Ο Τόλης Βοσκόπουλος γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου του 1940 στην Κοκκινιά και είναι το μοναδικό αγόρι μιας πολυμελούς οικογένειας, η οποία μέχρι να γεννηθεί εκείνος είχε ήδη έντεκα κορίτσια. Ο πατέρας του Χαράλαμπος ήταν εμπορομανάβης και είχε πάρε δώσε με τη λαχαναγορά. Οταν γεννήθηκε ο κανακάρης του, συνέβη κάτι που το θεώρησε σημαδιακό για το όνομα που θα του έδινε στη συνέχεια: σε μια αποστολή εμπορευμάτων, αντί να γραφτεί το όνομά του Χαράλαμπος Ι. Βοσκόπουλος, γράφτηκε από λάθος Απόστολος Χ. Βοσκόπουλος. Ετσι, τον βάφτισε Απόστολο και τον φώναζε χαϊδευτικά Τόλιο.
Από τον Αλκίνοο Μπουνιά
Ο πατέρας του τον προόριζε για διάδοχό του στη δουλειά και από πιτσιρίκι τον έπαιρνε μαζί του. Στα Λεμoνάδικα του Πειραιά και στη λαχαναγορά του Ρέντη ο μικρός και λεπτοκαμωμένος Τόλιος ήταν «χαμαλάκι», όπως είπε ο ίδιος πολύ αργότερα, αλλά ποτέ δεν είχε στο μυαλό του τα… λεμόνια ως επάγγελμα. Ακολουθώντας τον πατέρα του στην εκκλησία, όπου έψελνε εκπληκτικά, έμαθε από πολύ μικρός τους βυζαντινούς μουσικούς δρόμους, τους οποίους αργότερα χρησιμοποίησε στα τραγούδια του ως φτασμένος λαϊκός τραγουδιστής.
«Ποια είναι αυτή η… φωνίτσα;»
Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 ο Τόλης κάνει τα πρώτα του βήματα στο θέατρο παίζοντας διάφορα ρολάκια, κυρίως σε περιοδεύοντες θιάσους. Τότε κυριαρχούσε το μουσικό θέατρο και αυτό του άρεσε πολύ, γιατί πάντα στην πίσω πλευρά του μυαλού του υπήρχε η σκέψη να γίνει τραγουδιστής.
Στον δρόμο του βρέθηκε η ηθοποιός Στέλλα Στρατηγού που είχε άκρες στο θέατρο (και τα άλλα δύο αδέλφια της, η Αλέκα και ο Στέφανος, ήταν γνωστοί ηθοποιοί…) και περίπου έναν χρόνο μετά τη γνωριμία τους παντρευτήκανε. Μαζί με τη γυναίκα του γίνονται θεατρικοί επιχειρηματίες και ανεβάζουν μια παράσταση στο Θέατρο Περοκέ, που θα θυμάται για όλη του τη ζωή.
Μία απίστευτη εμπορική αποτυχία που τον άφησε καταχρεωμένο και απογοητευμένο. Μες στη μεγάλη χασούρα και θλίψη του, αποφασίζει να ξενιτευτεί για να βγάλει χρήματα και να πληρώσει όλους εκείνους που τον… κυνηγούσαν για να πάρουν τα χρήματά τους.
Οσο καιρό είναι με τη Στέλλα (ο γάμος τους κράτησε από το 1960 έως το 1965) δοκιμάζει την τύχη του και στο τραγούδι, ηχογραφώντας μάλιστα και τραγούδια σε μικρούς δίσκους, χωρίς όμως επιτυχία.
