Το πλάνο Ερντογάν για την επόμενη τριετία δεν μπορεί να σταματήσει με κυρώσεις – Γιατί κρύβει κάτω από το χαλί τα μεγάλα προβλήματα της διακυβέρνησης του – Καιρός για πιο γενναίες αποφάσεις σε βάρος της τουρκικής κυβέρνησης.
Πέρασαν 66 ημέρες από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Οκτωβρίου, μετά το οποίο δόθηκε διορία στην Τουρκία μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου για να αλλάξει στάση στην Ανατολική Μεσόγειο. «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα συνεχίσει να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και θα επανέλθει αναλόγως και θα λάβει αποφάσεις κατά περίπτωση το αργότερο κατά τη σύνοδό του τού Δεκεμβρίου», είχαν σημειώσει στα συμπεράσματα τους τότε οι 27 αρχηγοί των ευρωπαϊκών κρατών και κυβερνήσεων.
Από τότε η Άγκυρα όχι μόνο δεν άλλαξε στάση, αλλά επέλεξε την κλιμάκωση εκλαμβάνοντας το τελεσίγραφο ως λόγια του αέρα. Εξέδωσε άλλες έξι παράνομες NAVTEX για δραστηριότητες στην κυπριακή ΑΟΖ και το Αιγαίο. Προχώρησε στο άνοιγμα των Βαρωσίων, τα οποία επισκέφτηκε για πικ νικ ο Ερντογάν. Έβαλε στο τραπέζι ανοιχτά τα δύο κράτη και επιχειρεί να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα στο Κυπριακό. Εγκαινίασε εκστρατεία αναγνώρισης του ψευδοκράτους. Εκτόξευσε ωμές απειλές πολέμου και αρνείται πεισματικά να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου για την επίλυση όλων των προβλημάτων που η ίδια έχει δημιουργήσει.
Η κυβέρνηση Ερντογάν εξακολουθεί να συμπεριφέρεται σαν ένα κακομαθημένο παιδάκι που θέλει με ετσιθελική συμπεριφορά να πάρει τα παιχνίδια όλων των άλλων παιδιών. Και οι βασικοί λόγοι πίσω από αυτήν τη συμπεριφορά είναι τρεις: τα οικονομικά οφέλη, το εθνικό γόητρο – τουρκικός επεκτατισμός και η δημιουργία εντυπώσεων στο εσωτερικό. Βεβαίως πρόκειται για μια αλυσίδα -για πολλούς εύθραυστη- αφού τα τρία συνδέονται μεταξύ τους.
Ας εστιάσουμε στο τρίτο. Ο Τούρκος Πρόεδρος τα παίζει όλα για όλα προκειμένου να σώσει το πολιτικό τομάρι του και να στρέψει τα βλέμματα μακριά από τις μεγάλες αποτυχίες του, οικονομικές και εθνικές. Είναι ξεκάθαρο πως «πατάει» στον κεμαλισμό και προωθεί τον νεοοθωμανισμό, θέλοντας να «πουλήσει» στο εσωτερικό την εικόνα ενός πραγματικού σουλτάνου που έκανε τις ζωές των πολιτών του καλύτερες και την αυτοκρατορία του μεγαλύτερη. Και έχει τρία χρόνια μπροστά του για να το πετύχει.
Στις 29 Οκτωβρίου του 2023 η Τουρκική Δημοκρατία συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής. Αυτό είναι το ορόσημο που έχει θέσει ο Ερντογάν, προκειμένου να ολοκληρώσει ένα σχέδιο που θεωρεί ότι θα αφήσει στην τουρκική ιστορία το όνομα του γραμμένο με χρυσά γράμματα. Και για αυτό οι κυρώσεις που θα αποφασιστούν στο τέλος της ερχόμενης εβδομάδας δεν είναι αρκετές για να τον κάνουν να εγκαταλείψει το μεγάλο σχέδιο.
Μήπως είναι καιρός να δουν το δάσος;
Θεωρείται δεδομένο ότι η ΕΕ θα επιβάλει (αυστηρές ή χαλαρές) κυρώσεις μέχρι την Παρασκευή. «Είμαστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσουμε τα μέσα που διαθέτουμε», δήλωσε χθες ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ προσθέτοντας πως «για την Τουρκία το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι πρέπει να τελειώσει».
Με τις κυρώσεις δεν θα τελειώσει αυτό το παιχνίδι. Υπάρχει ανάγκη για πιο γενναίες αποφάσεις και πιο δραστικά μέτρα, που θα προκαλέσουν ουσιαστικό κόστος στην τουρκική κυβέρνηση και τον πρόεδρο Ερντογάν.
Άλλωστε αν το κακομαθημένο παιδάκι δεν καταφέρει να πάρει τα παιχνίδια των άλλων παιδιών, είναι ικανό να κάνει τα πάντα. Από το να χτυπιέται για μέρες, μέχρι το να τα καταστρέψει για να μην τα έχουν ούτε άλλα παιδάκια. Πλην όμως κάποια μέρα θα μεγαλώσει και θα χρειαστεί να μπει στο στίβο της ζωής, εκεί όπου η παραβίαση των κανόνων τιμωρείται.
Πηγή: cyprustimes.com
