Ένα κείμενο τροφή για σκέψη από το εξαιρετικό βιβλίο του ΛΑΜΠΡΟΥ Γ.ΡΟΙΛΟΥ, με τίτλο «ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ»
Υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν και δεν ερευνούν. Αυτοί που αν και ερευνούν πιστεύουν, και αυτοί που δεν πιστεύουν και δεν ερευνούν. Στους τελευταίους αυτούς, ιδιαίτερα, είναι αφιερωμένο το άρθρο.
Η μαγεία των Χριστουγέννων.
Ας αναρωτηθούμε όμως όλοι, ποια είναι η μαγεία των εορταστικών αυτών ημερών των Χριστουγέννων. Ποιο είναι αυτό το πνεύμα που πλανάται τις καρδιές, σκέψεις όλων μας. Μας κάνει λίγο πιο χαρούμενους, λίγο πιο φιλήσυχους, λίγο πιο κοινωνικούς, λίγο πιο συγκαταβατικούς, λίγο πιο γενναιόδωρους.
Οι εικόνες του στολισμένου δέντρου; της φάτνης και όλου του σπιτιού μας; Οι φωτισμένοι με γιρλάντες δρόμοι και μαγαζιά; Η μουσική των χριστουγεννιάτικων τραγουδιών; Η γενική καλύτερη διάθεση των ανθρώπων στις συνειδήσεις των οποίων ξυπνούν οι παιδικές αλλά και μετέπειτα μνήμες τους από όλα τα Χριστούγεννα της ζωής τους; Αυτές τις οποίες μεταδίδουν στα παιδιά και στα εγγόνια τους;
Όλα αυτά γίνονται με την συνειδητή αλλά συχνότερα υποσυνείδητη γνώση των ανθρώπων ότι εορτάζουν ένα εξαιρετικά ιδιαίτερο, μοναδικό γεγονός. Την γέννηση ενός μεγάλου ηγέτη, που αυτοί που πιστεύουν, τον αποκαλούν Θεάνθρωπο και Μεσσία. Σε κάθε περίπτωση την γέννηση, που οι πάντες θα αναγνωρίσουν ότι απετέλεσε το χρονικό σημείο που ιστορικά άλλαξε τη μορφή και το μέλλον του κόσμου.
Η επίδραση των Χριστουγέννων και του Χριστιανισμού στον κόσμο.
Ας αναλογιστούμε ότι καμία άλλη ανθρώπινη προσωπικότητα μέχρι σήμερα, δεν επηρέασε όσο Αυτός την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Εδώ και περισσότερα από 2000 χρόνια τα ημερολόγια των πιστών όλων των θρησκειών και δογμάτων, ακόμα και των άθεων, μετρούν την πάροδο των ετών από τον χρόνο της γέννησης του. Με τον ίδιο άλλωστε τρόπο μετρούν και τα χρόνια πριν από αυτήν, σαν π.χ. (προ Χριστού).
Οι επίσημα και στα χαρτιά έστω, καταγεγραμμένοι χριστιανοί σήμερα στον πλανήτη αριθμούν περί τα 2,4 δις. Δηλαδή το 35% των 6,8 δις του πληθυσμού της γης. Αν περίπου τα 25 χρόνια θεωρούνται επίσημα τα χρόνια μιας γενιάς, τότε στις 83 γεννεές που έχουν μεσολαβήσει μέχρι σήμερα από τη γέννηση του, ας φανταστεί κανείς πόσα δισεκατομμύρια ψυχών χριστιανών έχουν περάσει και θα περάσουν από τη γη. Το πρώτο έτος μ.Χ. ο πληθυσμός της γης εκτιμάται σε 170 έως 400 εκατομμύρια. Το 1900 σε περίπου 1,6 δις. Το 2050 εκτιμάται ότι θα είναι 9,3 δις.
Ας αναλογιστούμε ότι με την εξαίρεση της Ασίας και μέρους της Αφρικής και Αυστραλίας οι ηγέτες, ιδίως των ισχυρότερων κρατών του κόσμου ήσαν και είναι (τουλάχιστον στα χαρτιά) χριστιανοί.
Ας σκεφτούμε ότι η διδασκαλία αυτού του «ηγέτη» βασιζόταν αποκλειστικά στην αγάπη αλλήλων, (ακόμα και των εχθρών), στην βοήθεια προς τον πλησίον, στην προστασία των αδυνάτων, στην ισότητα των ανθρώπων και στην ειρήνη. Στην μετάνοια και την συγχώρεση.
Αυτός άνοιξε και διεύρυνε το μυαλό και την ψυχή των ανθρώπων ώστε να οραματίζονται την μετά θάνατον ζωή. Έδωσε με το παράδειγμα της Ανάστασης του την απόδειξη σε αυτούς που την πίστεψαν, αλλά και την υποψία ή κρυφή ελπίδα στους άθεους γι’ αυτό. Το ενδεχόμενο μιας αλήθειας που όμως προτιμούν να μην σκέπτονται αυτοί που δεν πιστεύουν. Ίσως και από φόβο ή δειλία μήπως απογοητευτούν. Περισσότερο γιατί δεν θέλουν να σκέπτονται τον θάνατο που θεωρούν το τέλος της ύπαρξης τους.
