Του Δημήτρη Στεργίου
Δεν είχε σιγήσει ακόμα ο αντίλαλος από την εκκωφαντική διαπίστωση του υφυπουργού Κοινωνικών Υποθέσεων καθηγητού Πάνου Τσακλόγου στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» ότι το δημογραφικό απειλεί το ασφαλιστικό σύστημα» και ότι «είναι τόσο πολύ μεγάλος ο κίνδυνος που δεν πρέπει να σφυρίζουμε αδιάφορα» και χθες ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) επισημαίνει για μιαν ακόμα φορά ότι όχι μόνο σφυρίζουμε αδιάφορα, αλλά και «σκοτώνουμε» στην Ελλάδα που σβήνει πληθυσμιακά την οικογένεια με παιδιά και όχι μόνο! Διότι, και από άλλα στοιχεία που περιέχονται στη νέα έκθεσή του που δόθηκε στη δημοσιότητα προκύπτει ότι στην Ελλάδα τα τελευταία σαράντα χρόνια με τη φορολογία «σκοτώνουμε» την ανάπτυξη, «σκοτώνουμε» την ανταγωνιστικότητα, «σκοτώνουμε» την απασχόληση, «σκοτώνουμε» τα έσοδα.
H νέα, λοιπόν, έκθεση του OOΣΑ για τη φορολογική επιβάρυνση των μισθών (Taxing Wages) στα κράτη – μέλη του, δείχνει ότι στην Ελλάδα οι μισθοί μπορεί να επιβαρύνθηκαν με λιγότερους φόρους το 2020, εξαιτίας της μείωσης της φορολογίας εισοδήματος και των εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών, ωστόσο το ποσοστό επιβάρυνσης της εργασίας και του εισοδήματος, δηλαδή η λεγόμενη επσιτημονικώς «φορολογική σφήνα», παραμένει σημαντικά υψηλότερο σε σχέση με τον μέσο όρο των χωρών του διεθνούς οργανισμού.
Προσπερνώ τις δυσμενείς επιδράσεις του παγκόσμιου αυτού αρνητικού φορολογικού «πρωταθλητισμού» της χώρας μας στον Δείκτη Διεθνούς Φορολογικής Ανταγωνιστικότητας του Tax Foundation που αξιοποιεί στοιχεία μεταξύ των 36 χωρών μελών του ΟΟΣΑ (η χώρα μας καταλαμβάνει σταθερά τις θέσεις 27-32 μετά το 2014, πρώτη χρονιά δημοσίευσής του), στην ανάπτυξη, την απασχόληση και στο διαθέσιμο εισόδημα. Όπως προσπερνώ και τη διαπίστωση του αείμνηστου καθηγητού μου και ακαδημαϊκού Άγγελου Αγγελόπουλου πριν από τριάντα χρόνια ότι «μια από τις αιτίες της μεγάλης φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής είναι η υπερβολική επιβάρυνση του φόρου εισοδήματος και των ασφαλιστικών εισφορών που είναι, όπως έχουν δείξει πολλές μελέτες, σημαντικά ανώτερη εν σχέσει με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες».
