Του Νίκου Αναγνωστάτου
Η εγκληματικότητα, ακόμη και ανήλικων παιδιών και κοριτσιών του Γυμνασίου, έχει αναστατώσει και προβληματίσει την κοινωνία μας και, φυσικώ τω λόγω, την κυβέρνηση, η οποία ψάχνει απελπισμένα να βρει τρόπους αποτροπής της, το ρίχνει στους Γονείς. Να έχουμε υπόψη ότι τα όποια κατασταλτικά μέτρα, θα μειώσουν ενδεχομένως την ένταση, αλλά δεν θα θεραπεύσουν το αίτιο, το οποίο είναι πολύ βαθύτερο και χρειάζεται κατ’ αρχήν ειλικρίνεια. Σε μια πρώτη σκέψη, αμελέτητη όμως, ρίχνουν την ευθύνη στους γονείς των παιδιών. Δεν είναι λάθος, αλλά αυτό αποτελεί τα επιφαινόμενα, μακριά από την βαθύτερη αιτία.
Επειδή το «κακό» αυτό έχει επωαστεί σταδιακά, με κάπως λίγο πολύ αυτοματοποιημένο τρόπο εδώ και σαράντα χρόνια, με δήθεν «δημοκρατική» εμφάνιση, όπως θα αποδειχθεί στη συνέχεια, έφερε τα αποτελέσματά του, τα οποία χρειάζεται προσεκτική μελέτη να ερμηνευτούν, με ψυχραιμία, αλλά και τόλμη, ως αναγκαία προϋπόθεση, για την όποια απόφαση θεραπείας. Θεραπεία χρειάζεται, διότι μόνο ως σοβαρή και βαριά ασθένεια, μπορεί να χαρακτηριστεί το θλιβερό αυτό φαινόμενο, να βλέπεις ανήλικα κορίτσια να κτυπούν άγρια κλωτσιές και γροθιές σε ένα άλλο ανήλικο κορίτσι, για να δούμε μόνο το τελευταίο συμβάν, ή μαθητής να γρονθοκοπεί Γυμνασιάρχη!
Είναι μια συσσωρευμένη παθογένεια η οποία, με το αδιάφορο πνεύμα της εποχής, το αποδίδουν ενδεχομένως, στην αναπόφευκτη εξέλιξη της κοινωνίας, ως ένα εύκολο συμπέρασμα και έτσι κανείς δεν το ψάχνει σε βάθος χρόνου και νοήματος.
Η βαθύτερη αιτία, με λίγα λόγια, είναι η υποβαθμισμένη Παιδεία, για να μην την χαρακτηρίσω, διαλυμένη, αφού έχει φθάσει στον πάτο της ανάγωγης συμπεριφοράς.
Να θυμηθούμε, οι παλαιότεροι, μερικά γεγονότα, μαζί με τον «δημοκρατικό» μανδύα τους:
1.- Κατάργηση Επιθεωρητή. Ο Επιθεωρητής ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της παιδείας, ο οποίος ευγενικός αλλά και δίκαιος, παρακολουθούσε την πορεία των καθηγητών από έκτακτες και απροειδοποίητες εμφανίσεις του στις αίθουσες διδασκαλίας, παρακολουθώντας στην γωνία την παράδοση του καθηγητή. Έτσι οι καθηγητές ήταν πάντα καλά προετοιμασμένοι και το μάθημά τους είχε την μέγιστη απόδοση. Αντικαταστάθηκε από τον Σύμβουλο, δηλαδή από κανέναν.
2.- Κατάργηση του Γυμνασιάρχη. Ο Γυμνασιάρχης ήταν μόνιμος, αξιοκρατικά επιλεγμένος και κρατούσε το Γυμνάσιο με στιβαρά χέρια, ως στυλοβάτης του σχολείου, τον σεβόταν και υπάκουαν όλοι, η λειτουργία ήταν ήρεμη και αποδοτική και όλοι έκανα καλά το καθήκον τους. Τώρα αποφασίζουν οι καθηγητές ποιος θα είναι Διευθυντής, δηλαδή ποιος τους βολεύει.
3.- Κατάργησε την μπλε ποδιά με τα άσπρα γιακαδάκια στις μαθήτριες, ως δήθεν δημοκρατική κίνηση, κάτι που εξασφάλιζε την καλή διαγωγή τόσο της μαθήτριας, κάτι που επικέντρωνε την προσοχή της στα μαθήματα και την καλή συμπεριφορά, μέσα και έξω από το σχολείο, αφού ήξερε ότι την κρίνει η κοινωνία ως μαθήτρια, αλλά και ο κόσμος την σεβόταν, βλέποντας την μπλε ποδιά. Ύστερα το σχολείο έγινε πασαρέλα μόδας και εμφάνισης.
4.- Κατάργησε το καπέλο στα αγόρια, και την άρση κυκλοφορίας μέχρι τις 8 το βράδυ. Έτσι τα μαθήματα και η συμπεριφορά ήλθαν σε δεύτερη μοίρα και σιγά σιγά εκτραχηλίστηκαν
5.-.Εισήγαγε τον κομματισμό, συνδικαλισμό στα σχολεία, οπότε όλα χαλάρωσαν με κυρίαρχο το κόμμα και όχι το μάθημα και η διαγωγή.
6.- Τα πενταμελή και δεκαπενταμελή των μαθητών, ως δήθεν δημοκρατισμός, τα μαθήματα περιέπεσαν σε δεύτερη μοίρα και εξαφανίστηκε η έννοια της διαγωγής και της καλής συμπεριφοράς.
Όλα τα πιο πάνω, επενέργησαν ως θρυαλλίδα χαλάρωσης του σχολικού περιβάλλοντος γενικά και ως χιονοστιβάδα κάθε χρόνο χειροτέρευε και φθάσαμε στην σημερινή κατάσταση, να βγαίνουν αμαθείς μαθητές σε γενικές γραμμές, εκτός εκείνων που ήθελαν οι ίδιοι να μάθουν γράμματα και προσπερνούσαν τα πιο πάνω εμπόδια.
Τελική συνέπεια, από αμαθείς μαθητές έβγαιναν αμαθείς καθηγητές και αμαθείς γονείς, με την κατάσταση να χειροτερεύει κάθε χρόνο, χωρίς να γίνεται αντιληπτό από κανέναν!!!
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ, όπως γίνεται αντιληπτό είναι πολύ δύσκολη για πολύ δυνατούς λύτες. Αυτό που δεν διορθώνει την βασική αιτία, είναι οι αυστηροί νόμοι και τα κατασταλτικά μέτρα. Χρειάζονται και αυτά για να μαλακώσουν τα προβλήματα, αλλά ποτέ την βασική αιτία.
Τολμώ να πω ότι ως έχων ασχοληθεί με τους συλλόγους Γονέων στα σχολεία, αλλά και ως Πρόεδρος της Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Γονέων, επί μιας εικοσιπενταετίας, έχω κάποιες απόψεις και είμαι στην διάθεση του Υπουργού ή κάθε αρμόδιου, να το συζητήσουμε.
