Υπάρχει ελπίδα για τα καμένα δάση;… Της Κατερίνας Λομβαρδέα

513

Της Κατερίνας Λομβαρδέα

Ο πατέρας της Κίμωνας ήταν δασολόγος και η Θέκλα Τσιτσώνη μεγάλωσε με την αγάπη της φύσης μέσα της και την επιθυμία να ακολουθήσει το επάγγελμά του. Μπήκε πρώτη στη σχολή Δασολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης το 1974, και λόγω βαθμολογίας της έδωσαν την ευκαιρία, μαζί με τους 15 πρώτους, να πάρει μεταγραφή σε όποια σχολή ήθελε. Οι περισσότεροι έφυγαν – εκείνη έμεινε.

Σήμερα είναι πρόεδρος της ίδιας σχολήςΤμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος | ΑΠΘ, που ιδρύθηκε το 1917 ως μέρος του Πολυτεχνείου και το 1927 «μετακόμισε» στο ΑΠΘ – του οποίου αποτελεί μαζί με το Μαθηματικό ένα από τα παλαιότερα τμήματα. Η κ. Τσιτσώνη όμως δεν είναι μόνο άνθρωπος των εδράνων, αλλά ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα, για να δώσει τα φώτα της όταν τη χρειάζονται. Είναι επίσης πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού ΠαρνασσούΦΔΕΔΠ.IS: Πώς διατηρείτε την αισιοδοξία σας αυτές τις ημέρες; Σας πονάνε αυτά που γίνονται;

(αναστεναγμός) Τι μπορώ να κάνω; Όπου μας ζητάνε βοήθεια πάω. Για παράδειγμα, πριν από έναν μήνα είχα κατεβεί στα Μέγαρα, που είχε γίνει μεγάλη πυρκαγιά, και με τον δήμαρχο πήγαμε και είδαμε όλα τα καμένα, τους δώσαμε οδηγίες, τι πρέπει να κόψουν, να μην κινδυνεύουν οι άνθρωποι που κυκλοφορούν στον δρόμο και πώς πρέπει να λειτουργήσουν.

Πηγή: insidestory.gr