Ο ίδιος σε συνέντευξή του στον Δημήτρη Λυμπερόπουλο έχει εξομολογηθεί τα εξής για την πρώτη επαφή του με το βινύλιο: «Ο κόσμος τότε είχε μάθει σε βαριές ανδρικές φωνές κι εγώ βγήκα με μια λεπτή φωνή, μια… φωνίτσα τόση δα, στην οποία δεν ήταν συνηθισμένος. Νόμιζαν ότι τραγουδούσε γυναίκα και ρωτούσαν “ποια είναι… αυτή”, γιατί δεν καταλάβαιναν ότι ήμουν άντρας. Ε, αυτό το “ποια είναι αυτή” με είχε σκοτώσει»…
Ντουέτο με τη Δούκισσα
Ως μπουζουξής ο Τόλης, αν και σχεδόν αυτοδίδακτος, τα πηγαίνει περίφημα. Για να επιβιώσει όμως καλύτερα στις πίστες και προπάντων για να ξεχωρίσει, αποφασίζει να ακολουθήσει τα βήματα των μεγάλων μετρ του μπουζουκιού της εποχής (Μανώλης Χιώτης, Γιώργος Μητσάκης κ.ά.) που στο πλευρό τους είχαν μία παρτενέρ. Ετσι, αρχίζει να δημιουργεί ντουέτα παίρνοντας αρχικά στο πλευρό του τη Σόφη Ζαννίνου, που τότε ήταν κοριτσόπουλο. Ο Τόλης και η Σόφη τα πάνε πολύ καλά στις πρώτες εμφανίσεις τους στη θρυλική «Κουίντα» στη Φωκίωνος Νέγρη, αλλά ο πατέρας της, ο αείμνηστος ηθοποιός Ζαννίνο, την πήρε από τον Τόλη, όταν μια βραδιά μπήκε στο μαγαζί και είδε την κόρη του να κάθεται σε ένα τραπέζι με πελάτες…
Στην «Κουίντα» και στη συνέχεια στο «Igloo» (από τα πλέον φημισμένα κοσμικά ξενυχτάδικα του ’60) ο Τόλης Βοσκόπουλος θα δημιουργήσει τη «μαγιά» των κοσμικών θαυμαστών του, που στη συνέχεια θα τον ακολουθούν για πολλά χρόνια προσκυνώντας τον ως «θεό της νύχτας».
Η δεξιοτεχνία του στο μπουζούκι θα τον οδηγήσει λίγο καιρό αργότερα σε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα της νυχτερινής Αθήνας, τη «Νεράιδα», που τότε μεσουρανούσε στα χέρια της θρυλικής Παμέλας.
Η καλλιτεχνική ζωή του όμως θα αλλάξει οριστικά μόλις γνωρίζεται με τη Δούκισσα. Η πρώτη επαφή τους έγινε ένα μεσημέρι στη «Νεράιδα», όπου την έχει καλέσει για να της παίξει στο μπουζούκι ένα κομμάτι που είχε γράψει ο ίδιος. Η Δούκισσα μόλις άκουσε τις «Αναμνήσεις», μιας και αυτό το τραγούδι-ύμνος ήταν που ήθελε να της δώσει, γούρλωσε τα μάτια από την ευχάριστη έκπληξη που ένιωσε και αμέσως τον πήρε και τον πήγε στη δισκογραφική εταιρεία Fillips για να υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας ως συνθέτης.
Ο Τόλης και η Δούκισσα έγιναν αμέσως καλλιτεχνικό ντουέτο και στη συνέχεια ζευγάρι στη ζωή. «Η Δούκισσα ήταν η καλή νεράιδα του Τόλη» υποστηρίζουν όλοι εκείνοι που τους έζησαν από κοντά στα χρόνια της συνεργασίας τους, που στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία.
Ο γνωστός επιχειρηματίας νυχτερινών κέντρων Στηβ Κακέτσης δηλώνει στην «Espresso της Κυριακής» πως η Δούκισσα τον ανέδειξε, αλλά αυτός δεν της φέρθηκε καλά, με αποτέλεσμα μόλις χώρισαν, εκείνη να φύγει για νυχτερινές εμφανίσεις στην Αμερική για να τον ξεχάσει.
Ζαμπέτας και… 300.000 δίσκοι
Αν η Δούκισσα του έδωσε την πρώτη μεγάλη ώθηση στο καλλιτεχνικό στερέωμα, ο Γιώργος Ζαμπέτας ήταν εκείνος που τον καθιέρωσε ως μεγάλο ερμηνευτή. Στη βιογραφία της Ιωάννας Κλειάσιου για τον Γιώργο Ζαμπέτα διαβάζουμε ότι ο συνθέτης είχε ακούσει τον Τόλη το 1962 σε μια οντισιόν για νέα ταλέντα που διοργάνωνε ο Γιώργος Κατσαρός για την Columbia και από τότε είχε εκτιμήσει το ταλέντο του. «Κρατήστε τον, ρε, αυτός θα κάνει ζημιά!» είχε πει χαρακτηριστικά.
