Εμπόδιο στις διερευνητικές η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας

197

Του Θεόδωρου Στάθη*  

Οι διερευνητικές συναντήσεις της Ελλάδος με την Τουρκία για τον καθορισμό των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης για τις μελλοντικές διαπραγματεύσεις, αν γίνουν ποτέ, άρχισαν. Είχαν διακοπεί, με ευθύνη της Τουρκίας, το 2016. Προφανώς είχε αποφασίσει να εντείνει την επεκτατική της πολιτική στα πλαίσια της γαλάζιας πατρίδας για την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η πολιτική της αυτή δεν προκάλεσε μόνον την Κύπρο και την Ελλάδα, αλλά και γειτονικές χώρες, καθώς και ευρωπαϊκές, κυρίως τη Γαλλία, που μαζί με την Κύπρο και την Ελλάδα ανάγκασαν τη Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία, ώστε η ΕΕ να προχωρήσει σε απειλές για κυρώσεις εάν η Τουρκία συνέχιζε την προκλητική της πολιτική προς την Κύπρο και την Ελλάδα.

Οι ΗΠΑ προκλήθηκαν από την αγορά των ρωσικών πυραύλων S-400 και προχώρησαν σε κυρώσεις εναντίον της, μια και οι πολύ καλές προσωπικές σχέσεις του Ντόναλντ Τραμπ με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν στάθηκαν εμπόδιο στο τερματισμό των τουρκικών παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου στην περιοχή.

Γιατί τώρα η Τουρκία επιστρέφει στις διερευνητικές;

1.    Η σθεναρή στάση της Ελλάδος που απέτρεψε την Τουρκία να εισβάλλει με χιλιάδες μετανάστες στον Εβρο και το στενό «μαρκάρισμα» των προκλήσεων του τουρκικού ναυτικού από το ναυτικό της Ελλάδος στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο δημιούργησαν ζωντανές εικόνες στη διεθνή κοινότητα, ιδίως στην ΕΕ και στις ΗΠΑ που αναδείκνυαν τον ταραχοποιό της περιοχής.

2.    Οι διπλωματικές κινήσεις της Κύπρου και της Ελλάδος, ανέδειξαν αφ’ ενός την ωμή παραβίαση του διεθνούς δικαίου της θάλασσας από την Τουρκία και την επίλυση των διαφορών της Ελλάδος με γειτονικές χώρες όπως η Ιταλία, η Αίγυπτος και η Αλβανία με βάση το διεθνές δίκαιο αφ’ ετέρου, και επιπλέον αποκρυστάλλωσαν στη διεθνή κοινότητα τις πραγματικές διαφορές της Ελλάδος με την Τουρκία, που δεν είναι άλλη από τη διευθέτηση των θαλασσίων ζωνών που σχετίζονται με τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) και μόνον, και τις οποίες η ΕΕ και ΗΠΑ αναγνωρίζουν ως τις μόνες που χρήζουν διαπραγμάτευση. Γιατί όπως είναι γνωστό η Τουρκία με παρανομίες προωθεί την επεκτατική πολιτική της γαλάζιας πατρίδας στο Αιγαίο και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο (παράδειγμα το μνημόνιο της Τουρκίας με τη Λιβύη), επιβουλεύοντας όχι μόνον κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος που σχετίζονται με τα χωρικά ύδατα των 12 μιλίων και τις ΑΟΖ αλλά και την κυριαρχία της χώρας μας, προωθώντας πολιτικές γκρίζων ζωνών. Με τα άρθρα 12 και 15 της συνθήκης της Λωζάννης καθορίζεται συγκεκριμένα το καθεστώς των νησιών. Μόνον τα νησιά Ιμβρος, Τένεδος και Λαγουσών νήσων (άρθρο 12), και αυτά υπό ειδικό διοικητικό καθεστώς (άρθρο 14), καθώς και αυτά που βρίσκονται σε μικρότερη από 3 μίλια απόσταση από την ασιατική ακτή ανήκουν στην Τουρκία. Από όλα τα άλλα η Τουρκία παραιτήθηκε από κάθε τίτλο. Αυτά ανήκουν στην Ελλάδα. Το Καστελόριζο, όταν υπογράφτηκε η συνθήκη της Λωζάννης ήταν ιταλική επικράτεια με τα Δωδεκάνησα. Με το άρθρο 12 της συνθήκης η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου. Ολα αυτά αποδόθηκαν στην Ελλάδα το 1947.

3.    Η ενεργοποίηση αναβάθμισης της αποτρεπτικής αμυντικής μας πολιτικής με την αγορά των 18 Rafale, που δίνει στην Ελλάδα το πλεονέκτημα στους αιθέρες του Αιγαίου, καθώς και με προγράμματα για ενίσχυση του ναυτικού. Το συνολικό κόστος μπορεί να ξεπεράσει, δυστυχώς, τα €10 δισ., αλλά αυτό είναι ένα αναγκαίο κακό.

4.    Τις πολύ σημαντικές συμμαχίες με Αίγυπτο, Ισραήλ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία. Η Τουρκία σήμερα στην περιοχή είναι μόνη και απομονωμένη ως αποτέλεσμα της δικής της πολιτικής αναβίωσης της μισητής Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

5.    Οι ευρωπαϊκές και κυρίως οι τελευταίες αμερικανικές κυρώσεις που απειλούν την ήδη ολέθρια κατάσταση της τουρκικής οικονομίας, αλλά και η εκλογή του Μπάιντεν.

Ολα αυτά σίγουρα δημιούργησαν δεύτερες σκέψεις στον νεοσουλτάνο και επιστρέφει στις διερευνητικές για να παίξει το καλό παιδί μπας και ξεγελάσει εκ νέου κανέναν από τους υποστηρικτές του. Η μέθοδος που χρησιμοποιεί είναι να φορτώσει τις διερευνητικές συναντήσεις με θέματα όπως αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, γκρίζες ζώνες κ.τ.λ., θέματα τα οποία η Ελλάδα δεν θα δεχτεί ποτέ να συμπεριληφθούν ως ζητήματα προς διαπραγμάτευση, ώστε να κατηγορηθεί η Ελλάδα ως υπεύθυνη για το όποιο ναυάγιο των συζητήσεων.

Η ομογένεια ας τα έχει όλα αυτά υπόψη της, όπως και αυτά που αφορούν στην Κύπρο, τότε υπό τη Βρετανική Αυτοκρατορία, όπου, με βάση τη συνθήκη της Λωζάννης, δεν έμειναν Τούρκοι. Ολοι οι μωαμεθανοί με βάση τη συνθήκη απέκτησαν την βρετανική ιθαγένεια εκτός εκείνων που ήθελαν να κρατήσουν την τουρκική που όμως μέσα σε δυο χρόνια έπρεπε να αποχωρήσουν από το νησί. Σήμερα άλλο είναι το καθεστώς της Κύπρου. Γι’ αυτό και η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου δεν μπορεί να αποτελέσει θέμα προς διαπραγμάτευση με τους άρπαγες Τούρκους.

* Ο Θεόδωρος Στάθης έζησε για χρόνια στις ΗΠΑ. Είναι πρώην βουλευτής Λάρισας με το ΠΑΣΟΚ, ενώ διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού και υπουργός Γεωργίας.

Πηγή : ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