Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Από κάθε άποψη, ο κόσμος μας ξαναχτίζεται. οι συνθήκες αλλάζουν. οι ισορροπίες μετακινούνται. Ο διεθνής καταμερισμός της εργασίας επαναπροσδιορίζεται. Η πληροφόρηση ρέει άφθονη και οι καταναλωτές είναι πιο δικτυωμένοι, πιο ενήμεροι και άρα γίνονται περισσότερο απαιτητικοί. Μπροστά στις ανατροπές αυτές, οι ηγέτες καλούνται να ανιχνεύσουν νέους δρόμους και να ξανοιχτούν σε καινούργια ρεύματα. Στο πλαίσιο αυτό, τεχνητή νοημοσύνη και αλγόριθμοι έχουν γίνει πραγματικός πονοκέφαλος γι αυτούς.
«Από τότε που εμφανίστηκε το Διαδίκτυο και άρχισε να επεκτείνεται, όλοι εμείς που βρισκόμαστε στον επιχειρηματικό χώρο κατακλυζόμαστε από χειμάρρους νέων εξελίξεων—και αυτό σε κάθε βήμα της καθημερινής μας ζωής. Έχουμε ενημέρωση σε πραγματικό χρόνο, βλέπουμε φωτογραφίες λίγα δευτερόλεπτα αφού τραβηχτούν, ακούμε ειδήσεις και οδηγίες πλοήγησης ενώ οδηγούμε και μάς κόβεται η ανάσα από τα στιγμιαία γεγονότα όπως οι πυρκαγιές,η εισβολή στην Ουκρανία και οι θάνατοι από κορωνοιό.»,τονίζει η Καρόλ Μπάρτζ,πρωην επικεφαλής της Yahoo
«Ωστόσο, για τους ηγέτες του επιχειρηματικού χώρου αυτό το κύμα υπερπληροφόρησης πυροδότησε ακούσιες επιπτώσεις, ειδικά για τους παλαιότερους.. Σήμερα, οι νέοι εργαζόμενοι παρουσιάζονται την πρώτη τους ημέρα στην δουλειά με τον αέρα του «τα ξέρω όλα». Έχουν ήδη διαβάσει για εσάς, τις κριτικές των σχεδίων σας, τις στρατηγικές σας και το διαχειριστικό σας στυλ. Οι bloggers και οι twitters αναλύουν, εκτιμούν και διακωμωδούν κάθε επιχειρηματική στιγμή- Σε ορισμένες εταιρείες, η εσωτερική πληροφόρηση υφίσταται πλέον μόνον οριακά.», υπογραμμίζει ο Κλώντ Λεγκράνζ,σύμβουλος επιχειρήσεων με εμπειρία στην αυτοκινητοβιομηχανία
Σε αυτό το περιβάλλον, το παραδοσιακό μάνατζμεντ είναι αδύνατον ή, τουλάχιστον, δεν συνιστάται. Οι ιεραρχικές, διαστρωματικές επιχειρησιακές δομές, όπου η πληροφόρηση φιλτραριζόταν και διοχετευόταν στους κατάλληλους αποδέκτες, έχουν πλέον αποσαρθρωθεί. Η online εποχή έχει καταστήσει την διοίκηση διαταγής-και-ελέγχου τόσο νεκρή όσο και το dial-up Ιντερνετ.
«Ως άτομο που ανήλθε στην κλίμακα του συχνά υπερσυντηρητικού και μονολιθικού επιχειρηματικού κόσμου, χαίρομαι που λέω «καλά ξεκουμπίδια» σε μεγάλο τμήμα της παλιάς κουλτούρας. Όμως, πρώην διευθύνουσα σύμβουλος μιας δυναμικής επιχείρησης πληροφόρησης διακρίνω επίσης πόσο αποδιοργανωτική μπορεί να είναι η ροή ειδήσεων και αντιδράσεων σε έναν οργανισμό, όταν δεν την χειριζόμαστε σωστά» προσθέτει η Καρόλ Μπάρτζ
Γι’ αυτό τον λόγο, η μεγαλύτερη προσταγή για την ηγεσία είναι η δυνατότητα διήθησης των πληροφοριών και η λήψη ξεκάθαρων αποφάσεων χωρίς απολογίες. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, οι εργαζόμενοι χρειάζονται και θέλουν ρητή καθοδήγηση. Αν και η λήψη αποφάσεων αποτελούσε ανέκαθεν έργο του ηγέτη, έχει καταστεί ακόμα δυσκολότερη. Ο online κόσμος εγγυάται πως οποιοδήποτε σχόλιο για την επιχείρησή σας και κάθε αλλαγή που εφαρμόζεται θα πυροδοτεί μία φρενίτιδα από εικοτολογίες. Όπως και στην πολιτική, οι ανταγωνιστές σας θα διαδίδουν την δική τους εκδοχή της «έρευνας του αντιπάλου», τροφοδοτώντας τα μπλογκς με επικρίσεις εις βάρος της ηγεσίας σας.