Η μεγάλη ευκαιρία του Τόλη για να συνεργαστεί με τον συνθέτη θα έρθει το 1967, όταν ο Αλέκος Σακελλάριος ανεβάζει στο Θέατρο Φλορίντα την επιθεώρηση «Πέντε πρόσωπα ζητούν μεροκάματο» με μουσική και τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα. Αρχικά, είχε επιλεγεί ο Γιάννης Πουλόπουλος να τραγουδάει στην παράσταση το τραγούδι «Μανούλα μου, μανίτσα μου, θα πάρω τη βαλίτσα μου και θα την κοπανήσω» αλλά την τελευταία στιγμή ο τραγουδιστής αποχώρησε για δικούς του λόγους. Τότε, ο αδελφός του Κώστα Βουτσά, ο Αριστείδης, πρότεινε στον Σακελλάριο τον «μικρό», που δεν ήταν άλλος από τον μικροκαμωμένο και νεαρό Τόλη Βοσκόπουλο.
Το 1968 κυκλοφορεί το τραγούδι του Γιώργου Ζαμπέτα «Αγωνία», το οποίο στο στόμα του Τόλη έγινε… κραυγή πόνου των εκάστοτε ερωτευμένων και έσπασε τα ταμεία πουλώντας 300.000 δίσκους!
«Εραστές του ονείρου» με τη Ζωίτσα
Τα τέλη της δεκαετίας του ’60 βρίσκουν τον Τόλη στην αρχή μιας λαμπρής καριέρας που χρόνο με τον χρόνο θα εκτοξεύεται στα ύψη. Σουξέ που γίνονται χρυσά και πλατινένια αλλά και ταινίες που κόβουν πολλά εισιτήρια είναι η σοδειά του τραγουδιστή, για τον οποίο αρκετά χρόνια αργότερα θα πει ο Γιάννης Πάριος πως «είναι ο μεγαλύτερος σταρ που πέρασε από την Ελλάδα».
Το καλοκαίρι του 1970 στο Θέατρο Μπουρνέλη ο Τόλης και η Ζωή Λάσκαρη έπαιξαν μαζί στο έργο του Γιάννη Δαλιανίδη «Μαριχουάνα Stop» (που την επόμενη χρονιά έγινε και ταινία από τη Φίνος Φιλμς) και στο θεατρικό έργο «Εραστές του ονείρου» (1972, Θέατρο Βέμπο), το οποίο δύο χρόνια μετά γυρίστηκε και ταινία, αλλά λόγω του ότι είχε χωρίσει από τον Βοσκόπουλο τον ρόλο του πρώην αγαπημένου της έπαιξε ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ.
Αρχικά, ο Τόλης και η Ζωίτσα ήταν πολύ ερωτευμένοι και έμεναν μαζί σε μια μονοκατοικία στη Γλυφάδα. Η ζωή τους απασχολούσε τα έντυπα της εποχής και όλοι μιλούσαν για ένα πολύ λαμπερό και ταιριαστό ζευγάρι. «Για να κατακτήσει τη Ζωή ο γαλαντόμος Τόλης της έστειλε ένα φορτηγό λουλούδια στο θέατρο όπου εμφανιζόταν…» μας λέει άτομο από τον θεατρικό χώρο. Ενώ μια παλιά φίλη του θυμάται πως «με τη δημοφιλή πρωταγωνίστρια πήγε μαζί της στη Νέα Υόρκη με καράβι μέσω Ιταλίας και εκεί γράφτηκε το τέλος του δεσμού τους με μεγάλη στενοχώρια από τη μεριά του…».
Λίγο πριν πέσει η αυλαία του δεσμού του με τη Λάσκαρη, ο Βοσκόπουλος εμφανίζεται στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης (1972) ερμηνεύοντας το κομμάτι «Ξανθή, αγαπημένη Παναγιά» που έχει γράψει ο ίδιος εμπνευσμένος από τον έρωτά τους. Δυστυχώς, παρ’ όλο που ήταν πολύ εκφραστικός στη σκηνή του Παλέ ντε Σπορ κάνοντας μέχρι γονυκλισία στο φινάλε απευθυνόμενος στη Λάσκαρη που ήταν ανάμεσα στο κοινό, το τραγούδι δεν είχε τύχη, ενώ υπήρξαν και κάποιοι που το… γιουχάισαν.
Το απόγειο και ο γάμος με τη Μαρινέλλα
Στη δεκαετία του ’70 ο Τόλης, που πλέον ανήκει στη δισκογραφική εταιρεία Μinos, κυκλοφορεί το ένα σουξέ μετά το άλλο και πουλάει χιλιάδες δίσκους. «Ψύλλοι στ’ αυτιά μου μπήκανε», «Εκείνη», «Κι εσύ θα φύγεις», «Δεν με νοιάζει ποιον φιλούσες μέχρι χτες», «Το φεγγάρι πάνω, Θεέ μου», «Αποκλείεται σου είπα», «Με εκδικήθηκε», «Το πεπρωμένο μου έχει γράψει» είναι μερικά από τα λατρεμένα τραγούδια του που τον καθιστούν περιζήτητο στα μεγαλύτερα νυχτερινά κέντρα της Αθήνας, με απίστευτες εκδηλώσεις λατρείας από το πολυπληθές κοινό του, οι οποίες επάξια του χαρίζουν τον τίτλο του μεγαλύτερου ανδρικού ειδώλου της εποχής.
