Του Γιώργου Κράλογλου
Ξέμειναν από “εχθρούς”. Η Μέρκελ τους ξεγλίστρησε και τώρα την προσκυνάνε. Με τον Γιούνκερ δεν τους βγήκε… Ο Σόιμπλε δεν βολεύει γιατί έχει στην “πρίζα” το grexit. Η Λαγκαρντ και δεν φαγώθηκε, με τις υποκλοπές, και τους είπε ανόητους… Και επειδή χωρίς “εχθρούς” “αντάρτικο” δεν στήνεται, άρχισαν να τρώγονται μεταξύ τους. Πρώτος ο Πιτσιόρλας. Ο Τσίπρας στο βάθος…
Παλαιός σύντροφος, ο Στέργιος Πιτσιόρλας, και από οραματιστές του ΣΥΡΙΖΑ. Αριστερός με πατέντα ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, αλλά τι να το κάνεις…
Ποιος είναι ο Στέργιος Πιτσιόρλας που χαλάει την “αντάρτικη σούπα” και τολμά να λέει “…είναι πολύ σημαντικό να σκεφτόμαστε το συμφέρον της χώρας. Να φύγουμε από την αύξηση της φορολογίας και να μπούμε σε άλλη συζήτηση. Να υπάρξει ανάπτυξη. Να αυξηθεί το ΑΕΠ. Να μη μοιράζουμε τη μιζέρια μας”.
Το “αντάρτικο” του ΣΥΡΙΖΑ θέλει “μπαμπούλες” δεν θέλει ήρωες… Πρέπει να ανακαλύψει υπονομευτές και σύντομα μάλιστα. Μέσα στην εβδομάδα που έρχεται.
Γιατί δεν αποκλείεται πριν το Πάσχα να υπογράψουμε τη συμφωνία που βάζει φόρους μέχρι και για τη γέννα του παιδιού σου… Κόβει συντάξεις μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο… Και ζητάει 9 ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων (καλοκαιριάτικά) και 16 ακόμη σε δεύτερη φάση.
Να λοιπόν ο εχθρός… Ο Πιτσιόρλας που για τους “αντάρτες” του ΣΥΡΙΖΑ είναι υπονομευτής της κοινωνίας, ως πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο αποτελεί “Δούρειο Ίππο” των εκμεταλλευτών δανειστών…
Γιατί όμως όλοι αυτοί οι θεατρινισμοί με αξιοσημείωτη μάλιστα σιωπηρή αποδοχή του Τσίπρα;
Ο πρώτος και βασικός λόγος είναι ότι μετά την πώληση των 14 κρατικών αεροδρομίων στους Γερμανούς πέφτει βαρύ το “σανό” για τους λόγους πώλησης του ΟΛΠ στην Cosco.
Και ενώ θα χρειαστεί καιρός να χωνευτεί η κωλοτούμπα-ΟΛΠ, έρχεται (ίσως και σε μία εβδομάδα) το ασφαλιστικό και το φορολογικό.
Ο δεύτερος λόγος είναι πως ενώ οι Συριζαίοι θα τρώνε (μετά τον ΟΛΠ), το φορολογικό και το ασφαλιστικό, θα προετοιμάζονται να καταπιούν και τις επόμενες ιδιωτικοποιήσεις.
Το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου θα υπάρξουν δεσμευτικές προσφορές εξαγοράς της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Και οι δεσμευτικές προσφορές δεν είναι παίξε-γέλασε… Είναι η μισή πώληση…
Οι προσφορές που ξεχωρίζουν είναι από τους Ιταλούς και τους Ρώσους με τα λεφτά των οποίων ο ΣΥΡΙΖΑ θα βολέψει στο κράτος τους μετακλητούς συντρόφους… αφού αποφεύγει τις περικοπές κρατικών δαπανών.
Ο τρίτος λόγος είναι ο ΟΛΘ και η προγραμματισμένη για τον Ιούλιο υποβολή δεσμευτικών προσφορών από 8 ομίλους αντιστοίχων χωρών που παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Ενώ, λοιπόν μπαίνουμε στην τελική ευθεία για πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ (ίσως και τον Μάιο) και του ΟΛΘ (μέσα στον Ιούλιο) έχουμε τον Πιτσιόρλα να λέει πως οι προσφορές Ιταλών και Ρώσων για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Πως το τόλμησες σύντροφε…
Έβαλε έτσι το κεφάλι του στη γκιλοτίνα… των συντρόφων του Σπίρτζη και του Δρίτσα που τον θεωρούν, περίπου, άνθρωπο της αντιπολίτευσης και των ξένων κέντρων… των δανειστών.
Τέταρτος λόγος είναι ότι με την πώληση μόνο των κρατικών αεροδρομίων, του ΟΛΠ, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και του ΟΛΘ δεν καλύπτεται η ανειλημμένη υποχρέωση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να ιδιωτικοποιήσει τις 9 από τις 26 κρατικές Επιχειρήσεις, μέσα στο καλοκαίρι του 2016.
Λείπουν άλλες 5 και μένουν οι άλλες 17 της επόμενης φουρνιάς. Σε αυτές όμως περιλαμβάνονται και όσες δεν μπορούσε να φαντασθεί ο ΣΥΡΙΖΑ (ως αντιπολίτευση) ότι θα αναλάβει να πωλήσει ως κυβέρνηση. Να το δίλημμα λοιπόν στο παιχνίδι της εξουσίας…
Την καρέκλα της εξουσίας με πωλήσεις κρατικών επιχειρήσεων για τις οποίες αναθεμάτιζε τις προηγούμενες κυβερνήσεις ή παραίτηση και εκλογές;
Και επειδή η απάντηση είναι η καρέκλα της εξουσίας με κάθε τρόπο… το “αντάρτικο” χρειάζεται επειγόντως έναν “εχθρό” για να δικαιολογήσει το “ξεπούλημα”. Αφού, λοιπόν, τα κόλπα με Σόιμπλε και ΔΝΤ δεν έπιασαν… το ΤΑΙΠΕΔ και ο Πιτσιόρλας είναι βούτυρο στο ψωμί τους…
Με τον τρόπο αυτό το δίλημμα περνάει και στον Τσίπρα. Θα τους ακούσει τρώγοντας τον Πιτσιόρλα για να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά… ή θα συνεχίσει να συνεργάζεται μαζί του και να τον στηρίζει οπότε βάζει και το δικό του κεφάλι στον ντορβά… Κατά τη γνώμη μου οι αποκρατικοποιήσεις, από μόνες τους, έχουν την δυναμική να φέρουν απρόσμενες εξελίξεις.
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή : capital.gr
