Του Γιώργου Κράλογλου
Έφθασε η ώρα για το λαό να μην ξεχνά τι σημαίνει και η αριστερά… Την Δευτέρα στην “παρτίδα” του “πόκερ” με το ΔΝΤ η κυβέρνηση θα ξεκαθαρίσει ότι η αριστερή “μπάνκα” του ΣΥΡΙΖΑ “βλέπει” την “κάβα” Τόμσεν με τα 3,6 δισ. από τα οποία τα 1,6 δισ. αφορούν μειώσεις μισθών και απολύσεις κρατικών υπαλλήλων. Κέρδος του “αγώνα” μόνο η εξουσία.
Το δε “προπέτασμα καπνού” (θα φανεί από την προσεχή Τρίτη με διαρροές και δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θα νομοθετήσουμε τα μέτρα του ΔΝΤ, δεν θα χρειαστεί να τα εφαρμόσουμε και άλλα διάφορα…) δεν πρόκειται να καλύψει την ουσία σε καμία περίπτωση.
Γιατί η ουσία είναι πως με την αποδοχή των μέτρων των 3,6 δισ. (όπως και αν εφαρμοστούν) ανοίγουν τα αριστερά μνημονιακά γκουλάκ… που προέβλεπαν, πριν ένα χρόνο, οι ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ που διαφωνούσαν για τις θυσίες του Τσίπρα στο βωμό της εξουσίας.
Δεν ξέρω τι θα είναι αυτά τα “αριστερά μνημονιακά γκουλάκ” για τους περίπου 20.000 κρατικούς υπαλλήλους που θα απολυθούν (με τις υποδείξεις του ΔΝΤ και διατάξεις της συμφωνίας του τέλους Μαΐου) αλλά επιμένω, στην άποψή μου, πως ο Αλέξης Τσίπρας αποκλείεται να θυσιάσει την εξουσία για να μην “στενέψει” το κράτος.
Όλα τα άλλα, για δήθεν αποδοχή των προτάσεων ΔΝΤ με σκοπό να ανοίξει ο δρόμος διευθέτησης του χρέους όπως και για τις ισχυρές συμμαχίες στους θεσμούς… θα είναι μόνο για τους οπαδούς-χορευτές του Συντάγματος…
Συνεπώς ας δούμε τι συμβαίνει τώρα στο κράτος-επιχειρηματία ανεξάρτητα από το “πόκερ” της συμφωνίας της κυβέρνησης με τους θεσμούς, έχοντας στο τραπέζι το ΔΝΤ.
Το κεφάλαιο κράτος, Οργανισμοί, ΔΕΚΟ, κρατικοί υπάλληλοι, κρατικές επιχειρήσεις και μείγμα οικονομίας και οικονομικής πολιτικής ανοίγει έτσι και αλλιώς για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και αυτά που σιγοψιθυρίστηκαν για πλεόνασμα εργαζομένων στην ΕΡΤ που θα μετακινηθεί σε άλλους κρατικούς τομείς ούτε τυχαία ήταν ούτε ελέχθησαν για να λεχθούν.
Τα υπουργεία Οικονομικών και Οικονομίας έχουν ήδη τραβήξει την “ουρά” τους από τις οικονομικές ανάγκες κρατικών επιχειρήσεων και Οργανισμών που δεν βγαίνουν και δεν μπορούν να συντηρηθούν.
Τα ίδια συμβαίνουν και στους χώρους της Παιδείας, της Υγείας και του Πολιτισμού όπου το κράτος-πατερούλης έχει να θρέψει πάνω από 1.000 Οργανισμούς και υπηρεσίες που δεν τα βγάζουν πέρα με τα σημερινά ψίχουλα.
Για παράδειγμα, ο ταχύς βηματισμός της ΛΑΡΚΟ στο δρόμο του Σκαραμαγκά και τα άλλα πρώην κρατικών ναυπηγείων δεν είναι καθόλου, μα καθόλου, συμπτωματικός…
Η ΛΑΡΚΟ μας τελειώνει. Και επειδή η διεθνής αγορά νικελίου δεν υπόσχεται… καλυτέρευση κανείς δεν διακινδυνεύει να την αγοράσει.
Η δε ΛΑΡΚΟ ως μέγα “βαρίδι” της ΔΕΗ είναι αδύνατον να συνεχίσει “θεραπεία” με “παράπλευρες κρατικές λειτουργίες” που έχουν ακτινοσκοπηθεί και στις Βρυξέλλες και στα Δικαστήρια του Λουξεμβούργου.
Συνεπώς οι αριστεροί “ηρωισμοί” από εποχής Λαφαζάνη μέχρι και εποχής Σκουρλέτη για πλήρη έλεγχο του κράτους στον ενεργειακό και μεταλλουργικό τομέα καθώς και στις έρευνες υδρογονανθράκων θα πάνε (συντομότατα) περίπατο.
Τον ίδιο περίπατο θα ακολουθήσουν και Οργανισμοί (σε τομείς Παιδείας και Πολιτισμού) που έτσι και αλλιώς είναι να τραβάς τα μαλλιά σου.
Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ο ΟΛΘ δεν σώζονται σε απολύτως καμία περίπτωση όχι μόνο γιατί είναι στη λίστα των ιδιωτικοποιήσεων αλλά γιατί τα αρμόδια υπουργεία (συμπεριλαμβανομένου και του Υποδομών) έχουν παραιτηθεί από οποιαδήποτε μορφή διάσωσης.
Δηλώσεις περί του αντιθέτου, από Σπίρτζη και άλλους, απλώς επιβεβαιώνουν την εκποίηση για να δοθεί η ευκαιρία και σε άλλα υπουργεία όπως τα υπουργεία Οικονομικών και Οικονομίας να απαλλαγούν από υποχρεώσεις συντήρησης άχρηστων Οργανισμών και Επιχειρήσεων.
Η σφαγή θα αρχίσει με ιδιωτικοποιήσεις και συρρικνώσεις από τις ΔΕΚΟ και ας λένε (όσοι λένε) ότι επειδή δεν συνδέονται με τον προϋπολογισμό δεν προκαλούν επιβαρύνσεις.
Συνεπώς το πρόβλημα της κυβέρνησης δεν είναι οι απολύσεις των κάπου 20.000 που θα ζητήσει (σε πρώτη φάση) το ΔΝΤ (ακολουθεί η φάση της αξιολόγησης του Σεπτέμβρη) αλλά η φόρμουλα για να καλύψει η πολιτική “μπάνκα” του ΣΥΡΙΖΑ την “κάβα” Τόμσεν. Οπότε το πικρό αριστερό ποτήρι της Δευτέρας θα αποδειχθεί λύση για τον Τσίπρα.
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή : capital.gr