Θα περιορίσω το σημερινό σχόλιο στις επιπτώσεις της άφρονος αυτής φοεολογικής πολιτικής στο δημογραφικό καθώς όλες οι στατιστικές προβολές δείχνουν και με απογοήτευση επισημαίνω ότι μετά το 2081 θα υπάρχει Ελλάς χωρίς Έλληνες! Έτσι, όπως και σε όλες τις προηγούμενες εκθέσεις του, ο ΟΟΣΑ επισημαίνει πολύ μεγάλη επιβάρυνση των οικογενειών με παιδιά στην Ελλάδα έναντι του μέσου όρου στον ΟΟΣΑ. Συγκεκριμένα για οικογένειες με δύο παιδιά και έναν εργαζόμενο με μέσο μισθό, η φορολογική επιβάρυνση στην Ελλάδα μειώθηκε μεν κατά 0,82 ποσοστιαίες μονάδες στο 37,1% του κόστους εργασίας έναντι μείωσης 1,15 ποσοστιαίων μονάδων στον ΟΟΣΑ, αλλά το ποσοστό παραμένει σημαντικά υψηλότερο από τον μέσο όρο των χωρών του διεθνούς οργανισμού (24,4% !!!). Σημειώνω με την ευκαιρία ότι, σε αντίθεση με τη διεθνή πρακτική, που μειώνει σημαντικά τη φορολογία ανάλογα με τα παιδιά, στην Ελλάδα αυτή δεν ισχύει! Για του λόγου το αληθές αναφέρω ότι η διαφορά της φορολογικής επιβάρυνσης ενός μισθωτού χωρίς παιδιά από έναν μισθωτό με δύο παιδιά είναι μόλις τρεις ποσοστιαίες μονάδες, έναντι… 10,2 ποσοστιαίων μονάδων στον ΟΟΣΑ!
Και για να μη νομίσετε ότι όλες αυτές οι ανητικές επιδόσεις είναι φορολογικά καπρίτσια κατά της πολυμελούς ελληνικής οικογένειας των τελευταίων ετών, υπενθυμίζω ότι στο στόχαστρο των εκάστοτε υπουργών Οικονομικών βρέθηκε πολλές φορές μετά το 1981, αλλά και μετά το 199 1η ελληνική οικογένεια μμε παιδιά. Η μελαγχολική διαπίστωση είναι μετά το 1992, όταν μάλιστα συγκροτήθηκε και Διακομματική Επιτροπή για το Δημογραφικό, πήρε προκλητικές διαστάσεις, αφού με τους αλλεπάλληλους φορολογικούς νόμους ευνοούνταν οι… άγαμοι, οι απλώς έγγαμοι και οι… υψηλόμισθοι και πλήττονταν άγρια οι… πολύτεκνοι και οι χαμηλόμισθοι! Ως παράδειγμα αναφέρω τη διαπίστωσή μου σε σχόλιο στην εφημερίδα «Τα Νέα» το 1992 ότι ένας άγαμος είχε, από τη φορολογία, αύξηση του εισοδήματός του κατά 5,4% έως 16%, ενώ ένας έγγαμος με παιδιά, ίδιου εισοδήματος, είχε μείωση κατά 1,2% – 1,4%! Το ίδιο δαπιστώνεται και τώρα, μολονότι το 2018 συγκροτήθηκς κι άλλα Διακομματική Επιτροπή για το Δημογραφικό. Προφανώς για … «δούλεμα»!!!
Επίσης, από στοιχεία άλλης μελέτης του ΟΟΣΑ το 2015 προέκυπτε η ίδια διαπίστωση, ότι στην Ελλάδα τιμωρούνται οι οικογένειες με παιδιά, αφού ένας γονιός με δύο παιδιά έχει τις υψηλότερες φορολογικές επιβαρύνσεις μεταξύ των 34 χωρών του Οργανισμού. Επίσης, σύμφωνα με στοιχεία του ίδιου διεθνούς οργανισμού η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα του ΟΟΣΑ, όπου η φορολογική επιβάρυνση μιας οικογένειας με παιδιά είναι υψηλότερη κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με τα φορολογικά βάρη που επωμίζεται ένας άγαμος εργαζόμενος χωρίς παιδιά, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κράτη του ΟΟΣΑ.
Και όλα αυτά και σε πείσμα σε όσα προβλέπει το Σύνταγμα (διατάξεις του άρθρου 21, παρ 2) για την προστασία και την ενίσχυση της πολυμελούς οικογένειας στην Ελλάδα με την ρπισήμανση ότι “η υποχρέωση αυτή, πάντα κατά το Σύνταγμα, κατοχυρώνει, αντιστοίχως, στην πολύτεκνη οικογένεια δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το κράτος στο πλαίσιο του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου».
Καλά κρασιά…
