Του Τάσου Παπαδόπουλου
Προκαλεί θλίψη και γεννά πολλά ερωτηματικά αυτό το πανηγύρι που στήνουν διάφοροι ποικιλώνυμοι “επαναστάτες” γύρω από τα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας. Από τις καταλήψεις μερικών ημερών σχολικών κτιρίων, μέχρι τις πολύχρονες καταλήψεις χώρων εντός των Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
Στο θέμα αυτό γίνεται μεγάλη σπέκουλα, μια και πολιτικοί φορείς, με δήθεν προοδευτικό πρόσημο, αλιεύουν τους μελλοντικούς κομματικούς στρατούς τους. Από την άλλη πλευρά στα ιδιωτικά σχολεία και κολέγια δεν έχουμε ούτε μια κατάληψη, είτε για κάποιες ημέρες, είτε πολλών ετών όπως συμβαίνει στα Πανεπιστήμια, σε κάποιους συγκεκριμένους χώρους.
Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά οι έχοντες, που στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία, έχουν εξασφαλίσει την απρόσκοπτη εκπαίδευσή τους, ενώ οι φτωχότεροι, που τα εγγραφούν στα δημόσια, βλέπουν να περιορίζεται η εκπαίδευσή τους στα στοιχειώδη. Ποιος βγαίνει χαμένος από όλη αυτή την φασαρία; Τα παιδιά των χαμηλότερων εισοδημάτων, που αδυνατούν να τα πάνε σε ιδιωτικά σχολεία.
Είναι συνηθισμένο το φαινόμενο των καταλήψεων μια δυο και περισσότερες φορές τον χρόνο των σχολικών μονάδων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες; Πουθενά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο παρά μόνο στην Ελλάδα, που κάποιοι που κυκλοφορούν με την κονκάρδα του “προοδευτικού”, το θεωρούν περίπου ως φυσιολογικό. Αν δει κανείς τα αιτήματα των καταληψιών θα διαπιστώσει ότι δεν είναι παρά προφάσεις εν αμαρτίαις.
Οι καταλήψεις συνήθως συνεπάγονται και καταστροφές των κτιριακών εγκαταστάσεων και των εποπτικών οργάνων διδασκαλίας ,για τα οποία συνήθως ευθύνονται κάποιοι εξωσχολικοί, που παρεισέφρησαν και τα έκαναν γυαλιά καρφιά. Κατόπιν τούτου ουδείς διώκεται για τις ζημιές. Γι αυτό και καλούνται οι φορολογούμενοι πολίτες να πληρώσουν τα σπασμένα.
Κάποιοι γονείς δήθεν “προοδευτικοί”, επικροτούν τις καταλήψεις αυτές κάθε χρόνο λίγο μετά την έναρξη του σχολικού έτους. Αλλά και οι “προοδευτικοί” συνδικαλιστές με βάση το κεκτημένο του πράγματος, δεν χρεώνουν απουσίες στους “ήρωες” καταληψίες.
Έτσι ανενόχλητοι και ξεκούραστοι μπορούν να προφέρουν τις υπηρεσίες τους στα κοντινά φροντιστήρια. Αποτέλεσμα ο οικονομικά αδύναμος πολίτης να ξεπαραδιάζεται για τα φροντιστήρια των παιδιών του, μια στο δημόσιο σχολείο η εκπαίδευση είναι λειψή. Δεν είναι τυχαίες άλλωστε οι αντιδράσεις για την τράπεζα θεμάτων.
Αλλά και τώρα λόγω πανδημίας, οι “προοδευτικοί” δεν ικανοποιούνται από τα καθημερινά σχεδόν τεστ και προτιμούν τα σχολεία μια-δυο εβδομάδες, πέραν των εορταστικών διακοπών, κλειστά. Τους φταίνε οι αίθουσες, τους φταίει ο αριθμός των μαθητών, τους φταίει η πανδημία που αποτελεί ένα καλό άλλοθι για κάθε λαϊκιστή.
