Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Κάθε χρόνο τις ημέρες των εορτών του Πάσχα ο καθένας από εμάς επιχειρεί την απόδρασή του. Είτε εντός είτε εκτός της χώρας. Επ΄ ευκαιρία των εορτών θα ήθελα να αναφερθώ σε μια πρόσφατη εξόρμησή μου εκτός των τειχών στην Αίγυπτο.
Τη χώρα που η ζωή αρχίζει και τελειώνει στο Νείλο ποταμό είχα να την επισκεφτώ τριάντα χρόνια. Από τότε μέχρι τώρα πολλά άλλαξαν. Το Κάιρο των είκοσι εκατομμυρίων εντυπωσιάζει με τις λεωφόρους που το διασχίζουν και έχουν περιορίσει σημαντικά την συμφόρηση που είχα συναντήσει την δεκαετία του 1990.
Τους επισκέπτες που δεν ήταν λίγοι το τελευταίο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου τους συνοδεύει περιπολικό και οπλισμένος σαν αστακός άνδρας της ασφάλειας. Ο Νείλος παραμένει πάντα το ποτάμι που διασχίζει την μεγαλούπολη.
Οι πυραμίδες της Γκίζας παραμένουν ένα σημαντικό αξιοθέατο που συγκεντρώνει τα βλέμματα όσων ξένων επισκέπτονται το Κάιρο. Στο βάθος σε έναν λόφο βλέπει κανείς το νέο μουσείο της πρωτεύουσας που αναμένεται να ανοίξει τις πύλες του μέσα στο 2023.
Αλλά και το παλιό αρχαιολογικό μουσείο έχει ήδη εκσυγχρονιστεί και έχει μια σύγχρονη όψη. Βλέποντάς το αναρωτιέται κανείς γιατί στην Αθήνα ο εκσυγχρονισμός του ελληνικού αρχαιολογικού μουσείου συναντά ποικίλες αντιδράσεις και καθώς και γιατί δεν μπορεί έστω και μέρος του κτηριακού συγκροτήματος του Πολυτεχνείου που βρίσκεται εκτός των προβλέψεων του κληροδοτήματος να φιλοξενήσει αρχαιότητες που σήμερα παραμένουν στο σκοτάδι κάποιων αποθηκών.
Η παρακάτω πλάκα γραμμένη σε τρεις γλώσσες στάθηκε αφορμή να μπορέσουν οι αρχαιολόγοι να μεταφράσουν τα ιερογλυφικά. Το πρωτότυπο βρίσκεται στο Βρετανικό μουσείο.
Ανάλογη κοσμοσυρροή συναντά κανείς και στην Σφίγγα που δεσπόζει επιβλητική στα περίχωρα του Καϊρου. Στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου υπάρχουν πέντε κρατικά και δεκατρία ιδιωτικά πανεπιστήμια. Από τα τελευταία ένα είναι αγγλόφωνο, ένα γαλλόφωνο και ένα γερμανόφωνο.
Εντός των τειχών της πόλης επίσης δεσπόζει ένα τεραστίων διαστάσεων τζαμί με ονοματεπώνυμο αυτό του γνωστού μας Μοχάμετ Άλι.
Στο κέντρο της πόλης συναντά κανείς τον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου σε ρυθμό ροτόντας και δίπλα παλιούς τάφους Ελλήνων της Αιγύπτου. Τα ταφικά μνημεία θυμίζουν τα αντίστοιχα του Α΄ Νεκροταφείου της Αθήνας.
Στην περίφημα αγορά του Αλ Χαλίλι πωλούνται κάθε λογής αγαθά από είδη ρουχισμού μέχρι μπαχαρικά.
Τα νεκρικά πορτραίτα, προορισμένα για ταφική χρήση, πήραν το όνομά τους από την όαση Φαγιούμ, που βρίσκεται 85 χλμ νότια του Καΐρου. Εκεί ανακαλύφθηκαν τυχαία τα πρώτα δείγματά τους.
Το ίδιο και η Αλεξάνδρεια των επτά εκατομμυρίων κατοίκων με τον φάρο να μην υπάρχει, όμως το φρούριο του Καϊτμπέη να δεσπόζει πάνω από το γραφικό λιμάνι.
