Του Χρίστου Χ. Λιάπη*
Παρουσιάζει ενδιαφέρον, καθώς, όσο η συγκυρία μας υποχρεώνει να περνάμε περισσότερο χρόνο αλληλεπίδρασης στο διαδίκτυο, τόσο χρησιμότερη είναι η δυνατότητα «ανάγνωσης» χαρακτηριστικών της προσωπικότητας των ατόμων που μπορεί να βρίσκονται στο άλλο άκρο της ψηφιακής «γραμμής», συχνά προστατευμένοι από την απόσταση, την ανωνυμία, την απόκρυψη ή την ψευδολογία.
Το Quarantexting αναδύθηκε ως μια καινοφανής συνήθεια, εν μέσω των συνθηκών απομόνωσης και ερωτικής αποστασιοποίησης που επέβαλε η καραντίνα. Το sexting έγινε συχνά ο αποκλειστικός τρόπος εκ του μακρόθεν ερωτικής αλληλεπίδρασης, συχνά με ανταλλαγή φωτογραφιών ή άλλων ηλεκτρονικών καταγραφών ερωτικού περιεχομένου, ακόμη και μεταξύ ατόμων που στην φυσική –δηλαδή την πραγματική, την εκτός πληροφοριόσφαιρας- ζωή μπορεί να μη γνωρίζονταν καν μεταξύ τους. Αυτό το ηλεκτρονικώς αποθηκευμένο ερωτικό περιεχόμενο, μπορεί στο μέλλον να χρησιμοποιηθεί εκδικητικά, αν μία «σχέση της καραντίνας» αποδειχθεί χωρίς προοπτική.
*ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ – ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΕΘΕΑ
