Το «καλάθι» της πολιτικής… Του Κώστα Πάντζιου

226

Του Κώστα Πάντζιου

Οι εξελίξεις που σημειώνονται ήδη σε πολιτικό και κομματικό επίπεδο, δεν αφήνουν περιθώρια για έγκαιρη κάλυψή τους, αφού από εβδομάδα σε εβδομάδα τα πάγια δεδομένα ανατρέπονται. Καθιερώθηκαν δε, ως πάγια δεδομένα, πρώτον, το γεγονός ότι ο κορωνοϊός συν ο πόλεμος στην Ουκρανία βγάζουν από τη μέση κάθε σοβαρό προγραμματισμό για την πορεία των εσωτερικών κομματικών εξελίξεων. Και δεύτερον, το γεγονός –πάγιο και αυτό– ότι «γήπεδο» για πολιτικοκομματικές ίντριγκες και προβλέψεις δεν υπάρχει, αφού το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης είναι στραμμένο αλλού.

Αυτή ήταν η εικόνα από τον χειμώνα του 2020, που η ανθρωπότητα μπήκε στη μέγγενη της πανδημίας, αυτή η εικόνα ίσχυε και για την Ελλάδα, με αποτέλεσμα οι δημοσκοπήσεις να μην παρουσιάζουν σχεδόν κανένα πολιτικό ενδιαφέρον, πλην της σταθερής –πάγιας και αυτής– διαφοράς των 8-10 μονάδων υπέρ της ΝΔ, τόσο πάγιας, που εθεωρείτο «αποκάλυψη» για μία χώρα με τόσο ευμετάβλητους πολίτες, ως προς το τι ψήφιζαν ή το τι θα ψηφίσουν όταν θα γίνουν εκλογές.

Αυτό πίστευαν οι πολλοί, αλλά υπήρχαν ενδείξεις, σύμφωνα με τις οποίες, η γοητεία περί την τρέχουσα πολιτικοκομματική διαμάχη, απλώς φαινόταν ότι βρισκόταν εν υπνώσει. Αυτό φάνηκε π.χ. όταν έγινε εκλογή για νέο Πρόεδρο στο ΚΙΝΑΛ, όπου δεν πιστεύαμε στα μάτια μας, το πόσο είχε ζωηρέψει το ενδιαφέρον του κοινού για το κομματικό παιχνίδι, σε σημείο μάλιστα, ένας πρώην πρωθυπουργός και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Γ. Παπανδρέου, να μπει στην κούρσα για την προεδρία του κόμματος. Και μάλιστα, να φανεί στην αρχή ότι ήταν δυνατόν το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ να ανακάμψει και να γίνει σημαίνουσα πολιτική δύναμη στον τόπο, κάτι που συνέβη «δημοσκοπικά» και με τον εκλεγέντα τελικά Πρόεδρο, τον κ. Ν. Ανδρουλάκη, που επιχειρή-θηκε να δοθεί η εντύπωση –και η προσδοκία κάποιων– πως το κόμμα ΚΙΝΑΛ θα γινόταν δεύτερο κόμμα εξουσίας στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων. Αυτό και αν ήταν πολιτική ίντριγκα!!!

Τέλος πάντων, ας έλθουμε στο τώρα. Στις τελευταίες λίγες εβδομάδες δηλαδή, με την υπόθεση των υποκλοπών να μη λέει να ξεχαστεί. Και την υπόθεση του βουλευτή της ΝΔ κ. Α. Πάτση να φαίνεται πως έχει κι άλλες ακόμη φάσεις. Και ξαφνικά, και στη ΝΔ αυτή τη φορά, να γίνεται ανάλυση των αποκαλούμενων ποιοτικών στοιχείων των δημοσκοπήσεων, που δίνουν σήμα για αλλαγές στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων. Π.χ., ενώ η διαφορά μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων έχει αλλάξει εις βάρος του κυβερνώντος κόμματος ελάχιστα, εν τούτοις ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. κ. Αλέξης Τσίπρας, προηγείται στις θετικές εκτιμήσεις ως προς τον χειρισμό φαινομένων διαφθοράς και αδιαφάνειας στο δημόσιο βίο. Και επίσης, κερδίζει πόντους ως προς την πολιτική του απέναντι στην στήριξη των εισοδημάτων της μεσαίας τάξης, καθώς και της αντιμετώπισης της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας.

Και φτάνουμε τώρα στο «ζουμί» της όλης υπόθεσης. Ενώ ο κορωνοϊός δεν μας άφησε, ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν λέει να τελειώσει, η Κοινή Γνώμη στην Ελλάδα εξακολουθεί να αγωνιά, αλλά στο επίκεντρο της ανησυχί-ας της μπαίνει ο πληθωρισμός, η ακρίβεια, καθώς και τα φαινόμενα διαφθοράς, που τελικά αποβαίνουν εις βάρος του απλού και αδύναμου πολίτη. Επομένως, η κοινωνία εισήλθε απότομα σε μία δίνη αβεβαιότητας, η οποία, εκτός των άλλων, αφήνει πίσω της πάγιες καταστάσεις σαν αυτές που αναφέραμε στην αρχή.

Όλα, λοιπόν, βρίσκονται σε ανατροπή. Όλα τα δεδομένα της καθημερινότη-τας αλλάζουν. Αλλάζουν τα πολιτικά επιχειρήματα, αλλάζουν οι προτεραιότη-τες σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Αλλάζει επίσης και το αφήγημα της προεκλογικής εκστρατείας των δύο μεγάλων κομμάτων, αλλάζει η ίδια η υφή και το περιεχόμενο των εκλογών, που θα γίνουν τον Απρίλιο. Επανήλθε δηλαδή η πολιτική και κομματική κόντρα, όπως τη γνωρίζαμε. Ξεκαθαρίζουν τα πράγματα. Και αυτό είναι ωφέλιμο. Αρκεί, η προεκλογική μάχη να είναι ήπια και ευπρεπής.