Του Γιώργου Κράλογλου
Οι 153 καρέκλες των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σε υπουργεία και Βουλή, είναι “χρυσάφι” για τους κατέχοντες… Που να φανταστούν (η πλειοψηφία) τέτοια καριέρα, τόσα λεφτά και δημοσιότητα όταν δεν τους ήξερε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους… Οπότε θα ψηφίσουν και αλλαγή θρησκείας… αν θελήσουν οι δανειστές. Τι τους νοιάζει. Τους παίρνει… όμως να προσκυνήσουν κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και μεσάζοντες;
Μετά την βεβαία ψήφιση της φοροκαταιγίδας από τους 153 του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ την Κυριακή και την οριστικοποίηση του τρίτου μνημονίου, ίσως και την Τρίτη, στο Eurogroup δύο μεγάλα ερωτήματα θα απασχολήσουν εντονότατα την επικαιρότητα.
Ποιο ακριβώς θα είναι το ποσοστό της απόλυτης κυριαρχίας των δανειστών στην οικονομική πολιτική και στην τύχη της κοινωνίας της χώρας της, αρχίζοντας από το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων.
Και αν θα δικαιωθούν κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες και μεσάζοντες που έβαλαν και βάζουν πλάτη στον Τσίπρα, υπολογίζοντας ανταμοιβή με εξαγορές κρατικών επιχειρήσεων και μεγάλες δουλειές με το κράτος.
Οι ερμηνείες (στο δεύτερο ερώτημα) θα είναι πολλές, γιατί μπορεί ο Τσίπρας να μιμείται τέλεια και τον βήχα του Ανδρέα… αλλά την ικανότητα του Ανδρέα να οικοδομήσει τη “γενναία” τάξη των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών πουλώντας φούμαρα για κοινωνικοποίηση… είναι αδύνατον να την αντιγράψει.
Και να γιατί. Εκτός από τη διαφορετική οικονομική και πολιτική συγκυρία, μεταξύ 1982-85 και 2015-16, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε μαζί του το 48%, ήλεγχε το κόμμα του και ήλθε στην εξουσία σχεδιάζοντας μόνος του το παιχνίδι που είχε επιλέξει.
Τρανή απόδειξη το “colpo grosso” με την “κοινωνικοποίηση” των προβληματικών. Κοντά στα “ξερά” των κόκκινων δανείων 35 προβληματικών βιομηχανιών κάηκαν και τα “χλωρά” κάπου 10 επιχειρήσεων που τότε όμως ενοχλούσαν τον εντός και εκτός Ελλάδος ανταγωνισμό και (κυρίως) τις εισαγωγές!!!
“Έβγαζαν μάτι” το 1982-1985 συγκεκριμένες περιπτώσεις διάλυσης επιχειρήσεων στους βιομηχανικούς κλάδους τσιμέντου, χαρτιού, ηλεκτρικών συσκευών, χαλυβουργικών προϊόντων, μεταλλευτικών προϊόντων, μεταλλουργίας, μεταφορών, υποδομών και ιδίως των ναυπηγείων που έκαναν μεγάλη ζημιά στον εκτός Ελλάδος ανταγωνισμό.
Η περίπου σχεδιασμένη καταστροφή της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας και ειδικά η επιμονή να μετατραπεί σε κουφάρι ο Σκαραμαγκάς, άνοιξε τις πόρτες σε “στρατιά” κρατικοδίαιτων και μεσαζόντων που παρίσταναν τους “πολύφερνους” δήθεν επενδυτές με τσουβάλια κεφαλαίων πίσω τους…
Η στασιμότητα, στις εκάστοτε προτάσεις για παραπέρα εκσυγχρονισμό του συστήματος παραγωγής ρεύματος από την ΔΕΗ μαζί με την συρρίκνωση της παραγωγής της άνοιξε πόρτες και παράθυρα στις εισαγωγές ρεύματος… Απίθανοι άνθρωποι και άγνωστοι μεσάζοντες μπήκαν στο κόλπο… των εισαγωγών.
Η σύγχυση στην παραγωγή καυσίμων από τα πλήρως κρατικά τότε διυλιστήρια βοήθησε στην θεμελίωση κυκλωμάτων και παρακυκλωμάτων στη διακίνηση καυσίμων και στις προμήθειες αργού πετρελαίου.
Η αποβιομηχάνιση που ακολούθησε από το 1990 και κορυφώθηκε μετά το 2005 ήταν ισχυρή βοήθεια στο “πόκερ” μεταξύ των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών και των μεσαζόντων με τις κυβερνήσεις.
Οι Κοσκωτάδες, οι Τσοχατζόπουλοι, οι Ψωμιάδηδες οι Λαυρεντιάδηδες και κάτι πονηροί… “κεφαλαιούχοι” Άραβες αναβάθμισαν την κρατικοδίαιτη πολιτική σε μοναδική οικονομική πολιτική της χώρας για ανάπτυξη!!!
Εδώ βρισκόμαστε και σήμερα όπου επιχειρηματικοί κύκλοι και συγκεκριμένα πρόσωπα κολακεύουν και κανακεύουν… τον Τσίπρα κωφεύοντας ακόμη και σε κραυγαλέες επιβαρύνσεις και εισφορές…
Αλλά οι 153 του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με το ΠΑΣΟΚ του 1985-1995 που μοίραζε την “κάβα” του κρατικού κορβανά παίζοντας και θέατρα διαφωνιών εντός και εκτός της Βουλής.
Οι 153 του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕλ, μετά την Κυριακή, δεν θα βγαίνουν ούτε στο περίπτερο της γειτονιά τους να πάρουν τσιγάρα… Το “ξύλο” που θα πέφτει όπου εμφανιστούν θα το ζηλέψουν και οι μπαχαλάκηδες.
Γιατί μετά την αποβιομηχάνιση της χώρας (που προηγήθηκε) και την σημερινή “επιχειρηματική γενοκτονία” των μικρομεσαίων, το οποιοδήποτε άνοιγμα σε επιχειρηματικές ομάδες ή και σε συγκεκριμένους ομίλους με τις ιδιωτικοποιήσεις ή με αναθέσεις έργων θα το φωτίζουν προβολείς…
Παράδειγμα η πολιτική “απάτη” όταν μια χαριστική διάταξη για απαλλαγή από τον ΕΦΚ του φυσικού αερίου στην λιπασματοβιομηχανία Νέας Καρβάλης που πλασαρίστηκε σαν βιομηχανικό κίνητρο για να γελάσουν και πεθαμένοι βιομήχανοι…
Κάθε “φωτογραφική διάταξη” και κάθε σκόπιμη ανάθεση έργου όπως και κάθε μεσάζοντας και κρατικοδίαιτος θα αποκαλύπτεται από την αντιπολίτευση και από τα ΜΜΕ μέσα σε λίγες ώρες. Γιατί η αντιπολίτευση θέλει να ρίξει τον Τσίπρα.
Αυτό σημαίνει ότι οι “πλάγιοι ήχοι” που ακούγονται από ομάδες, παράγοντες και εκπροσώπους του επιχειρηματικού χώρου με σκοπό να “ζεστάνουν” τον Τσίπρα με τους 153 και να τους οδηγήσουν μέχρι το “Τσοβόλα δώστα όλα…” αποκλείεται να πιάσει. Όχι γιατί έχουν αναστολές οι 153 ή ότι τους κόφτει η οικονομία… Αλλά γιατί από εδώ και πέρα ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε στην αποστεωμένη κοινωνία…
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή : capital.gr
