Ο γνωστός Γάλλος αναλυτής του πολιτικού ισλάμ, δεν αποκλείει παρόμοια με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, πτώση του ισλαμικού καθεστώτος στο Ιράν.
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Δεν αποκλείεται η 7η Οκτωβρίου 2023 να υπήρξε μοιραία ημέρα για να το εγκατεστημένο στο Ιράν ισλαμικό σιιτικό καθεστώς των μουλάδων, που μετράει 45 χρόνια εξουσίας και απολυταρχικής θρησκευτικής βίας.
Το καθεστώς αυτό, αφού εξόντωσε όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις στην πάλαι ποτέ κραταιά Περσία, θεώρησε ότι θα μπορούσε να κυριαρχήσει μέσω της θρησκευτικής βίας και στο σύνολο του ισλαμικού κόσμου. Με κύριο βέβαια σύνθημα και στόχο του, την εξαφάνιση του Ισραήλ από προσώπου Γης.
Δημιούργησε έτσι δυο τρομοκρατικά μαφιόζικου τύπου ισλαμικά μορφώματα τη Χεζμπολλάχ και τη Χαμάς, τα οποία και δρουν ως πληρεξούσιοι του στη Μέση Ανατολή.
Ως φαίνεται όμως αυτά τα δύο ισλαμικά μορφώματα, προφανώς για λόγους επιβίωσης τους, προκάλεσαν την τελευταία κρίση στην Μέση Ανατολή, στην οποίαν αναφέρεται παρακάτω ο διαπρεπής αναλυτής και συγγραφέας Ζιλ. Κεπέλ.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε ποιο βαθμό η συνεχιζόμενη κλιμάκωση μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ είναι μια λογική συνέχεια της αντιπαράθεσης που άνοιξαν οι σφαγές που διέπραξε η Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023 στο ισραηλινό Κιμπούτζ, με 1.200 νεκρούς και πάνω από 600 τραυματίες;
Gilles Kepel: Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου θέλει μια στρατιωτική νίκη που θα κάνει να ξεχάσουμε την αποτυχία του της 7ης Οκτωβρίου: σύμφωνα με τον ίδιο, περιλαμβάνει την εξάλειψη των χειρότερων εχθρών του Ισραήλ. Η Χεζμπολάχ είναι σήμερα ο αδύναμος κρίκος στον «Άξονα της Αντίστασης», που εκτείνεται από την Τεχεράνη έως τη Γάζα. Μετά την ταπείνωση που δημιούργησε η έκρηξη των τηλεειδοποιητών, η οποία προκάλεσε δεκάδες θανάτους και κυρίως 1.600 τραυματίες μεταξύ των στρατιωτικών στελεχών του Κόμματος του Θεού, το οποίο από το 2005 δια της βίας βρίσκεται στην εξουσία στο Λίβανο, αυτό το τελευταίο μετά την εξόντωση του αρχηγού του δεν απέχει πολύ από το γκρεμό.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Νετανιάχου, θέλει να εξουδετερώσει τον αντίπαλό του και να φέρει στο σπίτι τους 60.000 κατοίκους του βόρειου Ισραήλ, κοντά στα σύνορα του Λιβάνου, που έφυγαν από εκεί πριν ενα χρόνο. Ο συνολικός κίνδυνος κλιμάκωσης βρίσκεται στο αποκορύφωμά του.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς η 7η Οκτωβρίου και οι συνέπειές της τροποποίησαν τις παγκόσμιες γεωπολιτικές γραμμές;
Η 7η Οκτωβρίου διαταράσσει το πλαίσιο κατανόησης του γεωπολιτικού σύμπαντος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το οποίο βασίστηκε στη φρίκη της ναζιστικής γενοκτονίας, στο «ποτέ ξανά» νέο Ολοκαύτωμα. Μια από τις συνέπειες του οποίου ήταν η δημιουργία του Ισραήλ από τον ΟΗΕ. Ακόμη και ο Ψυχρός Πόλεμος που έφερε τις κομμουνιστικές χώρες σε αντιπαράθεση με τον καπιταλιστικό κόσμο, δεν είχε θέσει υπό αμφισβήτηση τη φρίκη της γενοκτονίας ως βάση της τερατώδους ετερότητας. Αντίθετα, Δυτικοί και Σοβιετικοί συναγωνίστηκαν στο γεγονός ότι καθένας από αυτούς, ήταν ο χειρότερος εχθρός του ναζισμού. Ακόμη και με την άνοδο στην εξουσία μιας Ρωσίας υπό τον Πούτιν εχθρικής προς τη Δύση, ακόμη και μετά την εισβολή στην Ουκρανία, αυτό το θεμέλιο που τέθηκε το 1945 δεν αμφισβητήθηκε ουσιαστικά. Όμως σήμερα, μετά τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς στη Γάζα, οι οποίοι έχουν ήδη αφήσει περισσότερους από 40.000 νεκρούς, η ίδια η έννοια της γενοκτονίας ως ηθικό θεμέλιο της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων, στρέφεται εναντίον του Ισραήλ από μια ομάδα χωρών και κυβερνήσεων που ισχυρίζονται ότι είναι από τον «παγκόσμιο Νότο».
Πρόκειται για μια απαράδεκτη σκηνοθεσία, η οποία στόχο έχει να αμαυρώσει το Ολοκαύτωμα και να παρουσιάσει το Ισραήλ ως γενοκτόνο των Παλαιστινίων. Στην πραγματικότητα, οι εχθροί της Δύσης και του κράτους δικαίου της, επιδιώκουν να παρουσιάσουν την τρομοκρατική σφαγή στο Ισραήλ την 7η Οκτωβρίου 2023, ως μια κάθετη αντίθεση Βορρά-Νότου, η οποία αποτελεί όξυνση της αποικιακής ιστορίας.
Πρόκειται για μια ανιστόρητη και παραπλανητική προσπάθεια, μέσω της οποίας επιχειρείται η ελαχιστοποίηση της ισλαμικής βίας και του κέντρου της που είναι το Ιράν.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιες είναι οι συνέπειες αυτών των εξελίξεων για τις δυτικές χώρες;
Ηθικά στιγματισμένες, οι δυτικές κοινωνίες μας στέλνονται πίσω στις αποικιοκρατικές χώρες του Βορρά. Δεν έχουν πλέον καμία βάση για να διεκδικήσουν κανένα γόητρο, παρόλο που αντιλαμβάνονταν τους εαυτούς τους ως φορείς της προόδου της ανθρωπότητας. Στα μάτια των ακτιβιστών από τον «Παγκόσμιο Νότο», οι έννοιες της ελευθερίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή της δημοκρατίας γίνονται ανούσιες. Ο Βορράς είναι καταδικασμένος να εξιλεωθεί για την αποικιακή γενοκτονία, στην οποία θα συνέβαλε υποστηρίζοντας το Ισραήλ. Ο Νότος, από την πλευρά του, θα ενσάρκωνε το Καλό, στην εικόνα αυτού που κάποτε ήταν η λυτρωτική φιγούρα του μαρξιστικού «προλεταριάτου». Εξ ου και η συγχώνευση ισλαμισμού και αριστερισμού, που σήμερα λειτουργεί στους κόλπους του κόμματος του Ζαν-Λυκ Μελανσόν στη Γαλλία και που ως ιδεολόγημα είναι επικίνδυνα γελοίο. Διότι βλέπει κανείς μαρξιστές-λενινιστές, άθεους, Εβραίους και ομοφυλόφιλους να επικροτούν ένα κίνημα, τη Χαμάς, που είναι ισλαμιστικό, αντισημιτικό και ομοφοβικό. Η πιο εκπληκτική φιγούρα είναι η Αμερικανίδα Τζούντιθ Μπάτλερ, ιέρεια του Γουοκισμού, η οποία βλέπει την 7η Οκτωβρίου ως μια «πράξη αντίστασης», υπό την ηγεσία της Χαμάς. Καλύτερα να κάνει αυτές τις παρατηρήσεις στο Παρίσι παρά στη Γάζα, όπου θα κινδύνευε να την ξεκοιλιάσουν ως Εβραία και να την πυροβολήσουν ως λεσβία…
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε επιχειρησιακό πάντως επίπεδο, η εξόντωση του Χ. Νασραλλά, αρχηγού της Χεζμπολλάχ, δεν δημιουργεί ένα νέο κλίμα την Μέση Ανατολή; Το γεγονός ότι το Ισραήλ με επιτυχία έχει εξοντώσει όλα σχεδόν τα στελέχη δυο τρομοκρατικών οργανώσεων που ελέγχονται από το Ιράν δεν σημαίνει κάτι για την Τεχεράνη;
Δεν χωράει καμία αμφιβολία πλέον ότι τα πλήγματα για τη Χαμάς και τη Χεζμπολλάχ είναι πολύ σοβαρά και σίγουρα δεν πραγματοποιήθηκαν χωρίς τη συμμετοχή ανθρώπων που μέσα στις αρθρώσεις των δύο αυτών οργανώσεων βοήθησαν πολύ τις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ.
Δεν αποκλείω επίσης τα πλήγματα αυτά, είτε να είναι ένα δείγμα μιας πιθανής κατάρρευσης του καθεστώτος των μουλάδων στο Ιράν είτε να αποτελούν μια προσπάθεια του ισλαμικού καθεστώτος να απαλλαγεί από εταίρους που του δημιουργούν πλέον σοβαρά προβλήματα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την περσική ιστορική παράδοση του σημερινού Ιράν, η οποία δεν έχει μεγάλη σχέση με το Ισλάμ και τον αραβικό κόσμο.
Υπό αυτές τις συνθήκες βρισκόμαστε σε ένα νέο και ολισθηρό γεωπολιτικό περιβάλλον, το οποίο απαιτεί προσοχή, σύνεση και κυρίως βαθειά γνώση της ιστορίας.
