη τα λεγόμενα θεσμικά κόμματα Πασόκ και Σύριζα βλέπουν ότι η έλξη τους από τη Λοκομοτίβα της φίρμας Κ&Κ και του προνομιακού κατόχου των χειρογράφων του Ιησού τους κάνει ζημιά – αφού μόνο στο μικροπολιτικό κέρδος απέβλεπαν. Έτσι, έστω και τυχοδιωκτικά, ενόψει και των λοιπών καταιγιστικών εξελίξεων, προσπαθούν να αποσυρθούν από το προσκήνιο αναιδημόνως και με πλάγια βηματάκια. Όμως τη ζημιά την έχουν υποστεί. Δεν θα μπορέσουν εύκολα να αποτινάξουν τη ρετσινιά ότι «Ήμουν κι εγώ εκεί με τους Ούννους του Αττίλα». Ή του ξυλόλιου. Ούτε θα ξεπεράσει εύκολα ο εμφανώς ανεπαρκής Ανδρουλάκης τη δική του πρωτοβουλία για Προανακριτική, μαζί με την μηχανοδηγό του καρβουνιάρη της Πλεύσης και τον συρμό της. Ήδη τα κόμματα αυτά οδηγούνται στον κατακερματισμό και τη συρρίκνωση. Όμως «έτσι ας χαθεί κι όποιος άλλος παρόμοια πράττει» («ὡς ἀπόλοιτο καὶ ἄλλος ὅτις τοιαῦτά γε ῥέζοι»), όπως έλεγε ο Όμηρος.

 
Αποσπάσματα από τη μήνυση-πολιτικό μανιφέστο Καρυστιανού, Ασλανίδη κ.ά. κατά Μητσοτάκη κ.λπ.

Παραθέτουμε τώρα τα high lights από τη μήνυση που κατέθεσαν προεκλογικά, στις 16 Μαΐου 2023, οι Καρυστιανού, Ασλανίδης, Κωνσταντινίδης κ.ά. (προτού διασπαστούν σε διάφορες ομάδες και συλλόγους), θεωρώντας πρώτο κατηγορούμενο και «πρωταίτιο» τον Πρωθυπουργό. Κατέθεσαν ως μήνυση ένα παιδαριώδες πολιτικό μανιφέστο ασυνάρτητου φανατικού λόγου και εξτρεμιστικής συνωμοσιολογίας. Ως πηγές τεκμηρίωσης επικαλούνται κείμενα από σάιτ σαν το zougla.gr, και από τα μέσα του αξιότιμου Φιλιππάκη newsbreak.gr, τη φυλλάδα του «δημοκρατία», και διάφορα άλλα όμοιά τους, από δημοσιογράφους όπως ένας Δ. Βερύκιος κ.ά. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά κανόνα αποφεύγουν τις αναφορές στα μέσα «ενημέρωσης» που χρησιμοποιούν δίνοντας μόνο πληροφορίες του τύπου «Newsroom, 05.03.2023». Και μόνο χάρη στην εύρεση μέσω του Google εντοπίζει κανείς τα συνήθως ακροδεξιά μέσα απ’ όπου ψάρεψαν τις «έγκυρες» πληροφορίες με τις οποίες ψέκασαν τις 310 σελίδες της ασυνάρτητης μήνυσης. Η φυσική θέση της οποίας ήταν ο σκουπιδοτενεκές της Εισαγγελίας. Τότε δεν είχαν ανακαλύψει ακόμη το ξυλόλιο και την πυρόμπαλα, ωστόσο όμως αδίστακτα κατηγορούσαν την κυβέρνηση για απόκρυψη του αριθμού των νεκρών και των αγνοουμένων. Δήθεν γνώριζαν την Αλήθεια και ζητούσαν ταχύτατα Δικαιοσύνη, όπως αυτοί την εννοούσαν. Έγραφαν επί λέξει ότι αυτοί θα φροντίσουν να βρεθεί ο κατάλληλος φυσικός δικαστής:

«Είναι αυτονόητο ότι όποιος δεν μπορεί να αντέξει το βάρος των ευθυνών που έχει αναλάβει οφείλει να παραιτηθεί.

