Μπορεί η Ελλάδα να γίνει η Σιγκαπούρη της Αν. Μεσογείου;

288

Του Plamen Tonchev

Η Σιγκαπούρη είναι γνωστή ως το “ηλεκτρονικό μάτι της Ασίας”, διότι διαθέτει αξιόπιστες πληροφορίες για όσα συμβαίνουν στο σύνολο σχεδόν της ηπείρου. Θέλεις να καταλάβεις πώς εξελίσσεται η κόντρα ΗΠΑ-Κίνας; Θα βρεις γνώστες των σχετικών θεμάτων και καταπληκτικούς αναλυτές στην Σιγκαπούρη. Θέλεις να ενημερωθείς για το τί γίνεται στο Αφγανιστάν; Πέρνα από τη Σιγκαπούρη καθ’οδόν προς την Καμπούλ.

Πάντα πίστευα ότι η Ελλάδα οφείλει να γίνει η Σιγκαπούρη της Ανατολικής Μεσογείου – όχι ως προς το βιοτικό επίπεδο που είναι μάλλον αδύνατο, αλλά ως προς την κατανόηση της ευρύτερης Μέσης Ανατολής. Αν μη τι άλλο, το επιβάλλει ο συνδυασμός της γεωγραφίας και της ιστορίας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η κρίση με την Τουρκία, ιδιαίτερα μετά τη σύναψη της τουρκολιβυκής συμφωνίας τον περασμένο Νοέμβριο, ανάγκασε την Ελλάδα να αναζητήσει συμμάχους μέχρι και στην Αραβική Χερσόνησο.

Νομίζω ότι η Ελλάδα “νομιμοποιείται” από την ιστορία της και την θέση της στον χάρτη να γίνει η Σιγκαπούρη της Ανατολικής Μεσογείου. Γνωρίζουμε όμως τι ακριβώς συμβαίνει στην ευρύτερη Μέση Ανατολή; Εχει η Ελλάδα αρκετούς και κυρίως εξειδικευμένους επιστημονικούς και εκπαιδευτικούς φορείς που να παράγουν σχετική γνώση και να προσφέρουν σχετική πληροφόρηση; Απ’ό,τι γνωρίζω, υπάρχει το Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών και γίνονται κάποιες προσπάθειες στα Πανεπιστήμια Αιγαίου και Πελοποννήσου, πιθανώς και αλλού. Εχει, όμως, η Ελλάδα κάποιο ίδρυμα που θα μπορούσε να συγκριθεί με το παγκοσμίως γνωστό School of Oriental and African Studies (SOAS) του Πανεπιστημίου του Λονδίνου; Εχει να προσφέρει κάτι που να πείσει τους ξένους πολιτικούς και επιχειρηματίες ότι ενδείκνυται να περάσουν από την Ελλάδα καθ’οδόν προς Αγκυρα, Κάιρο, Τεχεράνη ή Ντουμπάι;

Πριν από λίγα χρόνια προτάθηκε να ιδρυθεί σχολή ισλαμικών σπουδών σε πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και ακούστηκαν άναρθρες κραυγές ότι δεν νοείται κάτι τέτοιο στην χριστιανική Ελλάδα. Πρόκειται, προφανώς, για παρανόηση. Η Ελλάδα οφείλει να γνωρίζει τον περίγυρό της σε βάθος, προκειμένου να προασπίζει τα συμφέροντά της, αλλά και να δικαιολογεί τον ισχυρισμό ότι αποτελεί “γέφυρα” μεταξύ της Δύσης και της ευρύτερης Μέσης Ανατολής.