Εις ώτα μη ακουόντων … Του Τάσου Παπαδόπουλου

217

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Οι πολλοί απορούν συχνά με την ανεύθυνη συμπεριφορά των ολίγων. Δεν είναι απλά ακατανόητη είναι πέρα για πέρα έξω από κάθε λογική προσέγγιση.

Από όσους επιμένουν ότι δεν υπάρχει κορονοϊός, μέχρι τους συνωμοσιολόγους που θεωρούν ότι κάποιο καταχθόνιο εργαστήριο τον κατασκεύασε, για να μας φορέσουν μέσω του εμβολίου ένα τσιπάκι παρακολούθησης των κινήσεων μας.

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν και οι επαναστάτες του γλυκού νερού που επιμένουν να κάνουν το δικό τους με συγκεντρώσεις και πορείες την ημέρα της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Οι τελευταίοι είτε ανήκουν σε κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς καθοδηγούμενοι από εμπόρους ιδεολογιών, που μέσω ΜΚΟ θησαυρίζουν πουλώντας προστασία σε όσους παρανόμως εισέρχονται στη χώρα, είτε ανήκουν στο στρατόπεδο των αναρχικών που κάνουν ότι τους κατέβει εν ονόματι μιας ιδεολογίας κενής περιεχομένου.

Και οι δύο αυτές κατηγορίες νέων κυρίως επιχειρούν να αντιμετωπίσουν προσωπικά και ιδεολογικά τους αδιέξοδα τους κυνηγώντας φρούδες ελπίδες. Άνθρωποι χωρίς προσανατολισμό που δεν τα έχουν βρει με τον εαυτό τους, που τους φταίει για τις λάθος προσωπικές τους επιλογές η κοινωνία στο σύνολό της και γι’ αυτό θέλουν να σπάσουν και να καταστρέψουν οτιδήποτε υπάρχει γύρω τους.

Το κάνουν σε κάθε ευκαιρία με περισσή βαρβαρότητα. Σπάνε καταστήματα καίνε αυτοκίνητα και προβαίνουν βανδαλισμούς ιστορικών κτιρίων και αγαλμάτων. Η μανία τους είναι εναντίον του εαυτού τους και γι’ αυτό τους φταίνε όλοι γύρω τους.

Κάποια κόμματα, δυστυχώς κοινοβουλευτικά, θωπεύουν όλες αυτές τις αντικοινωνικές συμπεριφορές, με αποτέλεσμα οι ελάχιστοι να αποκτούν ερείσματα σε περισσότερους.

Τα φαινόμενα αυτά τα είδαμε πρόσφατα στην συζήτηση στη Βουλή για το θέμα της πανδημίας και της αντιμετώπισής της, σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων, όταν Γ. Βαρουφάκης με στεντόρεια φωνή και Δ. Κουτσούμπας με την γνωστή γλώσσα μιας άλλης εποχής, λες και δεν μεσολάβησε το 1989, να πληροφορούν την εκλογική τους πελατεία ότι παρά το lockdown θα κάνουν την πορεία προς την Αμερικανική Πρεσβεία.

Δικαιολογώντας την απόφασή του αυτή γ.γ. του ΚΚΕ είπε μιλώντας στην ΕΡΤ, ότι η πορεία στο Πολυτεχνείο «εδώ και 47 χρόνια, κάθε χρόνο και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, δεν ήταν μνημόσυνο ή κατάθεση στεφάνων, αλλά αγωνιστική διεκδίκηση».

Ο Δ. Κουτσούμπας και οι συν αυτώ στο ΚΚΕ παριστάνουν ότι αγνοούν γιατί οι φοιτητές ξεσηκώθηκαν στο Πολυτεχνείο και καλούν τους οπαδούς τους σε επαναστατική γυμναστική. Δεν διδάχθηκαν φαίνεται τίποτα από το 1944 όταν ο πατερούλης τους Στάλιν είχε εκχωρήσει την Ελλάδα στο δυτικό στρατόπεδο και ο σύντροφός τους Ζαχαριάδης ακολούθησε τον Τίτο, που ήθελε τον εμφύλιο με σκοπό να προσαρτήσει μέσω γενικής αναταραχής την Ελληνική Μακεδονία.

Με την περίπτωση Βαρουφάκη δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κανείς σοβαρά. Το θέμα του χρήζει εξέτασης εμπείρων ψυχαναλυτών. Αντί να κρύβεται σε λαγούμια για την ζημιά που προξένησε στην ελληνική οικονομία και στην χώρα γενικότερα, με τα καμώματά του στο Eurogroup το πρώτο εξάμηνο του 2015, παριστάνει τώρα τον όψιμο «επαναστάτη» και επιμένει να κάνει πορεία στην Αμερικανική Πρεσβεία.

Για τις κλειστές εκκλησίες το Πάσχα, και τις παρελάσεις 25ης Μαρτίου και 28ης Οκτωβρίου, που δεν έγιναν, δεν είχαν τίποτα να πουν, μια και δεν πιστεύουν στο Έθνος και την ιστορία του, ούτε στην Χριστιανική Θρησκεία.

Όμως οι πολλοί πειθάρχησαν με τις αντίστοιχες αποφάσεις στην διάρκεια αυτού του έτους. Οι λίγοι θέλουν σώνει και καλά να κάνουν την επανάστασή  τους, αδιαφορώντας για την υγεία των συμπολιτών τους, για λογαριασμό των οποίων ισχυρίζονται ότι ενεργούν, στον δημόσιο βίο.

Η ανεμελιά και ο εφησυχασμός κάποτε κοστίζουν ακριβά. Στην περίπτωση της πανδημίας σε ανθρώπινες ζωές και στην περίπτωση του άκρως επιθετικού γείτονά μας σε  Εθνικές απώλειες. Αυτά αντί να προβληματίσουν τους «επαναστάτες» τους αφήνουν αδιάφορους.

Το παράδειγμα της Αρμενίας μιλάει από μόνο του.

Σε ένα άρθρο για την ήττα της Αρμενίας στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, που αναρτήθηκε στο SLpress.gr του  Ιπποκράτη
Δασκαλάκη, ο σχολιαστής εύστοχα αναφέρει «Οι Αζέροι ορθότατα εκμεταλλεύτηκαν τα χαρακτηριστικά που απλόχερα τους παρείχε η γεωγραφία, και τα μετέτρεψαν σε συντελεστές ισχύος, με αποτέλεσμα να αδράξουν το “παράθυρο ευκαιρίας” και να επικρατήσουν των αντιπάλων τους. Οι Αρμένιοι, για να μην τους αδικούμε, δεν προετοιμάστηκαν ανάλογα, αλλά επαναπαυθηκαν από τις προηγούμενες επιτυχίες τους. Επιπλέον, δεν διέγνωσαν ορθά το γεωπολιτικό περιβάλλον και καταναλώθηκαν σε εσωτερικές έριδες, με συνέπεια να μην μπορέσουν να αντιδράσουν επιτυχώς».

Ας τα έχουν αυτά υπόψη τους οι δικοί μας πάσης φύσεως και λογής αριστεροί κι ας μην σφυρίζουν κλέφτικα. Η Ελλάδα δεν έχει να αντιμετωπίσει  μόνο την φονική πανδημία, άλλα και τον κατακτητή Ερντογάν που επελαύνει σήμερα στα Βαρώσια και αύριο ποιος ξέρει που…