Θα πρέπει να γνωρίζουν οι πάντες ότι ουδείς είναι αναντικατάστατος και ότι θα πράξουμε κάθε τι δυνατόν προκειμένου να βρεθεί ο πραγματικά κατάλληλος φυσικός δικαστής για τη συγκεκριμένη υπόθεση ώστε να απονεμηθεί ουσιαστική δικαιοσύνη στον συντομότερο δυνατόν χρόνο, γιατί αυτό απαιτεί η τραγική και ασυγχώρητη απώλεια των συγγενών των συμπολιτών μας, γιατί αυτό είναι πλέον ανυποχώρητη απαίτηση όλων των σκεπτόμενων Ελλήνων» (σελ. 306). Εξ άλλου δήλωναν ότι «…αποφασίσαμε να πράξουμε ότι είναι δυνατόν για να επισπεύσουμε την απονομή της Δικαιοσύνης κατονομάζοντας τους πρωταίτιους του προαναγγελθέντος μαζικού αυτού εγκλήματος.» (σελ. 300-301). Είναι αυτονόητο ότι εννοούσαν πως ο εφέτης ανακριτής έπρεπε να παραιτηθεί. Στη συνέχεια έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν να καθυστερήσουν την απονομή δικαιοσύνης, μετερχόμενοι κάθε αθέμιτο και καταχρηστικό μέσον. (Να διευκρινίσουμε πως διατηρούμε την ορθογραφία του εν λόγω συνωμοσιολογικού δικογραφήματος).

Δεν ζητούσαν στην πραγματικότητα Δικαιοσύνη. Με το μανιφέστο τους ζητούσαν να μη θέσει υποψηφιότητα ο εξ ορισμού ένοχος Κυριάκος Μητσοτάκης στις εκλογές του Ιουνίου 2023: «Δεν μπορεί να συνεχίζει να διαθέτει δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι αυτός που θεωρεί ότι με μια απλή συγνώμη μπορεί να συνεχίσει ανενόχλητος την συγκάλυψη της αλήθειας και την παραμονή του σε κρίσιμες θέσεις ευθύνης, επηρεάζοντας καθημερινά αρνητικά τις ζωές όλων μας.» (σελ. 300)

Σε άλλο σημείο του «μανιφέστου» δέχονταν να τον αφήσουν να μετάσχει σε μελλοντικές εκλογές μόνο αν δικαστεί (από τον «κατάλληλο φυσικό δικαστή» που θα επιλέξουν αυτοί) και αθωωθεί. Άλλωστε τον κατηγορούσαν για το κακούργημα «1^ον) της ανθρωποκτονίας από ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή» (σελ. 7). Αλλά ο πρωθυπουργός δεν διέπραξε μόνο τη «μαζική δολοφονία» στα Τέμπη. Κατέλυσε τη δημοκρατία στη χώρα μας με μια νέου τύπου Χούντα:

«Θεωρούμε ότι ο πρώτος μηνυόμενος [Πρωθυπουργός] που επιχείρησε με τον ιδρυτικό του “επιτελικού κράτους” ν. 4622/2019 να εγκαθιδρύσει υβριδικού τύπου τυραννία στην Ελλάδα ώστε να αποτολμά την εμπλοκή της Ελλάδας σε πολέμους [Ουκρανία] δίχως να ρωτήσει κανένα, δεν μπορεί να ζητά απλώς “συγνώμη”. Όφειλε να παραιτηθεί του δικαιώματος της ασυλίας, μαζί με τον σύνολο όσων είχαν θέσεις υπουργών και υφυπουργών στο αρμόδιο υπουργείο και να τεθούν όλοι μαζί στην διάθεση της ελληνικής Δικαιοσύνης, δηλώνοντας ότι θα τολμήσουν να θέσουν εκ νέου υποψηφιότητες μόνο εάν και εφόσον κριθούν αθώοι των εγκλημάτων που τους βαραίνουν.» (σελ. 303) Πρόκειται για τις λάσπες που πετούν δεξιά κι αριστερά.