Η νέα σύγχρονη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας που δημιουργήθηκε για να θυμίζει την αντίστοιχή της αρχαιότητας που δυστυχώς κάηκε μαζί με τα βιβλία μοναδικής αξίας των αλεξανδρινών χρόνων που συνέδεαν το απώτατο παρελθόν με το παρόν. Η νέα βιβλιοθήκη σε σχήμα αμφιθεατρικό σφύζει από ζωή με την παρουσία εκατοντάδων φοιτητών που μελετούν όχι μόνο από τα βιβλία που υπάρχουν
Εντός της βιβλιοθήκης συναντά ο επισκέπτης το πορτρέτο του Καβάφη. Το σπίτι που έζησε ο ποιητής παγκόσμιας εμβέλειας ποιητής που βρίσκεται σε μια ταπεινή γειτονιά, ανακαινίζεται με χορηγία Έλληνα εφοπλιστή και δεν είναι προσβάσιμο για επισκέψεις.
Το ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο της Αλεξάνδρειας αποτελεί ένα φάρο της ορθοδοξίας και αποτελεί το ορμητήριο των ιεραποστολών σε ολόκληρη την Αφρική. Διαθέτει ένα μικρό μουσείο που ανατρέχει στην ιστορία ενός από τα αρχαιότερα Πατριαρχεία της Χριστιανοσύνης.
Στην παραλία της Αλεξάνδρειας συναντά ο επισκέπτης ένα πλήθος κόσμου που κάνει την βόλτα του απολαμβάνοντας την θαλάσσια αύρα της Μεσογείου.
Όμως στο Νείλο τόπο που έζησαν οι Φαραώ θα δει κανείς ταφικά μνημεία και ναούς που έχουν βάθος χρόνου ύπαρξης χιλιάδων ετών. Στο νότο αρκετά χαμηλά συναντά κανείς σε ένα μικρό ύψωμα το ναό της Νεφερτάρι.
Ο ναός αυτός αφιερωμένος στη μοναδική γυναίκα Φαραώ μεταφέρθηκε από άλλο σημείο επειδή η τοποθεσία που υπήρχε κατακλύστηκε από νερά όταν δημιουργήθηκε το φράγμα του Ασουάν.
Το φράγμα αυτό παράγει τεράστιες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας που φωτίζουν πόλεις και χωριά που βρίσκονται στις όχθες του Νείλου.
Στο Ασουάν συναντά ο επισκέπτης τους ναούς του Κάρνακ με τα αγαλματένια κριάρια να δεσπόζουν στην είσοδό του καθώς και τα λατομεία γρανίτη με έναν ημιτελή οβελίσκο που εντυπωσιάζει για το μέγεθός του αλλά και τον τρόπο που χρησιμοποιούσαν για να τον μεταφέρουν σε άλλη περιοχή.
Διασχίζοντας τον Νείλο από το Ασουάν προς το Λούξορ το ποταμόπλοιο θα περάσει από τον υδατοφράκτη της Έσνα. Εκεί θα συναντήσει το πιο παράξενο εμπόριο. Αιγύπτιοι με βάρκες προσεγγίζουν το πλοίο και πουλούν πασμίνες και τραπεζομάντηλα που με δεξιοτεχνία μοναδική τα πετούν στο κατάστρωμα που βρίσκεται αρκετά ψηλά.
Στη νήσο Ελεφαντίνη θα βρεθεί κοντά στους ντόπιους με παραδοσιακές ενδυμασίες και πέρα από το εμπόριο που δεσπόζει παντού μια αντιπροσωπευτική κατοικία των ανθρώπων του χωριού.
Στο Λούξορ πέρα από τον ομώνυμο ναό θα συναντήσει ο επισκέπτης την κοιλάδα των Βασιλέων με το ταφικό μνημείο της Νεφερτάρι να δεσπόζει, που ανακαλύφθηκαν σχετικά πρόσφατα και εντυπωσιάζουν οι τοιχογραφίες με τα χρώματα που διατηρήθηκαν ανέπαφα στην πορεία του χρόνου.
Ο ναός του Χατσεψούτ στην κοιλάδα των Βασιλέων…
…μας φέρνει στη μνήμη την τρομοκρατική επίθεση που είχε σαν αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 74 και να τραυματιστούν 85 τουρίστες…
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ
