Αποκαλυπτήρια Ερντογάν

285

Ναρκισσιστική διαστροφή, ισλαμική κουλτούρα και απίθανος πολιτικός λαϊκισμός, συνιστούν ένα εκρηκτικό κοκταιήλ, που κάποιοι άργησαν πολύ να καταλάβουν.

Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Το γράψαμε και το ξαναγράφουμε. Η Τουρκία είναι κέντρο υποδοχής και εξάσκησης τζιχαντιστών, με τους οποίους θα εκβιάζει τη Δύση, θα απειλεί τη Ρωσία και θα υπονομεύει καθεστώτα στη Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή. Τα απόρρητα στοιχεία που ο Αιγύπτιος πρόεδρος έδωσε στον Έλληνα πρωθυπουργό και στον Κύπριο πρόεδρο επιβεβαιώνουν επισήμως, αυτό που κάποιοι γνώριζαν ανεπισήμως.
Επίσης, έχουμε ήδη επισημάνει ότι ο Ταγίπ Ερντογάν μισεί τη Γαλλία, πρώτον γιατί αυτή ενέπνευσε τον Κεμάλ και το ξήλωμα του οθωμανικού κράτους και δεύτερον γιατί είναι η μόνη χώρα που αντιστέκεται με νύχια και δόντια στην ισλαμική πανώλη. Τα πέντε τελευταία χρόνια, πάνω από 260 Γάλλοι αθώοι πολίτες έχασαν τη ζωή τους μετά από ύπουλα κτυπήματα αφιονισμένων τζιχαντιστών πάνω από χίλιοι τραυματιστήκαν και 26 βρίσκονται σε κατάσταση σχεδόν ολικής ανικανότητας.

Στο ίδιο διάστημα, οι γαλλικές αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες, πρόλαβαν και απέτρεψαν άλλα 152 τρομοκρατικά κτυπήματα μεταξύ των οποίων κάποια θα είχαν πολυάριθμα θύματα. Στο πλαίσιο αυτό, οι γαλλικές υπηρεσίες ασφάλειας, γνωρίζουν πολύ καλά ποιο ρόλο παίζουν κάποιοι ελεγχόμενοι από την Τουρκία Ιμάμηδες στην πλύση εγκεφάλου των τζιχαντιστών και με ποιο τρόπο καλλιεργούν το μίσος κατά της Γαλλίας, μέσα στην ίδια τη χώρα.

Παρόμοια προπαγάνδα γίνεται από την πλευρά της Τουρκίας και στη Βόρεια Αφρική, όπου ο κ.Ταγίπ Ερντογάν διατηρεί άριστες σχέσεις με την Αλγερία, μια χώρα στην οποίαν το ισλαμικό κίνημα FIS έχει διαπράξει αμέτρητα απεχθή εγκλήματα. Πέρα βέβαια από ένα δεκαετή εμφύλιο πόλεμο.

Όλα δείχνουν λοιπόν ότι η Τουρκία σταδιακά αλλάζει προσανατολισμό και η αλλαγή αυτή δεν έχει όπως υποστηρίζουν κάποιοι μόνον διπλωματικό χαρακτήρα. Κοντολογίς η Τουρκία δεν εξισλαμίζεται μόνον γιατί θέλει να εκβιάσει υπέρ της ρυθμίσεις στο Αιγαίο. Οι προθέσεις της πάνε πολύ πιο μακρυά και το ενδεχόμενο ερώτημα είναι τι μπορεί να καταφέρει ο Ερντογάν και με ποιους τρόπους; Ας μη ξεχνάμε επίσης ότι οι παίκτες που αποφασίζουν να παίζουν τα ρέστα τους, συνήθως είναι με την πλάτη στον τοίχο και δεν υπάρχει καμμιά έμπρακτη απόδειξη ότι πάντα κερδίζουν. Θα λέγαμε ότι το αντίθετο συνήθως συμβαίνει.Προσοχή λοιπόν στη μεγαλομανία ενός Ερντογάν,ο οποίος αντιμετωπίζει οξύτατη οικονομική κρίση,ισχυρή εσωτερική πολιτική αμφισβήτηση και μεγάλη εξωτερική πίεση από φίλους του όπως οι Ρώσοι.Οι επιθετικές του κινήσεις και οι ύβρεις του, ενδέχεται να μην έχουν αίσιον τέλος όπως ο ίδιος νομίζει,η του λένε κάποιοι σύμβουλοί του.