Ελάχιστη ευθύνη έχει βεβαίως ο αχαρακτήριστος σταθμάρχης που του έλαχε –του ανθρώπου– μια «στραβή στη βάρδια του», κατά τη γνωστή συριζαϊκή ορολογία. Ένοχος αναμφίβολα για το «μαζικό έγκλημα» είναι ο Πρωθυπουργός:

«Γι’ αυτό άλλωστε η Κυβέρνηση, και ο ίδιος ο πρώτος μηνυόμενος [Πρωθυπουργός] από την πρώτη στιγμή επιχείρησαν να αποδώσουν την αιτία της πολύνεκρης τραγωδίας στο “τραγικό ανθρώπινο λάθος” οφειλόμενο δήθεν αποκλειστικά στις ενέργειες του Σταθμάρχη της Λάρισας, με απολύτως χλιαρές τις αντιδράσεις των μεγάλων κομμάτων στο ψεύδος αυτό, ενώ και η Δικαιοσύνη φαίνεται να ακολουθεί προς το παρόν οδό αποφυγής άμεσης σύγκρουσης με το πολιτικό σύστημα της χώρας, μεταθέτοντας σε άγνωστο χρόνο την αποκάλυψη της οφθαλμοφανούς ενοχής προσώπων που ασκούν κυβερνητική εξουσία.» (σελ. 35)

«…η αγανάκτηση και η κατακραυγή της κοινωνίας που διαδηλώνει σε όλη την χώρα, δεν στρέφεται τόσο στις ενέργειες του σταθμάρχη, όσο στις αδιανόητες και επί πολλά έτη παραλείψεις της ίδιας της κυβέρνησης.» (σελ. 35)

Ήγουν: «Αμελητέα η ευθύνη του σταθμάρχη».

Άλλωστε «Η προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να κάνει διάχυση ευθυνών μετά την τραγωδία στα Τέμπη με τους 57 νεκρούς προκειμένου να “καλύψει” με κάθε τρόπο τις παραλείψεις και τις αστοχίες, έπεσε στο κενό από την πρώτη στιγμή.» (σελ. 54)

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για την ενοχή του Κυριάκου Μ., γιου –να το θυμόμαστε αυτό– του γνωστού Τυραννοπάτορος:

«Πρωταίτιο βέβαια του μαζικού αυτού εγκλήματος θεωρούμε τον υπό στοιχείο 1 μηνυόμενο Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.

Σύμφωνα με το βιογραφικό του γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968 και είναι γιος του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. (…) Όπως γίνεται αντιληπτό ουδεμία ουσιαστική επαγγελματική δραστηριότητα άσκησε, αφότου ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο “εκκολαπτήριο” πρωθυπουργών πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, δεδομένου ότι ως γόνος της γνωστής οικογένειας παραγωγής για την Ελλάδα πολιτικών ήταν αναμενόμενο να προωθηθεί στα ανώτατα κλιμάκια του στελεχιακού κομματικού δυναμικού της χώρας, ελάχιστοι όμως ανέμεναν να εξελιχθεί και σε πρωθυπουργό της χώρας καθώς πρόδηλα στερούνταν προσόντων φυσικής ηγεσίας. Όπως όμως αποδείχθηκε αυτό δεν αποτελούσε εμπόδιο για τους σχεδιασμούς εκείνων που θέλουν να χειραγωγούν τις εξελίξεις στον τόπο μας.» (σελ. 130). Συνεπώς κατά την Karystianou & Co σφάλλει σύμπας ο ελληνικός λαός που του εμπιστεύθηκε δύο συνεχείς φορές και με εντυπωσιακά ποσοστά τη διακυβέρνηση της χώρας. Το «καθεστώς του» δε είναι τόσο τυραννικό, που επιτρέπει στους «υπηκόους» του να του υποβάλλουν διαταραγμένα «μανιφέστα»-μηνύσεις, όπως ετούτο εδώ ή να τον αποκαλούν «αρουραίο που υποδύεται τον Πρωθυπουργό», όπως ο Κωνσταντινίδης,[4] που τον καταγγέλλει κι αυτός για «εσχάτη προδοσία»;

Ο «πρωταίτιος» και επικεφαλής της «υβριδικού τύπου τυραννίας» έχει αποδεδειγμένα εγκληματικό παρελθόν, είναι κατά συρροήν εγκληματίας, στην υπηρεσία της «υπερεθνικής ελίτ», για λογαριασμό της οποίας επέβαλε το αφήγημα περί δήθεν «κορωνοϊού» κ.λπ. (Εδώ προφανώς μιλούν Ψεκασμένοι):

«Το κυρίαρχο αφήγημα του “επιτελικού κράτους”, περί συγκεντρωτισμού για την αποτελεσματική δήθεν διακυβέρνηση, με πατερναλιστικές, ακραίες αντιλήψεις περί επιβολής με κάθε τρόπο του “γενικού καλού”, μέσα από γνώμες “ειδικών”, που ουδείς γνώριζε τα κριτήρια και την διαδικασία επιλογής τους, με μόνο κοινό τους γνώρισμα ότι ήταν εναρμονισμένοι με τα κελεύσματα μιας υπερεθνικής ελίτ, η οποία αυτόκλητη αποφάσισε να μας σώσει από “αόρατους εχθρούς”, δίχως ελεύθερο δημόσιο διάλογο, όπου η υποκριτική επίκληση της προστασίας της “δημόσιας υγείας”, σε συνδυασμό με την προπαγανδιστική διόγκωση του φόβου, στάθηκε ικανή για πρώτη φορά να ανατρέψει σε τέτοιο βαθμό την συνταγματικά διασφαλισμένη αξία του ανθρώπου και μάλιστα με διακομματική συναυτουργία στο ανοσιούργημα, είχε πια καταρρεύσει. (…)

Ενδεικτικά αναφέρουμε, καθώς είναι γνωστό, ότι η Ελλάδα κατετάγη πρώτη μεταξύ των 32 μεγαλύτερων χωρών της Ευρώπης στην αναλογία πληθυσμού και θανάτων από “Κορωνοϊό”, λόγω της προφανώς εγκληματικής διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης, καθώς αφενός οι ασθενείς σκόπιμα στερήθηκαν την πρωτοβάθμια υγειονομική φροντίδα, ενώ επίσης για πρώτη φορά επιχειρήθηκαν εκτεταμένες διασωληνώσεις εκτός ΜΕΘ, οι οποίες οδήγησαν στον θάνατο των νοσηλευομένων, σύμφωνα με τη μελέτη του ιδίου του επικεφαλής των διαφόρων επιτροπών “ειδικών” κ. Τσιόρδα [sic].» (σελ. 298-299) Καθηγητά Τσιόδρα, οφείλετε να ξέρετε ότι α) δεν είστε ειδικός και β) δεν σας λένε …Τσιόδρα! Μέμφονται λοιπόν την κυβέρνηση ότι χρησιμοποίησε ό,τι το άριστο διέθετε η χώρα σε επιστημονικό δυναμικό και δεν κατέφυγε, όπως αυτοί, σε «πραγματογνώμονες» του κύρους ενός Λακαφώση, λόγου χάριν.

Όμως οι εθνοφύλακες αγρυπνούν:

«Η “κυριακάτικη δημοκρατία” παρουσίασε σε όλο της το… μεγαλείο την κοροϊδία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο Βασίλης Γαλούπης και η εφημερίδα “κυριακάτικη δημοκρατία” δημοσίευσαν ένα αποκαλυπτικό συγκεντρωτικό ρεπορτάζ, με το οποίο εκθέτουν τον Πρωθυπουργό, τα όσα ήξερε και από πότε.» (σελ. 134)

Ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του κρύβουν τον αριθμό των νεκρών, τον αριθμό των αγνοουμένων αλλά και το λαθραίο φορτίο που προκάλεσε την φωτιά:

«…3^ον) Παραμένει άγνωστο εάν και από ποιους έγινε οποιαδήποτε επιτόπια θεώρηση των στοιχείων επί του εδάφους και επί των συντριμμιών, εάν ελήφθη φωτογραφικό υλικό, εάν εντοπίστηκε η αρχική θέση κάθε σωρού [sic] από το σύνολο των 57 νεκρών, πόσα διαφορετικά δείγματα DNA έχουν συλλεγεί και από ποιόν, ώστε να διευκρινιστεί ποιος είναι ο αριθμός των αγνοούμενων, (…) Τα παραπάνω εύλογα ερωτήματα και επισημάνσεις αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, διότι ουδεμία σαφής απάντηση έχει δοθεί έως σήμερα στα παρακάτω καίρια για την διερεύνηση των ευθυνών ερωτήματα:

1^ον) Εκτός από το νόμιμο-δηλωμένο φορτίο μήπως η εμπορική αμαξοστοιχία μετέφερε και μη νόμιμο (μαύρο) αδήλωτο, όπως από ποικίλα ρεπορτάζ αναδείχθηκε ότι συνηθιζόταν; Έλαβε χώρα και από ποιον οποιαδήποτε σχετική έρευνα στον σταθμό της Θεσσαλονίκης, όπου φορτώθηκε το επίμαχο φορτίο;