Υπήρξαν άτομα που έσπαγαν ένα μπροστινό δόντι τους για να του μοιάσουν (το χαρακτηριστικό στοιχείο της πάνω οδοντοστοιχίας του Τόλη…), ενώ δεν είναι λίγες και οι απόπειρες αυτοκτονίας που έγιναν από ερωτοχτυπημένους και απογοητευμένους, οι οποίοι τη στιγμή του απονενοημένου διαβήματος άκουγαν στο πικάπ δικά του τραγούδια…
Σε αυτήν τη χρυσή περίοδο της καριέρας του ο Τόλης Βοσκόπουλος έχει στο πλευρό του τη Μαρινέλλα όχι μόνο ως παρτενέρ του σε κέντρα και σε δίσκους αλλά και ως σύζυγό του. Ο γάμος τους που έγινε το 1975 και διήρκεσε έως το 1981 δεν απασχόλησε τα media με κουτσομπολίστικη διάθεση, αφού το ζευγάρι κράτησε σε υψηλό επίπεδο την προσωπική σχέση του. Ακόμη και ο χωρισμός τους έγινε διακριτικά. Οταν χώρισαν, ο τραγουδιστής άφησε στη γυναίκα του το σπίτι όπου έμεναν στη Νέα Κηφισιά, το οποίο είχε αγοράσει από τη Ρένα Βλαχοπούλου.
Το γκρέμισμα της εικόνας
«Για μένα η γυναίκα είναι ο καπετάνιος. Και είμαι έτοιμος ακόμα και μούτσος να γίνω στο καράβι». Με αυτήν τη φράση από συνέντευξή του στον Σταύρο Θεοδωράκη το 1998 ο Τόλης Βοσκόπουλος τα είπε όλα για το πώς βλέπει και πώς συμπεριφέρεται στο γυναικείο φύλο.
Οι μέχρι τώρα γυναίκες της ζωής του δεν είχαν ποτέ βγει προς τα έξω να μιλήσουν εναντίον του, ακόμη και αν ο χωρισμός τους δεν ήταν ανώδυνος. Ισως γιατί στις σχέσεις του ο «μέγας εραστής» τα έδινε όλα (όχι μόνο την ψυχή του αλλά και το πορτοφόλι, όσο γεμάτο και να ήταν).
Τι συνέβη όμως με την τρίτη κατά σειρά σύζυγό του, τη Τζούλια Παπαδημητρίου, και ο επεισοδιακός χωρισμός τους γκρέμισε την εικόνα που είχε ως «ο πιο καλός σύντροφος των γυναικών»;
Με τη Τζούλια ο Τόλης πέρασε περίπου δέκα χρόνια από τη ζωή του, τα οποία, σύμφωνα με όσα εξομολογήθηκε ο ίδιος, ήταν μαρτυρικά. Από το 1986 που επισημοποίησαν τη σχέση τους με αρραβώνα μέχρι το 1995 που διέλυσαν τον γάμο τους η κοινή ζωή τους είχε πολλά σκαμπανεβάσματα, που όμως δεν έβγαιναν στο φως. Κανένας δεν περίμενε ότι και οι δύο θα έβγαζαν στη φόρα με τον πιο κραυγαλέο τρόπο (στα κανάλια και όχι μόνον) τα προσωπικά τους… Η διαμάχη τους ήταν κυρίως οικονομική, αφού ο Τόλης ισχυρίστηκε ότι του απέσπασε δισεκατομμύριο (-α). Τις δηλώσεις του αυτές πληρώνει ακόμη και σήμερα.
Στη δεκαετία του 2000 παίρνει θέση μάχης εναντίον του πατέρα της και η κόρη τους Χαρά, με αποτέλεσμα να φτάσει κάποια στιγμή εκείνος να αμφισβητήσει δημοσίως την πατρότητα του «καρπού του έρωτά του» με τη Τζούλια Παπαδημητρίου…
«Ήρθε σαν όνειρο» (κι ύστερα ήρθαν τα χρέη στην Εφορία)
Ο Τόλης Βοσκόπουλος είχε εντυπωσιαστεί με την ομορφιά της Αντζελας από την εποχή που εμφανιζόταν στο On the Rocks στη Βάρκιζα. Ένα βράδυ, η ηθοποιός τον είχε επισκεφθεί στο καμαρίνι του συνοδευόμενη από φίλο της επιχειρηματία. Μόλις την είδε ο Τόλης, της είπε με το γνώριμο αυθόρμητο ύφος του: «Τι μάτια είναι αυτά, κοπελάρα μου!».
