Του Τάσου Παπαδόπουλου
Προστάτης των απανταχού κατατρεγμένων και καταπιεσμένων δηλώνει τώρα ο νεοοθωμανός σουλτάνος Ταγίπ Ερντογάν. Την έχει δει ηγέτης παγκοσμίου διαμετρήματος και αρέσκεται να είναι παρακαθήμενος σε μεγάλα τραπέζια παρέα με τον Πούτιν και τον Μπάιντεν.
Τι άλλο θα ακούσουμε στον 21ο αιώνα, που υποτίθεται τα κράτη λύνουν τις διαφορές τους με συνομιλίες, ή αν δεν τα βρουν καταφεύγουν σε διεθνή δικαιοδοτικά όργανα.
Την ώρα που ο σουλτάνος και τα γιουσουφάκια του δείχνουν τους χάρτες της Μέσης Ανατολής από το 1947 μέχρι σήμερα, χρήσιμο θα ήταν να μας παρουσιάσουν και τους ανάλογους χάρτες της Κύπρου πριν από το 1974 και το πως διαμορφώθηκε η κατάσταση μετά της εισβολή των Τούρκων και την κατοχή του 37% της Μεγαλονήσου.
Πόσοι Έλληνες της Κύπρου σκοτώθηκαν, πόσες γυναίκες βιάστηκαν και πόσοι με τη βία αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες; Η βία, που κάθε πολιτισμένος άνθρωπος απεχθάνεται, για την Άγκυρα είναι τρόπος άσκησης της επεκτατικής της πολιτικής.
Και δεν έμεινε στην κατοχή του βορείου τμήματος της Κύπρου το 1974. Στις μέρες μας επεκτάθηκε ποικιλοτρόπως και σε άλλες όμορες χώρες, όπως η Συρία, το Ιράν, το Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Έβαλε χέρι όμως και σε περιοχές της Μεσογείου, όπως είναι η Λιβύη γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της την απόφαση του ΟΗΕ μετά τη συμφωνία ανακωχής, για την απόσυρση όλων των ξένων στρατευμάτων.
Η προπαγάνδα που ασκεί καθημερινά προς αφελείς και εθελοτυφλούντες είναι απίθανη και απύθμενη. Ακούμε καθημερινά να κατηγορούν την Ελλάδα οι γκεμπελίσκοι υποτακτικοί του σουλτάνου, ότι η Αθήνα κάνει προκλητικές κινήσεις και προβοκάτσιες.
Και ποιες είναι αυτές για τους δήθεν οπαδούς του δικού τους Διεθνούς Δικαίου; Άλλοτε ενοχλούνται για τις επισκέψεις Ελλήνων αξιωματούχων στα νησιά του Α. Αιγαίου, λες και δεν μέρος της ελληνικής επικράτειας, άλλοτε γιατί η ελληνική Πολιτεία τιμά την επέτειο της γενοκτονίας των Ποντίων και άλλοτε γιατί γίνονται κοινές ασκήσεις Ελλάδας-Ηνωμένων Πολιτειών στη Θράκη.
Τουρκική προβοκάτσια άραγε δεν ήταν η έξοδος ερευνητικού σκάφους στο κεντρικό Αιγαίου την ώρα που υπάρχει συμφωνία από το 1976 να απέχουν από τέτοιες δραστηριότητες τα δύο μέρη και η οποία επικαιροποιήθηκε δύο φορές στη συνέχεια, ούτε όταν κάνουν αποβατικές ασκήσεις στα παράλια της Τουρκίας με τα δεκάδες πλοία που έχουν ναυπηγήσει;
Και για να πάμε στις βαρύτερες προβοκάτσιες. Δεν είναι συνιστούν παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων, οι έρευνες στο νότιο τμήμα της Κύπρου, που έχει ήδη οριοθετηθεί με τα όμορα κράτη, ούτε οι αντίστοιχες στην Α. Μεσόγειο, που δεν έχει μεν οριοθετηθεί, αλλά υπάρχουν δικαιώματα από την πλευρά της Ελλάδας με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας, όπως αυτό διαμορφώθηκε το 1982 και ισχύει για όλα τα κράτη που έχουν έξοδο στην θάλασσα;
Δεν ήταν προβοκάτσια το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης των Βαρωσίων, από την οποία με την βία έδιωξαν τους Έλληνες Κύπριους, που ζούσαν μέχρι το 1974 εκεί, ούτε τα οπλισμένα drones, που θέλει παρανόμως να στείλει στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου ο σουλτάνος;
Βεβαίως όταν η διεθνής κοινότητα που εκπροσωπείται από τον γ.γ. του ΟΗΕ ακούει τα περί δύο κρατών στη Μεγαλόνησο, κατά παράβαση όλων των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας και δεν κόβει την συζήτηση από την αρχή, με τον Α. Γκουτέρες δηλώνει ότι θα τετραγωνίσει τον κύκλο, τι άλλο να περιμένει μια ολόκληρη κοινωνία που έχει υποστεί αυτή την βαρβαρότητα;
Ο σουλτάνος και οι συν αυτώ, από τη μια κατηγορούν, εδώ κι εκεί την Ελλάδα, ότι δήθεν εμποδίζει την διαδικασία του διαλόγου, κι από την άλλη κάνουν καψόνια στην Αθήνα και δεν απαντούν στις ημερομηνίες που τους έχει θέσει η ελληνική πλευρά, για την ανταποδοτική επίσκεψη Τσαβούσογλου στην Ελλάδα.