«Μάθετε να ζείτε με όλα αυτά. οι ηγέτες πρέπει όχι μόνον να γίνουν πιο «χοντρόπετσοι», αλλά και να κατανοήσουν πόσο σημαντικοί μπορούν να είναι για την ομάδα τους, ερμηνεύοντας τόσο τις ειδήσεις όσο και την παραπληροφόρηση. Όποτε μιλώ σε κοινό, με εκπλήσσει το πόσα άτομα θέλουν να μάθουν τις αντιδράσεις μου για μία πρόσφατα δημοσιευμένη ιστορία ή νομοθετική συζήτηση. Θέλουν κάποιον να τους πει τί σημαίνουν όλα αυτά. Αυτές αποτελούν λαμπρές ευκαιρίες για την ηγεσία. Οι υπάλληλοι, οι επενδυτές, οι πελάτες και οι εταίροι εμπνέονται από τα στελέχη που μπορούν να κοσκινίσουν την χιονοστιβάδα απόψεων και να εστιάσουν στο τί πραγματικά έχει σημασία για την εταιρεία.»,συμβουλεύει ο Γκάρυ Χάμελ, ένας από τους πιο διάσημους σήμερα γκουρού της καινοτομίας
Φυσικά, η επικοινωνία δεν μπορεί να αποτελεί μονόδρομο- Ο κεντρικός ρόλος της πληροφόρησης στην επιχειρηματική ζωή έχει καταστήσει επιτακτικά δύο ακόμη καθήκοντα της ηγεσίας, τα οποία μέχρι τώρα ήταν παραμελημένα.
*Μάθετε να ακούτε: Το πρώτο καθήκον του ηγέτη είναι να μάθει να ακούει. Πραγματικά, και όχι για το θεαθήναι ή για λόγους εντυπωσιασμού. Ως γνωστόν, αποτελεί κλισέ των σχολών διοίκησης επιχειρήσεων ότι ένας καλός προϊστάμενος ξέρει να ακούει. Αυτό όμως δεν θα πρέπει να αποτελεί απλώς μία άσκηση συμπάθειας. Το να ακούτε τους υπαλλήλους οποιασδήποτε βαθμίδας είναι ένα από τα καλύτερα μονοπάτια προς μία νέα οπτική. Ακριβώς επειδή το Διαδίκτυο προσφέρει πληθωρική πληροφόρηση, είναι πιθανόν η ομάδα σας να έχει πολλές αξιοποιήσιμες Ιδέες. Ένας ηγέτης που αποτραβιέται στο γραφείο του χάνει τις εποικοδομητικές συζητήσεις που εξελίσσονται λίγους ορόφους πιο κάτω-
*οι ηγέτες σκέψης: Το δεύτερο καθήκον που δημιουργεί η πληροφόρηση στα διευθυντικά στελέχη είναι ο εντοπισμός και η καθοδήγηση των ηγετών σκέψης. Στο παρελθόν, η αναζήτηση υποσχόμενων υπαλλήλων σήμαινε πως έπρεπε να αναζητήσουμε αυτούς που θα μπορούσαν να ανέβουν στο επόμενο διοικητικό σκαλί. Αυτό παραμένει σημαντικό. Ωστόσο, εξίσου πιεστικός είναι και ο εντοπισμός υπαλλήλων οι οποίοι μπορούν να συγκεντρώνουν και να ερμηνεύουν την πληροφορία στους υπόλοιπους. Η προώθηση τέτοιων ανθρώπων συμβάλλει στην ανάπτυξη μιας κουλτούρας δεκτικής σε νέες Ιδέες —η ισχυρότερη ενέργεια που μπορεί να έχει μία επιχείρηση.
Επομένως, καλωσορίσατε στην πλημμυρίδα μιάς νέας εποχής.. Αυτοί που θα μάθουν να επιπλέουν θα εξελιχθούν στους πιο αποτελεσματικούς ηγέτες. Αυτοί θα δημιουργούν το μέλλον και άρα θα είναι ικανοί να πορεύονται σε αυτό πριν και μπροστά από τους άλλους. Αυτά συμβουλεύει ενας παλαίμαχος γκουρού του μάνατζμεντ, που ακούει στο όνομα Τομ Πήτερς και σίγουρα ξέρει πολύ καλά τι λέει.
Πηγή: ot.gr
