Ο φασισμός στο κατώφλι της Αμερικής… Του Θανάση Φροντιστή

250

Του Θανάση Φροντιστή*

Ο τίτλος απηχεί την άποψη, το φόβο που εξέφρασε για την εισβολή στο Καπιτώλιο στις 6 του Γενάρη ο ρεπουμπλικάνος, πρώην Κυβερνήτης της Καλιφόρνιας και διάσημος ηθοποιός Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ, που εξέφρασε την οργή του γι’ αυτό το γεγονός που συντάραξε την Αμερική αλλά και όλον τν κόσμο, λέγοντας, ανάμεσα σε άλλα «οι άνθρωποι που εισέβαλαν στο Καπιτώλιο παρακινήθηκαν από τα ίδια ψέματα που εκστόμισε ο Αδόλφος Χίτλερ». Και παρομοίασε την εισβολή αυτή με τη «νύχτα των κρυστάλλων» με το πογκρόμ δηλ. κατά των Εβραίων στη Γερμανία και την Αυστρία (στην οποία γεννήθηκε και έζησε) τη νύχτα της 9ης προς 10η Νοεμβρίου του 1938, που εξαπέλυσαν οι ορδές του Χίτλερ». Είπε ακόμα οργισμένος ο δημοφιλής ηθοποιός, ότι «ο όχλος δεν γκρέμισε μόνο τα παράθυρα του Καπιτωλίου, κατέστρεψε τα ιδανικά που θεωρούσαμε δεδομένα».

Πολλές αναλύσεις έγιναν του πρωτοφανούς γεγονότος της εισβολής στο Καπιτώλιο που άφησε πολλά ερωτηματικά. Ένα από τα οποία, στοιχειώδες όμως, ήταν γιατί δεν κινήθηκε η Αστυνομία του Καπιτωλίου, που, μάλιστα, για ορισμένους σχολιαστές, μάλλον διευκόλυνε την εισβολή. Μια εύκολη απάντηση στο ερώτημα ήταν, ότι οι εισβολείς ήταν όλοι λευκοί. Δεν υπήρχαν μαύροι στις ομάδες επίθεσης, ώστε να… διευκολύνουν την επέμβαση της Αστυνομίας! Από τις σημαίες, τις αφίσες, τα φανελάκια, τα σύμβολα και τους χρωματισμούς των προσώπων τους, ήταν εύκολο για πολλούς Αμερικανούς σχολιαστές να αναγνωρίσουν στους εισβολείς, ακροδεξιές ομάδες, νεοναζί, ρατσιστές, παραθρησκευτικές συντηρητικές ομάδες, που κατά καιρούς έχουν κάνει την εμφάνισή τους σε διάφορες πολιτείες. Άρα ήταν γνωστοί στις αρχές. Γι’ αυτό και ήταν σχετικά εύκολη και η σύλληψη ορισμένων από τους ηγηθέντες της εισβολής. Το γεγονός θα έπρεπε να αναμένεται, γιατί το διαδίκτυο δημοσιοποιούσε πολλές από τις συνεννοήσεις που γίνονταν ανάμεσα στις διάφορες ομάδες για την συγκέντρωση στην Ουάσινγκτον και την εισβολή στο Καπιτώλιο όπου θα γινόταν η αυτονόητη έγκριση από το Κογκρέσο της εκλογής του Προέδρου Μπάϊντεν. Ο ίδιος ο Τραμπ καλούσε τους οπαδούς του στην Ουάσινγκτον για να μην επιτρέψουν την πιστοποίηση της εκλογής. Αλλά ακόμα-ακόμα και κάποιοι ρεπουμπλικάνοι βουλευτές και γερουσιαστές που προκαλούσαν για μια τέτοια ενέργεια.

Τα γεγονότα φωτίστηκαν επαρκώς. Το ζήτημα όμως που προβληματίζει πολλούς σοβαρούς αναλυτές είναι τα κίνητρα αυτής της ενέργειας. Κι αυτό, γιατί σε δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν, προέκυψε, ότι το 75% όσων ψήφισαν ρεπουμπλικάνους εξακολουθούν να εγκρίνουν την προεδρία του Τραμπ και το 42% θεωρούν τον Τραμπ πρώτη επιλογή για την υποψηφιότητα των ρεπουμπλικάνων στις εκλογές του 2024! Υπάρχει λοιπόν προβληματισμός γύρω από τα ουσιαστικά κίνητρα τόσο της εισβολής, όσο και της επαπειλούμενης συγκέντρωσης ενός εκατομμυρίου ανθρώπων στην Ουάσινγκτον στις 20 Ιανουαρίου κατά την ορκωμοσία του Προέδρου Μπάϊντεν, αλλά και ανάλογων συγκεντρώσεων σε όλες τις πολιτείες της Αμερικής. Το συμπέρασμα που προκύπτει φαίνεται ότι είναι σαφές. Ότι δηλ. οι κινήσεις αυτές που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς «Τραμπισμό», έχουν έναν γενικότερο χαρακτήρα και βαθύτερες στοχεύσεις. Αυτές θα πρέπει να τις αναζητήσουν στα κίνητρα του «βαθέως κράτους» της Αμερικής, της μικρής δηλ. ελίτ που κατέχει πάνω από τον μισό πλούτο της γης. Ανάμεσα σ’ αυτούς συγκαταλέγονται και οι γνωστοί μας κύριοι Γκέϊτς, Μπέζος, Ζούκενμπεργκ και Μας με πλούτο εκατοντάδων δις, που έχουν κατηγορηθεί και στην Αμερική αλλά και στην Ε.Ε. και σε άλλες χώρες ότι οι εταιρίες τους είναι μονοπώλια. Μια έμμεση αλλά σαφής ένδειξη αυτής της «αόρατης βούλησης» είναι το γεγονός ότι ο Τράμπ αποκαλούσε τον Μπάϊντεν και τους δημοκρατικούς, σοσιαλιστές και κομμουνιστές! Κατά την άποψή μου εκεί βρίσκεται η αρχή του Μίτου της Αριάδνης, εκεί βρίσκεται η πηγή του φόβου που θα πρέπει να διακατέχει τους δημοκρατικούς πολίτες όχι μόνο της Αμερικής αλλά όλου του κόσμου.