Όμως η Τουρκία, που γνωρίζει μόνο το δίκαιο του ισχυρού και δεν λογαριάζει αποφάσεις διεθνών οργάνων, αφού περάσει από τις διπλές “εξετάσεις” των Βρυξελλών σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, προσβλέποντας για μια ακόμη φορά σε χαϊδέματα με τις πλάτες της Μέρκελ, ετοιμάζεται να δώσει τα ρέστα της.
Και ποια θα είναι αυτά; Τα εξήγγειλε ο σουλτάνος μιλώντας σε νέους από τους οποίους ζήτησε να γίνουν μάρτυρες, αλά τζιχάντ,δείχνοντας έτσι τα φιλικά του αισθήματα προς τον ISIS.
Το ιδιαίτερα “ευχάριστο” νέο, όπως είπε, θα εξαγγείλει από τα κατεχόμενα στις 20 Ιουλίου, ημέρα μνήμης της εισβολής στην Κύπρο, και αφορά τους υδρογονάνθρακες. Και τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια, από εξορύξεις σε θαλάσσιες περιοχές ανήκουν στην Κυπριακή Δημοκρατία. Θα επιχειρήσει να σφετεριστεί τον ορυκτό πλούτο των Κυπρίων ο σουλτάνος δήθεν εν ονόματι των … Τουρκοκυπρίων.
Πως θα απαντήσει άραγε η Ελλάδα, η Ε.Ε. ο ΟΗΕ και η Διεθνής Κοινότητα γενικότερα σε μια τέτοια πρόκληση;
Θα τετραγωνίσει τον κύκλο ο Γκουτέρες, ή θα βγάλουν τις γνωστές καταδικαστικές αποφάσεις Ε.Ε. και Ουάσινγκτον και λοιποί τεθλιμμένοι συγγενείς, που είναι χαρτιά για τον κάλαθο των αχρήστων του Ερντογάν;
Μπορεί να έφαγε τα μούτρα του ο Ερντογάν στο παλαιστινιακό, μπορεί να παίζει εκβιαστικά σε πολλά ταμπλό στην διεθνή σκακιέρα, όμως στα καθ’ ημάς το αποτέλεσμα μετράει.
Και αυτό είναι οι έρευνες, που έκανε ανενόχλητος στα νερά της Κύπρου και οι αντίστοιχες στην Α. Μεσόγειο, που έχει δικαιώματα η Ελλάδα, το άνοιγμα των Βαρωσίων, το τουρκολιβυκό μνημόνιο και τώρα οι πλατφόρμες άντλησης υδρογονανθράκων, που θέλει να στήσει νότια της Μεγαλονήσου.
Μπορεί η διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας να έχει θετικά χαρακτηριστικά για την Ελλάδα, όμως επί του πεδίου η Τουρκία προχωράει ακάθεκτη και δεν λογαριάζει κανέναν.
Η αποτρεπτική ισχύς παρά τις κινήσεις που έχουν γίνει, παραμένει ζητούμενο μια και όσα θα γίνουν τοποθετούνται στο άμεσο μέλλον, ενώ όσα θα θωρακίσουν την χώρα ανάγονται στο μέλλον και κάποια από αυτά στο μακρινό μέλλον…
