Θεός μαινόμενος… Του Πέτρου Βενέτη

373

Του Πέτρου Βενέτη

Θρήσκος δεν είμαι, αλλά οι τελευταίες καταστροφικές βροχές, μου θύμισαν τον αγριεμένο Θεό της Παλιάς Διαθήκης, ο οποίος έστελνε αρρώστιες (κάθε τόσο), ακρίδες (στην Αίγυπτο), έκαψε τα Σόδομα και Γόμορρα έπνιξε όλον τον κόσμο (και για να μην αρχίσει πάλι απ’ το μηδέν έβαλε τον καλό Νόε να κρατήσει δείγματα).

Αυτός ο Βόλος ειδικά, έπαθε μεγάλη ζημιά και σκέφτομαι πολύ αυτόν τον κόσμο, που ακόμα ζει κάτω από δύσκολές συνθήκες και τους ξαναχτυπάει τώρα.

Φτάνει, Θεέ μου, πάρε το σφουγγαράκι του Καζαντζάκη και σβήσε και καμιά αμαρτία και μετά κάτσε να δοκιμάσεις το ωραίο τσίπουρο που κάνουν μπας και ηρεμήσεις και μαλακώσεις λίγο. Μας έχεις τρομάξει και τους υπόλοιπους, γιατί, λίγο – πολύ, όλοι έχουμε λερωμένη τη φωλιά μας.