Σε χρόνο ανύποπτο ως προς τα πρόσφατα συμβάντα στην Αμερική, στην εφημερίδα ΑΤΤΙΚΟ ΒΗΜΑ με παράλληλη ανάρτηση και στο διαδίκτυο, είχα δημοσιεύσει δύο άρθρα: στις 14/2/2020 με τίτλο «ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΑΟΡΑΤΟΥ ΧΕΙΡΟΣ»στο οπο΄λιο σχολίαζα την άποχη του ιδρυτή του καπιταλισμού Άνταμ Σμιθ για την εμπλοκή των επιχειρηματιών με την πολιτική και τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται και στις 15/3/2020 με τίτλο «ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Ή ΩΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;» στο οποίο σχολιάζω τον εκφασισμό του νεοφιλελευθερισμού.. Στα άρθρα μου εκείνα προσπαθούσα να δώσω μια εξήγηση στην στροφή του νεοφιλελευθερισμού προς την άκρα δεξιά και τον φασισμό. Έλεγα λοιπόν: «Εχθρός τέλος της αοράτου χειρός ήταν συνολικά το Κράτος Πρόνοιας, που είχε καθιερωθεί στην Ευρώπη μετά το Β’Π.Π., με όλες τις προβλέψεις του για τους αδύναμους: τους άνεργους, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους πολύτεκνους, τους ανάπηρους, κ.α. Αυτό το Κράτος Πρόνοιας που κατήργησε ο νεοφιλελευθερισμός, με εμβληματικούς εκπροσώπους στην Ευρώπη την Μάργκαρετ Θάτσερ, που είχε πάντα στην τσάντα της… τον «Πλούτο των Εθνών» και στις Η.Π.Α. τον Πρόεδρο Ρόναλντ Ρήγκαν. Τώρα έχουμε τους ίδιους τους μεγαλοεπιχειρηματίες να ηγούνται της πολιτικής, όπως ο Πρόεδρος Τράμπ στις ΗΠΑ και μια σειρά από πολιτικούς, νάνους ηθικού αναστήματος, να κυβερνούν την Ευρώπη. Δεν νομίζω ότι ο Άνταμ Σμιθ θα τους θεωρούσε φίλους του όλους αυτούς τους νάνους ηθικής πολιτικούς… Στο δεύτερο άρθρο μου έλεγα: «Κατά την άποψή μας, πίσω από αυτή την στροφή προς την ακροδεξιά, δηλ. τον εκφασισμό του πολιτικού συστήματος, βρίσκεται η αυτοκρατορία του χρήματος. Αυτή το προάγει, αυτή το στηρίζει, αυτή το χρηματοδοτεί. Γιατί όμως; θα με ρωτούσατε. Γιατί μόνο αυτό το σύστημα της εξασφαλίζει την ανενόχλητη συσσώρευση πλούτου. Χωρίς δημοκρατία, χωρίς λαϊκές ελευθερίες και ατομικά δικαιώματα, χωρίς εργατικές διεκδικήσεις, χωρίς μαχητικά συνδικάτα, χωρίς διαδηλώσεις. Αυτή η αυτοκρατορία, με την ισχύ του χρήματος περνάει σταδιακά την εξουσία από τους πολιτικούς στα ΜΜΕ και στα κατ’ ευφημισμό «κοινωνικά δίκτυα», που χειραγωγούν τις «μάζες», ώστε να χειροκροτούν τον φασισμό. Ο ίδιος ο μεγιστάνας των ΜΜΕ ο Μέρντοχ έχει δηλώσει, ότι οι δικτατορίες στο μέλλον θα γίνονται μα τα ΜΜΕ!… Όπως δε έλεγε σχετικά ο και δημαγωγός Χίτλερ, «μας γεμίζει με μεγάλη χαρά το γεγονός ότι οι οπαδοί μας δεν γνωρίζουν τι πραγματικά τους συμβαίνει». Όπως δεν γνωρίζουν τι τους συμβαίνει και οι χειροκροτητές του φασισμού σήμερα. Γι’ αυτό είναι και πιο επικίνδυνοι.

*Δρ. Οικονομολόγος-Συγγραφέας