Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Στις ζημιές που οφείλει να υπολογίσει ο νεοοθωμανός Ερντογάν είναι το οριστικό διαζύγιο της Τουρκίας, όχι μόνο από την Ευρώπη, αλλά συνολικά από την Δύση και τον Δυτικό πολιτισμό.
Μια χώρα που «κάθεται» πάνω στον Αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, τον Ρωμαϊκό που ακολούθησε, και τέλος τον Βυζαντινό, έγραψε τους πάντες στα παλαιότερα των υποδημάτων της μετατρέποντας ένα σύμβολο της χριστιανικής θρησκείας σε τζαμί στις 24 Ιουλίου 2020.
Αν περιηγηθεί κανείς την σημερινή Τουρκία δεν θα βρει πουθενά ένα στοιχείο από τον πολιτισμό των νεότουρκων, που να στέκεται ισάξια δίπλα από τους πολιτισμούς των Αρχαίων Ελλήνων, των Ρωμαίων και των Βυζαντινών.
Κανένα σημάδι που να προσδίδει μια πολιτιστική ρίζα που να συνδέει τους Τούρκους με το παρελθόν τους.
Νομάδες που έχουν καταγωγή τους Μογγόλους που με το σπαθί τους και τις σφαγές τους, κατέλαβαν το 1453 το Βυζάντιο.
Ημέρα με συμβολική σημασία, μια και πριν από 86 χρόνια, την ημερομηνία αυτή, ο Κεμαλ Αταρτούκ ιδρυτής του σύγχρονου τουρκικού κράτους υπόγραψε την Συνθήκη της Λωζάννης.
Είναι προφανές ότι ο νεοσουλτάνος της Τουρκίας επιδιώκει να βάλει στο περιθώριο της ιστορίας τον Κεμάλ Αταρτούκ και να αναδειχθεί στον άνθρωπο που θα επανασυνδέσει μέσω του ισλάμ την σημερινή Τουρκία με την Οθωμανική.
Αλλά δεν είναι καθόλου απορίας άξιο, απέναντι σε αυτή την βεβήλωση, η συμπεριφορά των ηγεσιών ΗΠΑ, Ρωσίας και Βατικανού.
Ο Τραμπ πέρα από τις «ιδιαίτερες» σχέσεις που διατηρεί με τον Ερντογάν, δεν θεωρεί ότι θα έχει κάποιο θέμα σε σχέση με το χριστεπώνυμο κοινό του μια και οι ευαγγελιστές δεν θεωρούν την Αγία Σοφία σύμβολο της χριστιανοσύνης, προκρίνοντας τον Ναό της Γεννήσεως του Χριστού, στα Ιεροσόλυμα, ως ύψιστο σύμβολο τους.
Ο Πούτιν βλέπει για λογαριασμό του Πατριαρχείου της Μόσχας ανταγωνιστικά την Αγία Σοφία, μια και στην πολυπληθέστερη Ορθόδοξη Εκκλησία θεωρούν, ότι σε εκείνους πρέπει να περιέλθει δικαιωματικά η κληρονομιά του Βυζαντίου. Γι’ αυτό και στη δήλωση του Κρεμλίνου πανηγύρισαν για την απόφαση να εισέρχονται στο μέλλον στο τζαμί, οι τουρίστες δωρεάν.
Το Βατικανό, γνωρίζει ότι στο παρελθόν, το 1204 όταν οι σταυροφόροι κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη, ήταν οι πρόγονοί τους που λεηλάτησαν την Αγία Σοφία, μεταφέροντας ότι κινητό μπορούσαν στη Βενετία, και δεν σεβάστηκαν το μοναδικό αυτό μνημείο με τα απαράμιλλά ψηφιδωτά και τις τοιχογραφίες, καθώς για 70 χρόνια το μετέτρεψαν σε καθολική εκκλησία.