Στα Πανεπιστήμια η υποκρισία και ο πολιτικός καιροσκοπισμός πάει σύννεφο. Κάποιοι μπαχαλάκηδες που παριστάνουν τους αναρχικούς και δεν έχουν διαβάσει ούτε καν τον γεννήτορα τους, τον Μπακούνιν, με την ανοχή των Πρυτανικών αρχών και την τρομοκρατία, που έχουν επιβάλει εντός των ΑΕΙ, θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να κάνουν στέκι τους επί σειρά ετών χώρους εντός των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων.
Μέχρι πρότινος το λεγόμενο πανεπιστημιακό άσυλο, που αφορά τις ιδέες και όχι τους τραμπουκισμούς και τις έκνομες ενέργειες, εμπόδιζε την Πολιτεία να παρέμβει και να αποκαταστήσει την τάξη εντός των ΑΕΙ.. Η νέα νομοθετική ρύθμιση δίνει αυτό το δικαίωμα στο κράτος να παρέμβει και να αποδώσει τους παράνομα κατειλημμένους χώρους, στην πανεπιστημιακή κοινότητα.
Η αποκατάσταση της τάξης στο ΑΠΘ και στην πρώην ΑΣΟΕΕ, ενόχλησε τους “προοδευτικούς” και δήλωσαν ότι εξεγέρθηκε η δημοκρατική συνείδησή τους, μια και έτσι επιβάλλεται η αστυνομοκρατία άκουσον-άκουσον στα ελληνικά Πανεπιστήμια. Κατηγόρησαν ακόμη την κυβέρνηση για την απελευθέρωση των χώρων λέγοντας ότι έγινε εκ του πονηρού, προκειμένου να μπουκάρει ανενόχλητη η αστυνομία στα Πανεπιστήμια.
Στους χώρους της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών λένε, δεν χωρούν κανενός είδους κανόνες. Αλήθεια όσοι από αυτούς που διαμαρτύρονται έχουν φοιτήσει ή έχουν διδάξει σε πανεπιστημιακά ιδρύματα του εξωτερικού, εισήλθαν ποτέ στα Campus χωρίς έλεγχο;
Λένε επίσης ότι θα λέγαμε ναι στους ελεγκτές εισόδου, αν αυτοί είχαν υπαχθεί στον Πρύτανη και όχι στην αστυνομία. Ορθό θα ήταν αυτό, αν υπήρχε μία κανονικότητα εντός των ΑΕΙ. Όταν τελούν υπό τρομοκρατικό καθεστώς οι Πρυτανικές Αρχές και δεν τολμούν να καταγγείλουν τους μπαχαλάκηδες, όταν τους φορούν με τη βία ταμπέλα στιγματισμού, επειδή δεν υποστηρίζουν τις καταλήψεις, τότε πια πραγματική εξουσία θα ασκήσουν, αν υπαχθεί στους Πρυτάνεις η φύλαξη των Πανεπιστημίων;
Κάποιοι δυστυχώς, που πουλάνε με το κιλό προοδευτιλίκι, και παρουσιάζονται ως προστάτες της δημόσιας παιδείας, ενώ ταυτόχρονα στέλνουν τα παιδιά του σε ιδιωτικά σχολεία, θα πρέπει να σοβαρευτούν και να σκεφθούν, ότι το αύριο αυτού του τόπου περνάει μέσα από την παιδεία. Χωρίς αυτήν είμαστε χαμένοι από χέρι.
Κι αν είναι με τον δοκιμαζόμενο λαό όπως ισχυρίζονται, οφείλουν να τον προστατεύσουν και οι ίδιοι να συναινέσουν στην απαλλαγή από τα Σχολεία και τα Πανεπιστήμια, τέτοιων φαινομένων, που εμποδίζουν τους νέους να αποκτήσουν γνώση και δεξιότητες τέτοιες, που θα τους βοηθήσουν στην αξιοκρατική εξέλιξή τους, αλλά και την κοινωνία να προχωρήσει σε μια πραγματική ανάπτυξη…
