Του Κώστα Πάντζιου
Η δεύτερη Κυριακή της αναμέτρησης για την προεδρία του ΚΙΝΑΛ, δεν αναμένεται να έχει εκπλήξεις, τουλάχιστον με τη διαβεβαίωση των μαθηματικών, ότι οι 9 μονάδες διαφορά υπέρ του κ. Ν. Ανδρουλάκη δεν ανατρέπονται. Σύμφωνοι, δεν ανατρέπονται, αλλά θεωρητικά, στην πολιτική, ένα και ένα δεν κάνουν δύο, αλλά μπορεί να κάνουν και… τρία! Άλλωστε, ποιος θα περίμενε ότι ο σχεδόν ξεχασμένος πολιτικά κ. Γ. Παπανδρέου θα έμπαινε στη μάχη για την ηγεσία του κόμματος αυτού; Και μάλιστα να βγει δεύτερος και να είναι διεκδικητής της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ στον δεύτερο γύρο;
Η γοητεία της πολιτικής βρίσκεται στο γεγονός ότι συμβαίνουν απρόβλεπτα πράγματα. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι πολιτικοί δεν πρέπει να μελετούν με ψυχραιμία και γνώση τα δεδομένα –πολιτικά και κοινωνικά– και αναλόγως να προβλέπουν και να πράττουν.
Επί παραδείγματι, ο κ. Γ. Παπανδρέου, που είχε φύγει από τον εν λόγω κομματικό χώρο και είχε ιδρύσει δικό του κόμμα, να επανέρχεται και να ζητά την ψήφο να γίνει αρχηγός του κόμματος που είχε εγκαταλείψει.
Τι συνέβη στην ουσία την περασμένη Κυριακή; Στις κάλπες προσήλθαν τριών κατηγοριών, ή μάλλον τριών πολιτικών ψυχοσυνθέσεων άνθρωποι. Η μία ήταν οι «κομματικοί» του ΚΙΝΑΛ, που ήθελαν έναν αρχηγό που να είναι δεμένος μαζί τους. Και αυτοί οι ψηφοφόροι πήγαν μαζικά και ψήφισαν, ήταν ως απεδείχθη οι περισσότεροι, και ο κ. Ν. Ανδρουλάκης που υπήρξε επί σειρά ετών Γραμματέας του κόμματος, βγήκε πρώτος σε ψήφους. Η δεύτερη περίπτωση ήταν οι παλαιοί Παπανδρεϊκοί, οι νοσταλγοί των μεγάλων ημερών του ΠΑΣΟΚ και ψήφισαν τον κ. Γ. Παπανδρέου για να δουν να αναβιώνει ένα κομμάτι εκείνου του «μεγαλείου». Υπήρξε και η τρίτη περίπτωση ψηφοφό-ρων, οι οποίοι ήταν και είναι και αυτοί νοσταλγοί της συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μεταξύ 2012-2015, που επιθυμούν να επαναληφθεί εκείνη η εκδοχή διακυβέρνησης της χώρας. Αυτοί οι πολίτες ψήφισαν τον κ. Α. Λοβέρδο, ο οποίος με πολλούς τρόπους έδειχνε ότι ταυτίζεται άνετα με τις επιθυμίες τους.
Έτσι λοιπόν, αφού αναφέραμε το λάθος του κ. Γ. Παπανδρέου, καιρός είναι να επισημάνουμε, κατά την άποψή μας, το λάθος του κ. Α. Λοβέρδου. Και το λάθος αυτό είναι ότι δεν πρέπει από την αρχή, ενώ πηγαίνει να γίνει νέος Πρόεδρος ενός κόμματος, να δίνει σήμα με ποιο εκ των δύο μεγάλων κομμάτων θα κάνει κυβερνητική συνεργασία, αφού ο ελληνικός λαός γενικά απεχθάνεται τα σίγουρα κομματικά… «δεκανίκια».
Αλλά εδώ, το θέμα γίνεται πιο μεγάλο από τα όρια που περικλείουν το ΚΙΝΑΛ. Πάει και στην ηγεσία της ΝΔ, που μάλλον βιάστηκε να εμπλακεί παρασκηνιακά στην εν λόγω εκλογή, ίσως γιατί πίστευε ότι «κυριαρχεί» στο χώρο του Κέντρου, ενώ δεν συμβαίνει αυτό. Για τον λόγο ότι δεν έχουμε την εμπειρία μιας καινούργιας κάλπης, παρά μόνο εκείνης της 7ης Ιουλίου 2019, η οποία έχει αποδείξει ότι υπολογίσιμο κομμάτι του πολιτικού χώρου του Κέντρου κατέχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και μάλιστα, ως φαίνεται, του χώρου της Κεντροαριστεράς. Εδώ, κατά τη γνώμη μας, φαίνεται ότι έχουν δίκιο εκείνοι οι πολιτικοί αναλυτές, που καιρό τώρα επισημαίνουν ότι η ενσωμάτωση και υπερπροβολή των ακροδεξιών στελεχών της κυβέρνησης και του κυβερνώ-ντος κόμματος, μάλλον ενοχλεί και απωθεί κεντρώους ψηφοφόρους από τη ΝΔ.
Ερώτημα: Γιατί οι υπεύθυνοι πολιτικού σχεδιασμού της ΝΔ έπεσαν σ’ αυτήν την πλάνη; Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση, παρά μόνον εκείνη της επιρροής των δημοσκοπήσεων που δύο χρόνια τώρα αποτυπώνουν σταθερά ένα προβάδισμα της ΝΔ, όχι κάτω από 10%-12%. Άρα, η άτυπη και όχι φανερή καταγραφή, ότι η ΝΔ θα ήθελε να είναι νέος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ ο κ. Α. Λοβέρδος, για να έχει μια σίγουρη κυβερνητική συνεργασία μαζί του, απευθυνόταν, αν μη τι άλλο, σε μία μόνο κατηγορία ψηφοφόρων, την τρίτη, και όχι στις επιθυμίες των άλλων δύο.
Με αυτά τα δεδομένα, τί θα πρέπει να σκεφθούμε; Ότι οι δημοσκοπήσεις γίνονται με διαβλητό τρόπο; Όχι βέβαια, σε καμία περίπτωση. Υπάρχει όμως η εκδοχή ότι οι μετρήσεις βγαίνουν λάθος, όχι γιατί οι εταιρείες που τις διενεργούν δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, αλλά γιατί εν μέσω πανδημίας και υπαρξιακού πανικού, οι ερωτώμενοι δεν έχουν την πολυτέλεια να έχουν καθαρή πολιτική σκέψη, αφού στην ουσία, λόγω κορωνοϊού, πολιτική ζωή και σκέψη, όπως την γνωρίζαμε, δεν υπάρχει.
Τέλος, υπάρχει και το ερώτημα κάποιων πολιτών, σύμφωνα με το οποίο είναι δεδομένο πως ο κ. Γ. Παπανδρέου δεν θα εκλεγεί Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ την Κυριακή. Φυσικά, στην πολιτική τίποτε δεν είναι σίγουρο. ΑΝ όμως εκλεγεί, τότε η εκλογή του θα δώσει πολλά πολιτικά μηνύματα, για τα οποία θα έχουν να γράφουν συχνά οι πολιτικοί παρατηρητές.