Η μοίρα τούς έκανε ζευγάρι την περίοδο που ο τραγουδιστής είχε μόλις χωρίσει από τη Τζούλια και βρισκόταν σε κακό χάλι όχι μόνο στην εμφάνιση (ήταν φοβερά αδυνατισμένος και αξύριστος…) αλλά και ψυχολογικά. Η Αντζελα τον στήριξε με κάθε τρόπο και εκείνος βρήκε στο πρόσωπό της τη νέα του σύζυγο. Απόδειξη, το τραγούδι του που έγινε μεγάλο σουξέ εκείνη την εποχή «Γαλανομάτα μάγισσα, να σ’ ανταμώσω άργησα, μα οι γραμμές στο χέρι μου λένε θα γίνεις ταίρι μου…».
Το 1996 έγινε ο γάμος τους στο δημαρχείο της Κέρκυρας με κουμπάρο τον Τέρενς Κουίκ. «Τέτοιο κορίτσι και να το έχω αστεφάνωτο;» δήλωσε ο Τόλης, όταν τον ρώτησαν πώς αποφάσισε να παντρευτεί για τέταρτη φορά. Το 2001 γεννήθηκε η κόρη τους Μαρία, η οποία σφράγισε την ευτυχία τους.
Τα πρώτα χρόνια της σχέσης τους ο Τόλης Βοσκόπουλος αισθάνεται την επιθυμία να ξαναβρεθεί στη σκηνή (η τελευταία θεατρική του εμφάνιση ήταν το 1978 στο μιούζικαλ «Τραγούδα, θεατρίνε» μαζί με τη Μαρία Αλιφέρη). Ετσι, το 1998 μαζί με την Αντζελα ανεβάζουν το μιούζικαλ-υπερθέαμα «Ηρθες σαν όνειρο», το οποίο ήταν εμπνευσμένο από τη γνωριμία τους. Ο Τόλης και η Αντζελα τραγούδησαν κομμάτια που έγραψαν μαζί, εκείνος τη μουσική και εκείνη τους στίχους.
Το 2010 κι ενώ η Αντζελα Γκερέκου, η οποία πλέον ακολουθεί πολιτική καριέρα, έχει γίνει υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, ξεσπάει μεγάλο σκάνδαλο με την οφειλή των 5,5 εκατ. ευρώ του τραγουδιστή προς το Δημόσιο για την περίοδο 1993 – 1997. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να παραιτηθεί η σύζυγός του από τη θέση της στο υπουργείο επικαλούμενη λόγους ευθιξίας. Στις 2 Φεβρουαρίου το Ζ’ Μονομελές Πρωτοδικείο του επέβαλε ποινή τριετούς φυλάκισης με αναστολή για το ποινικό σκέλος της υπόθεσης, ενώ παράλληλα του έδωσε τη δυνατότητα εξαγοράς της ποινής με πέντε ευρώ ημερησίως.
Η αίτηση του τραγουδιστή να τύχει έκπτωσης 100% επί των προσαυξήσεων δεν έγινε δεκτή. Λόγω της αδυναμίας του να πληρώσει το οφειλόμενο ποσό, οι αρμόδιοι του υπουργείου Οικονομικών κατέσχεσαν τα τραγούδια του παίρνοντας τα ποσοστά του από την ΑΕΠΙ και παράλληλα έβγαλαν στο σφυρί την ακίνητη περιουσία του.
Όσο για τους ψιθύρους που κυκλοφορούν ότι οι σχέσεις του ζευγαριού έχουν κλονιστεί (δεν είναι λίγοι εκείνοι που κατά καιρούς διαδίδουν ότι χωρίζουν), η μόνη αλήθεια είναι ότι ο «άρχοντας» δεν βρίσκεται κοντά στη «γαλανομάτα μάγισσα» μόνον όταν δεν παίρνει το αεροπλάνο (το οποίο φοβάται από παλιά) για να βρεθεί στην Κέρκυρα, όπου ως βουλευτής επιβάλλεται η συχνή παρουσία της στο Νησί των Φαιάκων.
Πηγή: kourdistoportocali.com