Την διδασκαλία και φιλοσοφία Του αυτή, οι (χρεοκοπημένοι πια) κομμουνιστές, αλλά και οι απανταχού πάσης αποχρώσεως αριστεροί, ενώ σαν περιεχόμενο, την είχαν και την έχουν λάβαρο και όραμα, τον ίδιο τον κατέστησαν εχθρό τους. Τον πολέμησαν δεν τον πίστεψαν, και ας είπε αυτός ότι στην βασιλεία των ουρανών οι έσχατοι έσονται πρώτοι.
Κοιτάξτε παντού αυτές τις μέρες σε όλο τον πλανήτη, την συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, της κάθε ηπείρου, της κάθε φυλής, του κάθε γένους, Ευρωπαίους, Αμερικάνους, Ασιάτες, Αφρικάνους. Όλοι γιορτάζουν, στολίζουν, περιμένουν τον (χριστιανό) άγιο Βασίλη και την αλλαγή του χρόνου και προβληματιστείτε.
Η ανθρώπινη αλαζονεία και άγνοια.
Την αλλαγή που μετράει κάθε χρόνο την ίδια πάντα μέρα, για όλους, ένα επιπλέον χρόνο από τη γέννηση του Χριστού. Και για μια έστω φορά στη ζωή σας, όσοι εξ υμών δηλώνετε άθεοι, σκεφθείτε μήπως σημαίνουν κάτι όλα αυτά;!
Ας αφήσετε για λίγο την ανθρώπινη αλαζόνα φύση μας και το πιστεύω σας ότι αφού δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά, ούτε η ιδιότητα του Θεανθρώπου ούτε η ανάσταση του, τότε πρόκειται για απάτη.
Οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι οι επιστημονικές τους γνώσεις για την φύση των πάντων και την δημιουργία του σύμπαντος είναι κόκκος άμμου μπροστά στην απόλυτη γνώση. Γνωρίζουν την αρχαία σοφή ρήση (που φαίνεται όμως ότι εσφαλμένα αποδίδεται στον Σωκράτη) «εν οίδα ότι ουδέν οίδα».
Νομίζουν οι άνθρωποι ότι γνωρίζουν τα πάντα για τη μητρότητα και τα περισσότερα για την ανατομία και λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού. Δεν μπορούν όμως να εξηγήσουν ούτε το μητρικό ένστικτο (που φτάνει μέχρι και την αυτοθυσία) ούτε το ένστικτο των πιστών για την ύπαρξη του Θεού. Δεν μπορούν καν να κατανοήσουν την αίσθηση των πιστών της επικοινωνίας που μπορεί να έχουν αναπτύξει με το θείο.
Βεβαίως δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς (πλην κληρικών κυρίως) ότι και οι άλλες θρησκείες και δόγματα στοχεύουν στην ίδια πηγή, τον Θεό.
Παρόλη την άγνοιά τους όμως, οι μη πιστεύοντες, ζητούν να τους δοθούν από τους πιστούς, επιστημονικές αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού και την δημιουργία από Αυτόν του κόσμου.
Η απάντηση του Νεύτονα στην αθεΐα.
Αντί για άλλη απάντηση σε αυτό παραθέτω την ιστορία που διηγήθηκε ο μεγάλος φυσικός Ισαάκ Νεύτων:
Ο Νεύτων λοιπόν, είχε κατασκευάσει ένα περίπλοκο ομοίωμα του ηλιακού συστήματος, με γρανάζια, πλανήτες σε μινιατούρα, που να περιστρέφονται γύρω από έναν ήλιο, επίσης, σε μικρογραφία, παριστάνοντας έτσι τις πραγματικές τροχιές τους. Μια μέρα ένας άθεος φίλος του πήγε στο εργαστήριο του και έμεινε κατάπληκτος από τον μεγαλοφυή εκείνο μηχανισμό. «Ποιος έκανε αυτό το απίθανο μοντέλο;» ρώτησε. «Κανένας» απάντησε ο Νεύτων, «έγινε κατά τύχη!». «Έλα μη κοροϊδεύεις τώρα», είπε ο άλλος. «Ποιος κατασκεύασε αυτό το μηχανισμό;». «Αν είσαι βέβαιος ότι κάποιος κατασκεύασε αυτό το μοντέλο», είπε τότε ο Νεύτων, «γιατί όταν παρατηρείς το σύμπαν, το οποίο είναι δημιουργημένο με πολύ ανώτερη ακρίβεια και σε απείρως μεγαλύτερη κλίμακα, από αυτή που είναι κατασκευασμένο τούτο εδώ το ομοίωμα, λες ότι έγινε απλώς κατά τύχη; Το κάνεις μόνο και μόνο επειδή δεν θέλεις να παραδεχθείς ότι υπάρχει ένα τόσο μεγάλο πρόσωπο που να μπορεί να κάνει ένα τέτοιο πράγμα. Αλλά το πρόσωπο αυτό υπάρχει, και είναι ο Θεός …».
Επίλογος.
Ας αφουγκραστούμε λοιπόν, πέραν από τα φαινόμενα, τι μας λέει το πνεύμα των Χριστουγέννων. Ίσως ακούσουμε και δούμε κάτι που δεν είχαμε σκεφτεί ή νοιώσει μέχρι τώρα. Ποιος ξέρει;
«Ο έχων ούς ακουσάτω τι το πνεύμα λέγει ταις εκκλησίαις» (3.22 Αποκάλυψις Ιωάννου).
