Του Κώστα Πάντζιου
Η τρέχουσα εβδομάδα επεφύλαξε στον κόσμο, αντί για την ελπίδα μιας κάποιας κατάπαυσης του πυρός στην Ουκρανία, μία πρώτου μεγέθους έκπληξη, συνοδευόμενη από έναν προβληματισμό. Η έκπληξη ήταν το απρόσμενο ταξίδι του Προέδρου της Ουκρανίας Βολ. Ζελένσκι στην Ουάσινγκτον. Και η ανησυχία είναι τι ακριβώς σηματοδοτεί, πέραν βεβαίως του ενδιαφέροντος της συνέχισης της υποστήριξης με κάθε τρόπο του αγώνα των Ουκρανών εναντίον των στρατευμάτων της Ρωσίας του κ. Βλ. Πούτιν. Από απόψεως οργάνωσης και πραγματοποίησης της επίσκεψης, οι αμερικανικές υπηρεσίες του State Department παίρνουν άριστα. Ουδείς είχε προβλέψει την επίσκεψη, ουδείς άφησε να εννοηθεί κάτι, παρά το γεγονός ότι, όπως αποκαλύφθηκε, προετοιμαζόταν από αρκετό καιρό. Και όπως αναμενόταν, η υποδοχή του Ουκρανού Προέδρου ήταν θερμή και αποδοτική, αφού οι ΗΠΑ ρίχνουν στη μάχη νέο κονδύλι 1,8 δις δολαρίων και τις περίφημες συστοιχίες PATRIOT.
Για να δούμε τώρα, τι σημαίνουν όλα αυτά τα ορατά στοιχεία της επίσκεψης. Καθώς και τι μπορεί να σηματοδοτεί στρατιωτικά, πολιτικά και γεωπολιτικά, αυτή η επίσκεψη. Κατ’ αρχάς, το πρώτο μήνυμα που προκύπτει από την πραγματικά πρώτη στρατιωτική, πολιτική και οικονομική δύναμη του πλανήτη, τις ΗΠΑ για το καθεστώς της Ρωσίας είναι το ότι εδώ και 10 μήνες συγκρούεται με τη Δύση, με χώρο σύγκρουσης την Ουκρανία. Το δεύτερο μήνυμα είναι το ότι Ουκρανία και ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση και ΗΠΑ αποτελούν ένα ενιαίο μπλοκ, αποφασισμένο να υπερασπίσει τη μαρτυρική χώρα, χωρίς καμία διακοπή, χωρίς ούτε έναν «αστερίσκο». Τρίτον, διακηρύσσεται σε όλους τους τόνους πως ορθότατα ο Δυτικός Ελεύθερος Κόσμος, από την πρώτη μέρα της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, ανέλαβε τις ευθύνες του και συστρατεύθηκε με την Ουκρανία. Τέταρτον, ορθότατα η Δύση, ως σύνολο, ξεκαθάρισε τους εσωτερικούς ρόλους της κάθε περιοχής, δίνοντας οι ΗΠΑ το προβάδισμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ως άμεσα θιγόμενη από την επεκτατική πολιτική της Ρωσίας, αναδεικνύοντας το ρόλο και τις τεράστιες δυνατότητές της. Η μόνη διαφορά –κεφαλαιώδης και ιστορική– είναι το ότι οι ΗΠΑ του χαρισματικού Προέδρου Τζο Μπάιντεν, δεν περίμεναν, όπως έγινε με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, να υποστούν το Περλ Χάρμπορ για να μπουν στον πόλεμο, αλλά μπήκαν αμέσως, από τις 24 Φεβρουαρίου, στη δράση, γεγονός εξόχως συγκλονιστικό!!!
Έχουμε, λοιπόν, νέο παγκόσμιο πόλεμο, πιο πολύ οικονομικό παρά στρατιω-τικό, με πεδίο των επιχειρήσεων την Ουκρανία. Αν έτσι συνεχιστεί αυτός ο πόλεμος, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία –τουλάχιστον στους ειδικούς– για το ποιος θα είναι ο νικητής, δοθέντος ότι μόλις πρόσφατα ο ίδιος ο Πρόεδρος της Ρωσίας παραδέχθηκε ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά για τη χώρα του, καθώς, όπως τόνισε, υπάρχει δυσκολία συντήρησης των ανθρώπων που αυτή τη στιγμή είναι υπό την κατοχή των ρωσικών στρατευμάτων, λόγω οικονομι-κών δυσκολιών.
Αν έτσι είναι τα πράγματα γι’ αυτά που συμβαίνουν στο προσκήνιο, τότε πού είναι η ανησυχία των ελεύθερων πολιτών της Δύσης; Μα ακριβώς ο Ευρωπαίος πολίτης δεν ήθελε και δεν θέλει τον πόλεμο, άσχετα αν τον αντιμετωπίζει με θαυμαστή ενεργητικότητα, δημοκρατικότητα, σύμπνοια και καρτερία. Και ενώ περίμενε να κάνει ο Πρόεδρος της Ρωσίας την… έκπληξη, εξαγγέλλοντας κατάπαυση του πυρός και συνομιλίες, δεν το έκανε, παρά το γεγονός ότι μία εβδομάδα πριν ο Πρόεδρος Μπάιντεν είχε δηλώσει πως θα συναντιόταν με τον Ρώσο ομόλογό του, αν και εκείνος το επιθυμούσε. Κανείς λογικός άνθρωπος δεν θέλει να πιστέψει πως οι ΗΠΑ θέλουν συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία. Επομένως, γιατί η επίσκεψη Ζελένσκι στην Ουάσινγκτον; Εμείς πιστεύουμε, πως δεν έγινε για να «σηματοδοτήσει» πρόθεση συνέχισης του πολέμου από τις ΗΠΑ.
Τα πράγματα είναι κατά πάσα πιθανότητα πιο απλά. Η επίσκεψη σκοπό είχε να υπογραμμίσει πως δεν έχει καμία αλήθεια η προπαγάνδα της Μόσχας ότι η Δύση τι θα κάνει; Άρχισε ήδη να κουράζεται να υπερασπίζεται την Ουκρανία. Και κάποια στιγμή θα την… εγκαταλείψει… στην τύχη της. Αυτά είναι «έπεα πτερόεντα», νομίζουμε.
Και θα τελειώσουμε με κάτι σοφό, κατά τη γνώμη μας, που είπε ο κ. Πήτερ Φράνκοπαν, Καθηγητής της Παγκόσμιας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης («Βήμα της Κυριακής», 13/11/22), αναφερόμενος στη Ρωσία του κ. Πούτιν και την πιθανότητα ο Πρόεδρος της χώρας αυτής να οδηγήσει με τη συμπεριφορά του σε Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τόνισε επί λέξει: «Είμαι περισσότερο αισιόδοξος από ορισμένους συναδέλφους μου, που λένε πως ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε εδώ και καιρό. Όταν εμπλέκονται σε πόλεμο, τα κράτη αποφασίζουν συνήθως με βάση το συμφέρον τους. Ενδέχεται να πέφτω έξω, αλλά δεν βλέπω καμία άλλη χώρα να θέλει να εμπλακεί στον πόλεμο. Και, για την ώρα, δεν νομίζω ότι η Ρωσία έχει τις δυνατότητες να επεκτείνει αυτόν τον πόλεμο σε άλλα εδάφη –πράγμα για το οποίο ανησυχούσα τον Φεβρουάριο».
