Του Νίκου Αναγνωστάτου
Ο Στέφανος Κασσελάκης, μετά ενός μόνο μηνός παρουσία από το πουθενά, άδραξε ένα ολόκληρο κόμμα και δη αυτό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε μια βραδιά και με πανηγυρικό τρόπο, κάτι που άφησε τους πάντες στην κυριολεξία άναυδους, εχθρούς και φίλους, αδυνατώντες να βρουν, εις μάτην, κάποια εξήγηση.
Ασχολήθηκαν και συνεχίζουν να ασχολούνται, όλοι οι πολιτικοί, όλοι οι δημοσιογράφοι και κάθε άνθρωπος που παρακολουθεί τα πολιτικά και κοινωνικά τεκταινόμενα και ο καθένας από όλους αυτούς δεν μπορούν να δώσουν κάποια εξήγηση, να εντοπίσουν κάποιον ειδικό λόγο που έδωσε φτερά στον Κασσελάκη και απογειώθηκε και χάζεψαν όλοι.
Μια σύντομη, αλλά περιεκτική απάντηση, την έδωσε ένας απλός άνθρωπος, όταν τον ρώτησαν, «αφού δεν τον ξέρουν, γιατί τον ψηφίζουν»; Αποστομωτική η απάντηση: «Γιατί ξέρουν τους άλλους»!!! Μήπως η απλή μέχρι απλοϊκή αυτή απάντηση περικλείει κάθε έννοια και ερμηνεύει κάθε απορία και κάθε προβληματισμό;
Τελικά ποιοι είναι «αυτοί οι άλλοι»;. Τι έγκλημα έχουν κάνει «αυτοί οι άλλοι» και δεν θέλει κανείς να του δει πλέον; Η απάντηση είναι εξίσου απλή και κατανοητή, κατά τη δική μου θεώρηση του όλου πολιτικού σκηνικού, την οποία θα αποτολμήσω να αναλύσω, όσο πιο απλά, αλλά και περιεκτικά μπορέσω, διότι για πλήρη ανάλυση, θα χρειαστεί πολύς χώρος.
Οι συγκυρίες λοιπόν μιας εποχής, οικονομική κρίση, Μνημόνια, ακολουθούμενα από γενικευμένη κοινωνική αγανάκτηση, μέχρι απογοήτευση, σε συνδυασμό με τον χαρισματικό λόγο, διάβαζε λαϊκισμό, του κ.Τσίπρα, απόλυτοι και μοναδικοί συσχετισμοί του 2014, ωσάν τον από μηχανής Θεό της αρχαίας τραγωδίας, ανέβασε όλους «αυτούς τους άλλους» το 2015 σε ένα συννεφάκι πάνω από την Ελλάδα, από όπου απολάμβαναν τη θέα και το ευχάριστο όσο και πρωτόγνωρο ταξίδι τους.
«Αυτοί οι άλλοι» λοιπόν, όταν, όχι ξαφνικά, έπιασε μια καταιγίδα και κινδύνευσε το συννεφάκι να διαλυθεί στα εξ’ ων συνετέθη τον Ιούνιο του 2015, με την βοήθεια Ε.Ε. και Ν.Δ., αποδέχτηκαν ως σωτήρα και οδηγό στο συννεφάκι τον Φαέθωνα, διάβαζε Τρόικα, ο οποίος κρατούσε γερά και σταθερά τα χαλινάρια του ιπτάμενου άρματος, που κουβαλούσε όλους «αυτούς τους άλλους», οι οποίοι πίστεψαν ξαφνικά ότι το συννεφάκι τους ανήκει και ότι ο Φαέθων που τους οδηγεί, είναι δικός τους δούλος που θα είναι πάντα υποτακτικός τους.
Οι αιθεροβάμονες, εδώ ταιριάζει απόλυτα ο όρος για «αυτούς τους άλλους», με την φροντίδα του Φαέθωνα και την ανοχή των επί της γης ατόμων, παρόλο που «αυτοί οι άλλοι» πίστευαν ότι το ονειρεμένο αυτό ταξίδι πάνω στο συννεφάκι, δεν θα τελείωνε «ούτε μία στο εκατομμύριο», εν τούτοις προσγειώθηκε ομαλά το 2019. «Αυτοί οι άλλοι», χωρίς να έχουν αντιληφθεί πως βρέθηκαν στο συννεφάκι, ο «από μηχανής καλός Θεός», που τους προστάτευε μέχρις ώρας, θα τους ανέβαζε ξανά σε κάποιο συννεφάκι, αν όχι στο ίδιο.
Το συννεφάκι αυτό όμως, με την επικράτηση της καλοκαιρίας, άρχισε να εξαφανίζεται σιγά – σιγά μετά τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις Μάϊος – Ιούνιος 2023, και μετατράπηκε σε βάλτο όπως αυτός της Θεσσαλίας μετά τον Ντανιέλ.
«Αυτοί οι άλλοι» λοιπόν, δεν αντιλήφθηκαν ότι σε έναν καθαρό ουρανό, δεν έχουν θέση τα σύννεφα, ούτε καν ένα συννεφάκι, εκτός από τον τ.Πρόεδρό τους κ.Τσίπρα, ο οποίος την έκανε κανονικά και άφησε «αυτούς τους άλλους» να θολοπλέουν μέσα στο βάλτο, και να ελπίζουν ότι η επιλογή νέου αρχηγού, να τους ανεβάσει σε κάποιο συννεφάκι έστω και μικρότερο.
Ο σοφός λαός του ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζοντας πολύ καλά «αυτούς τους άλλους», σε συνδυασμό με κρύφιες αλλά δυνατές δυνάμεις, έριξε όλες του τις ελπίδες στον νέο, ωραίο, αεράτο, με πειστικό επικοινωνιακό λόγο, Στέφανο Κασσελάκη, ως τον από μηχανής Θεό και τον εξέλεξαν πανηγυρικά, με την πεποίθηση ότι τουλάχιστον δεν είναι χειρότερος από «αυτούς τους άλλους»!
Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα και τώρα ο κάθε κατεργάρης στο πάγκο του, όπως είπε με δικά του λόγια και ο Ναύαρχος Αποστολάκης.