2^ον) Τι ακριβώς προκάλεσε την ανάφλεξη και την κόλαση φωτιάς που ακολούθησε και επί πέντε περίπου δευτερόλεπτα εντυνόταν [sic] δημιουργώντας ένα τεράστιο μανιτάρι πηρός, [sic] που οδήγησε σε απανθράκωση των δύο πρώτων βαγονιών της επιβατικής αμαξοστοιχίας και μαζί με αυτά όσων επέβαιναν, δεδομένου ότι αναπτύχθηκαν, όπως λέγεται, περισσότερο από 1300 βαθμοί κελσίου; Εκτός από τους νεκρούς υπάρχουν και πόσοι ακριβώς αγνοούμενοι, δεδομένου ότι επέβαιναν στο επιβατικό τρένο και αλλοδαποί που μόλις είχαν επιβιβαστεί από τον σταθμό της Λάρισας και είναι άγνωστο ποιοι είχαν προλάβει να εκδώσουν εισιτήριο;» (σελ. 155)

Επιμένουν από την αρχή έως το τέλος στην αυθαίρετη κατηγορία περί «ακαθόριστου έως σήμερα αριθμού αγνοουμένων» (σελ. 6)· «υπάρχει ακόμα ανεξακρίβωτος αριθμός αγνοουμένων» (σελ. 306). Δηλαδή οι επιπλέον νεκροί και αγνοούμενοι είχαν τόσο ανάλγητους συγγενείς, που ουδείς τους αναζήτησε μέχρι σήμερα… Μόνο βαριά άρρωστοι νόες θα μπορούσαν να σκεφτούν κάτι τέτοιο. Και κάθε λογικός άνθρωπος αναρωτιέται γιατί άραγε οι ανύπαρκτοι συγγενείς τους δεν αναζήτησαν τους ανύπαρκτους νεκρούς δυο χρόνια τώρα; Είναι τρομακτικό να συνειδητοποιείς πως είναι δυνατόν σ’ αυτή τη χώρα να ευτελίζεται, ακόμη και να γελοιοποιείται, μια τόσο ανείπωτη τραγωδία! Το «Όσο μπορείς» του Καβάφη δεν είναι ποίημα, είναι ένα άνοστο ανέκδοτο.

Ο Πρωταίτιος Πρωθυπουργός προσπαθεί να συγκαλύψει τη «μαζική δολοφονία». Ωστόσο εκείνοι δηλώνουν προς τον εισαγγελέα ότι:

«…δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να επέλθουν για μια ακόμη φορά οι τραγικές συνέπειες της συγκάλυψης που επιχειρείται ήδη με την σταδιακή αποκλιμάκωση της αναφοράς στο μαζικό έγκλημα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, όπως συνέβη κατά το παρελθόν με το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, με τα αίτια και την διαχείριση της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης,…» (σελ. 299) Ακόμη και γιατί δεν πρόβλεψε τα προβλήματα επειδή χιόνισε μια μέρα στην Αττική Οδό τον κατηγορούν. (σελ. 212)

Αφού πήραν τον νόμο στα χέρια τους σαν σε ταινία Γουέστερν Σπαγγέτι, αφού τους υιοθέτησαν η Λύση, η Πλεύση, και όλοι οι ά-πλυτοι της Άκρας Αριστεράς και Άκρας Δεξιάς Πλύσης, αφού είδαν τον λαό ευλόγως να συγκινείται χωρίς να γνωρίζει πως 2-3 που έχασαν παιδιά ή συγγενείς στο τρομερό δυστύχημα προσπαθούν να κεφαλαιοποιήσουν τη λαϊκή συγκίνηση, αυτοί οι ελάχιστοι «διασπάστηκαν» και ίδρυσαν διαφορετικούς ιδιωτικούς συλλόγους. Εμφανίστηκαν επίσης και παλαιοί Αδιάφθοροι, όπως η ΑΜΚΕ Ισονομία, για να αποστείλουν μαζικά εξώδικα κατά του Πρωθυπουργού. Για το ποιόν τους και τις αντιλήψεις τους αρκεί η φράση τους:

«Επίσης, πιστεύουμε ότι θα γίνει ντόμινο εξελίξεων και θα απαλλαγούμε οριστικά από την ανομία και ατιμωρησία που ταλανίζει την πατρίδα μας, εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ας μην ξεχνάμε ότι προετοιμάζεται διαμελισμός του Αιγαίου μας και κατάργηση ρευστών. Τα εθνικά θέματα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την υπόθεση των Τεμπών και την κατάληξη αυτής. Όλοι μαζί μπορούμε να αποτρέψουμε τα χειρότερα.»

Κάτω ο υβριδικός Τύραννος! Κάτω ο γιος του Τυραννοπάτορος! Μόνο με μετρητά εξασφαλίζεται η διαφάνεια, η ισονομία και η δικαιοσύνη, αφού ως γνωστόν οι πιστωτικές κάρτες αποτελούν το σύγχρονο χάραγμα του Σατανά. Και μια ακροτελεύτια απορία: Σε τι νόμισμα θα ζητήσουν τις αποζημιώσεις;

Στιγμιότυπο από το θέατρο της πραγματικής συγκάλυψης της εκατόμβης στο Μάτι, στο οποίο έλαβε μέρος και ο σημερινός πρόεδρος του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελος. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα της 23 Ιουλίου 2018, ενώ είχε ολοκληρωθεί η καταστροφή, δήθεν δεν γνώριζαν για νεκρούς και ο Α. Τσίπρας ρωτούσε πότε θα επιχειρήσουν το πρωί τα πυροσβεστικά αεροπλάνα. Στο θέατρο στο Συντονιστικό Κέντρο Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής συμμετείχαν οι υπουργοί του Πάνος Σκουρλέτης, Δημήτρης Τζανακόπουλος, Χρήστος Σπίρτζης, Σωκράτης Φάμελος, Νίκος Τόσκας, Παύλος Πολάκης, η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου και ο Γραμματέας της ΚΕ Παναγιώτης Ρήγας. © ΑΠΕ-ΜΠΕ / Συμέλα Παντζαρτζή

[1] «…Όμως ένας μέγας εμπειρογνώμονας πτυχιούχος Λυκείου, ο οποίος ταλαιπώρησε την ελληνική κοινωνία με διάφορες γνωματεύσεις, δήλωσε ότι ο σκοπός του ήταν να σηκώσει κεφάλι επιτέλους ο λαός από μια άρχουσα τάξη “που μας έχει βγάλει το λάδι από το 1945”» (Γ. Φλωρίδης, Βουλή, 11.4.2025).

[2] Το εξοργιστικό μάλιστα είναι ότι το Πειθαρχικό των δικηγόρων της Αθήνας, αντί να ασχοληθεί με τον Βερβεσό που ανήκει στη δικαιοδοσία του, επενέβη «αυτεπαγγέλτως» εναντίον ενός αξιοπρεπούς δικηγόρου της Θεσσαλονίκης, του κ. Δημήτρη Γαλλή, διότι τάχα ο τελευταίος παραβίασε τα μυστικά της ανάκρισης. Αλλά πριν αλέκτωρ λαλήσει δις, απέσυραν άρον άρον και έντρομοι το κατηγορητήριό τους, ένα γονατογράφημα.

[3] Ανάμεσα σε άλλα προσβλητικά έγραφε: «Η συναντίληψη βέβαια των παραπάνω προϋποθέτει πνευματική καλλιέργεια, ευγένεια χαρακτήρα και κυρίως ουσιαστική πίστη στην δύναμη της αλήθειας, την αναγκαιότητα της δικαιοσύνης και την αξία του ανθρώπου, οπότε προφανώς δεν θα μπορούσαμε να έχουμε κοινή πορεία ούτε στο πεδίο αυτό». Η απάντηση του κ. Πλακιά ήταν: «Η Μάνα των Τεμπών έστειλε εξώδικα στην οικογένεια που έχασε τρία παιδιά. Ντρέπομαι…».

[4] «Δεν θα επιτρέψουμε σε αυτά τα πανικόβλητα ποντίκια να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν σε βάρος μας και με δικό μας κόστος την εξουσία που σφετερίζονται, ούτε να κρύψουν την αλήθεια στα λαγούμια και τις στοές που διαβιεί η “ηγεσία” της δικαιοσύνης, την οποία διόρισαν έτσι ώστε να εξασφαλίσουν ατιμωρησία.» (Κωνσταντινίδης, στο ίδιο, Εξώδικο προς την Προανακριτική Επιτροπή, 20.3.2025).

Πηγή: athensreviewofbooks.com