Με αυτά τα ιστορικά και κοινωνικά δεδομένα, εξηγούνται οι χλιαρές αντιδράσεις, της λεγόμενης διεθνούς κοινότητας. Ακόμη και η ΟΥΝΕΣΚΟ που από το 1985 περιέλαβε την Αγία Σοφία στα μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς και έχει χρηματοδοτήσει σημαντικά για τη συντήρηση αυτού του μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς, δεν αντέδρασε στην επιχείρηση κάλυψης των ψηφιδωτών, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως ισλαμικό τέμενος.
Παρ’ όλα αυτά η Ευρώπη οφείλει να αποβάλει από τους κόλπους της την Τουρκία ως υποψήφιο μέλος της ΕΕ και να αποστασιοποιηθεί εμπράκτως από τον ακραίο ισλαμιστή Ερντογάν, που με τις πράξεις του αποδεικνύει ότι δεν έχει σχέση με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο ιμάμης στην ομιλία του, εντός της Αγίας Σοφίας, αναφέρθηκε στην ειρήνη, κρατώντας στο χέρι του την χατζάρα του Μωάμεθ τον Πορθητή. Ειρήνη με το σπαθί ανά χείρας.
Αυτές οι εικόνες θα πρέπει να αφυπνίσουν τους ευρωπαϊκούς λαούς και να δουν που το πάει ο ισλαμιστής ηγέτης της Τουρκίας, και να πάψουν να τον θωπεύουν πιστεύοντας έτσι ότι θα εξημερώσουν το θηρίο.
Μολονότι ο Ερντογάν με πρόσχημα το πραξικόπημα εναντίον του έχει κάνει ήδη εκτεταμένες εκκαθαρίσεις στο στρατό, και γενικότερα στον κρατικό μηχανισμό, και έχει επιβάλει με κοινοβουλευτικό μανδύα μια στυγνή δικτατορία, εν τούτοις οι αντιστάσεις παραμένουν και οι έχοντες ευρωπαϊκό προσανατολισμό στην Τουρκία αντιδρούν, κάτι που φάνηκε και στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις.
Παρά το οικογενειακό συγκεντρωτικό καθεστώς, που έχει εγκαθιδρύσει ο Ερντογάν στην γειτονική μας χώρα, και τις επιθετικές διαθέσεις που επιδεικνύει απέναντι σε όλες τις γειτονικές χώρες, εν τούτοις οι καταπιεζόμενοι σήμερα Κούρδοι της νοτιοανατολικής Ασίας και οι ευρωπαϊκής αντίληψης Τούρκοι των παραλίων, δεν φαίνεται να καταθέτουν τα όπλα αντιδρώντας στο στρατοκρατικό σύστημα διοίκησης, που υπάρχει στη σημερινή Τουρκία.
Ανεξάρτητα από της εσωτερικές εξελίξεις στην Τουρκία, που δεν είναι ορατές σήμερα, η Ευρώπη οφείλει να αμυνθεί απέναντι σε έναν αυταρχικό ηγέτη, που το λέει και δεν το κρύβει πλέον ότι θέλει να ανασυστήσει την οθωμανική αυτοκρατορία.
Και όλο αυτό το παιχνίδι με τους μετανάστες, είναι μέρος των επεκτατικών σχεδίων του Ερντογάν και υποκρύπτει μια δυναμική παρουσία του ισλάμ, μέσω της εργαλειοποίησης τους, σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Με δεδομένο ότι ο κόσμος αυτός δεν ενσωματώνεται στον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και δεν αποδέχεται τις πολιτισμικές του αξίες και αρχές, είναι φανερό ότι με αιχμή του δόρατος το ισλάμ ο Ερντογάν θα επιχειρήσει να εμφανιστεί στο άμεσο μέλλον ο ηγέτης τους και ο προστάτης τους.
Αρκεί να δει κανείς την διείσδυση του Ερντογάν στα Βαλκάνια με την ανέγερση πληθώρας ισλαμικών τεμένων, καθώς και αντίστοιχων θρησκευτικών σχολείων κατήχησης των νέων.
Καιρός να ξυπνήσει η Ευρώπη και οι αφελείς ηγεσίες της και να πάψουν να κοιμούνται προβάλλοντας την αλληλεγγύη των λαών και την αποτυχημένη πολιτική ενσωμάτωσης…
