O Eρντογάν δεν πρέπει να τολμήσει την υπονόμευση του ΝΑΤΟ με την αγορά των ρωσικών S-400. Γιατί θα κάνει μεγάλο λάθος, αν παρασυρθεί από τις τελευταίες, φιλικές δηλώσεις Τραμπ. Το συριακό μέτωπο και ο διπλωματικός θρίαμβος του Πούτιν.
Το Κογκρέσο των ΗΠΑ δεν αναμένεται να είναι τόσο ήπιο στο θέμα των κυρώσεων όσο ο πρόεδρος. Η Ουάσιγκτον έχει επανειλημμένα ξεκαθαρίσει ότι η Τουρκία δεν μπορεί να αγοράσει τα F-35, τα νέα μαχητικά αεροσκάφη που παράγουν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της – συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας – και να αποκτήσει ταυτόχρονα και το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα.
Έχει προειδοποιήσει, ότι αν ο κ. Ερντογάν ταχθεί στο πλευρό της Ρωσίας, η Τουρκία θα δεχθεί ως σύμμαχος στο ΝΑΤΟ κυρώσεις βάσει του νόμου CAATSA (Countering America’s Adversaries Through Sanctions Act). Οι ΗΠΑ έχουν ήδη αναστείλει την εκπαίδευση για τους Τούρκους πιλότους των F-35 και έχουν καθυστερήσει την παράδοση ως και 100 αεροσκαφών που αναμένει να λάβει η Άγκυρα. Έχουν δίκιο που πράττει με αυτόν τον τρόπο.
Η συμφωνία για τους S-400 αποτελεί ένα διπλωματικό θρίαμβο για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και την εκστρατεία που εξαπέλυσε για την υπονόμευση της δυτικής συνοχής. Αψηφά την ανάγκη για διαλειτουργικά οπλικά συστήματα εντός του ΝΑΤΟ. Αν αυτές οι αντιπυραυλικές συστοιχίες αναπτυχθούν εντός της Τουρκίας, η Ρωσία θα έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει πληροφορίες για τα F-35, τα οποία προορίζονται να γίνουν το βασικό μαχητικό αεροσκάφος της συμμαχίας. H Toυρκία, όπως οποιοδήποτε άλλο κυρίαρχο κράτος, έχει δικαίωμα να κάνει τις δικές του επιλογές όσον αφορά τους αμυντικούς εξοπλισμούς. Αλλά ως μέλος του ΝΑΤΟ, δεν έχει δικαίωμα να δημιουργεί κενά στην αλληλεγγύη και την ασφάλεια της συμμαχίας.
Τούτο ισχύει ακόμα και αν ο κ. Τραμπ δεν έχει επιδείξει ιδιαίτερο σεβασμό για το ΝΑΤΟ και ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για τις αμερικανικές πωλήσεις όπλων. Η αρχή πάνω στην οποία βασίζεται η συμμαχία – ένας για όλους και όλοι για έναν – είναι κομβική.
Οι HΠΑ πρότειναν κάποια στιγμή στην Τουρκία του αντιαεροπορικό σύστημα Patriot ως εναλλακτική στους S-400. Η Μόσχα προσφέρει στην Άγκυρα συμμετοχή στην ανάπτυξη των νέας γενιάς πυραύλων, των S-500, αν και αυτό δύσκολα μπορεί να αντισταθμίσει την τεχνολογία που έχει ήδη διαθέσιμη με τα F-35 και άλλα προγράμματα.
Στον πυρήνα του προβλήματος αυτού βρίσκεται η εξάρτηση της Τουρκίας από τη Ρωσία, εξαιτίας της καταστροφικής πολιτικής της πρώτης στη Συρία, η οποία βρίσκεται και στην καρδιά των παραπόνων της έναντι των ΗΠΑ.
Ο κ. Ερντογάν είναι υπόχρεος στον κ. Πούτιν για τα τελευταία τρία χρόνια. Η Μόσχα ενίσχυσε το καθεστώς του Μπασάρ αλ-Άσσαντ, ενώ η Άγκυρα στήριξε διάφορες ισλαμιστικές ομάδες που επιχείρησαν να το ανατρέψουν.
Μετά το 2016, ωστόσο, ο βασικός στόχος της Τουρκίας ήταν να καταπνίξει την αυτόνομη συριακή κουρδική οντότητα στα σύνορά της, η οποία συμμετείχε στον αγώνα κατά του ISIS με τη στήριξη των ΗΠΑ. Η Τουρκία, εξορισμού, βρίσκεται σε μια επισφαλή συμμαχία με τη Ρωσία και το Ιράν στη Συρία.
Αν ο κ. Ερντογάν εγκαταλείψει τους Ρώσους στο ζήτημα των S-400, ο κ. Πούτιν μπορεί να κλιμακώσει τις επιθέσεις στο τελευταίο θύλακα ανταρτών, την Ιλντίμπ στα βορειοδυτικά της Συρίας, όπου η Τουρκία έχει δεκάδες στρατιωτικά φυλάκια. Και η κατοχή δύο θυλάκων ανταρτών γύρω από την Ιλντίμπ από την Τουρκία, μέρος της εκστρατείας της κατά των κουρδικών δυνάμεων του YPG, που ελέγχουν μεγάλο μέρος της βόρειας Συρίας κάτω από τα σύνορά της, είναι δυνατή μόνο με την ανοχή της Ρωσίας.
Η Τουρκία, ωστόσο, θέλει να προχωρήσει στα εδάφη που ελέγχει το YPG στη βορειανατολική Συρία, τα οποία προστατεύονται από τις αεροπορικές δυνάμεις των ΗΠΑ. Αν ο κ. Ερντογάν ενοχλήσει πραγματικά τις ΗΠΑ, δεν θα τεθεί υπό αμφισβήτηση μόνο η συμμετοχή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ ή η συνεργασία για τους F-35.
Θα ήταν ανόητος αν λάμβανε στα σοβαρά τα όμορφα λόγια που είπε ο κ. Τραμπ το Σαββατοκύριακο.
