Ε, ναι, καλά τα λέει ο Τατάρ. Ας μην κρυβόμαστε. Βλέπει ο άνθρωπος τι γίνεται και βγάζει συμπεράσματα. «Με μια λύση που θα επιβληθεί», λέει, «θέλουν με την πάροδο του χρόνου ο πιο ισχυρός να επεκτείνει την κυριαρχία του στον πιο αδύναμο στον βορρά». Ο πιο ισχυρός είναι οι Ελληνοκύπριοι. Διότι, έχουν δίπλα τους έναν πάνοπλο ξένο στρατό σαράντα τόσων χιλιάδων Αττίλων και κάνουν στη νήσο των χρήσιμων ηλιθίων ό,τι γουστάρουν. Και σιγ -σιγά θα επεκτείνουν την κυριαρχία τους στον βορρά, να τους φάνε λάχανο τους Τουρκοκύπριους.
Γιατί στέλνουν τα γεωτρύπανά τους στην ΑΟΖ, αυτά που αγόρασαν με δισεκατομμύρια κι άφησαν τον λαό νηστικό, γιατί στέλνουν φρεγάτες και υποβρύχια γύρω-γύρω από την Κύπρο, γιατί στέλνουν στρατό σε όλη τη Μέση Ανατολή και προειδοποιούν όλο τον κόσμο ότι είναι οι σερίφηδες της περιοχής; Μα, επειδή θέλουν να κυριαρχήσουν στον βορρά. Οι Ελληνοκύπριοι, ποιοι άλλοι;
Ε, δεν βλέπει νομίζετε τι γίνεται ο Τατάρ. Ηγέτης με τα όλα του. Βλέπει μπροστά. Πήγαινε, ας πούμε, το κρατικό μας θέατρο στη Σαλαμίνα για παραστάσεις, δήθεν, αλλά στην πραγματικότητα ήταν επέκταση κυριαρχίας που έκανε. Πάνε οι Ελληνοκύπριοι στα κατεχόμενα για προμήθειες -βενζίνες, φάρμακα, εσώρουχα- αλλά στην πραγματικότητα αφήνουν τα χρήματά τους εκεί για να κυριαρχήσουν. Εξήμισι εκατομμύρια με πιστωτικές κάρτες άφησαν εκεί τους τελευταίους τέσσερις μήνες του 2021.
Το κατάλαβε το κόλπο, όμως, ο Τατάρ. Και ξεσκεπάζει τα σχέδια: Οι Ελληνοκύπριοι, λέει, «ονειρεύονται να ενσωματώσουν τους Τουρκοκύπριους στην Κυπριακή Δημοκρατία». Και για να τους προλάβει προσπαθεί αυτός να τους ενσωματώσει στην Τουρκία. Το θέμα είναι ότι τον πιστεύουν και οι Τουρκοκύπριοι. Και σήμερα το κόμμα του μπορεί να είναι πρώτο κόμμα στην ψηφοφορία. Και όσοι Τουρκοκύπριοι λένε τις αλήθειες είτε δεν θα συμμετέχουν στην ψηφοφορία, είτε θα είναι οι χαμένοι.
Το Κίνημα Ομόσπονδης Κύπρου, το Κόμμα Ενωμένη Κύπρος και το Κόμμα Νέα Κύπρος καλούν τους Τουρκοκύπριους να απέχουν από τις «εκλογές». Έδωσαν και επιστολή να σταλεί στον Γκουτέρες και καταγγέλλουν τις παρεμβάσεις της Άγκυρας στις «εκλογικές» αναμετρήσεις. «Η Τουρκία», γράφουν στον Γενικό Γραμματέα, «μετέφερε πληθυσμό διαπράττοντας έγκλημα πολέμου στην περιοχή που κατέκτησε με τη στρατιωτική της επέμβαση στο νησί μας. Με αυτό τον τρόπο, αλλοίωσε τη δημογραφική δομή στην υπό κατοχή περιοχή».
Τι σπουδαία ελπίδα είναι αυτό! Και τι τραγική ειρωνεία, συνάμα. Να καταγγέλλουν Τουρκοκύπριοι τον εποικισμό ως έγκλημα πολέμου και οι Ελληνοκύπριοι να το βουλώνουν. Ούτε καν αυτοί που υποτίθεται αγωνίζονται για τη συμπόρευση και τη συνύπαρξη με τους Τουρκοκύπριους, δεν λένε λέξη για την αλλοίωση της δημογραφικής δομής της τουρκοκυπριακής κοινότητας με τον παράνομο εποικισμό. Δεν βγάζουν άχνα οι Ελληνοκύπριοι, τόσο πωρωμένοι έγιναν -ή τόσο απελπισμένοι- αλλά έχεις τον Τατάρ να καταγγέλλει ότι θέλουμε να επεκτείνουμε την κυριαρχία μας στον αδύνατο βορρά.
Αλλά, για να καταλάβουμε, όταν μιλά ο Τατάρ για «μια λύση που θα επιβληθεί», ξέρει και ποιος θα την επιβάλει; Δεν μπορεί να είναι τόσο λίγος ο νους του για να πιστεύει ότι οι Ελληνοκύπριοι είναι σε θέση να επιβάλουν μια λύση. Η γκεμπελική προπαγάνδα του πιάνει, όμως, και το μίσος βαθαίνει.
Τα τουρκοκυπριακά κόμματα της «αντιπολίτευσης», αυτά που θα μπορούσαν να παίξουν καταλυτικό ρόλο, τάσσονται μεν εναντίον της ενσωμάτωσης στην Τουρκία και εναντίον της λύσης δυο κρατών επικρίνοντας τον Τατάρ, και παρότι μιλούν για ομοσπονδιακή διευθέτηση, δεν κρύβουν κι αυτά ότι δεν εννοούν ακριβώς το ομοσπονδιακό πολίτευμα ενός κανονικού κράτους, αλλά την ομοσπονδιακή διχοτόμηση ή τη συνομοσπονδιακή εν τέλει. Και σ’ αυτό συμφωνούν και με τους «δικούς μας» διζωνιστές.
Αλλά, εδώ που φτάσαμε, δεν υπάρχουν περιθώρια να κοροϊδευόμαστε άλλο. Η μόνη διέξοδος θα μπορούσε να ήταν η συνένωση δυνάμεων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, κομμάτων κυρίως, απέναντι στην Τουρκία. Μόνο από κοινού απέναντι στην Τουρκία και όχι απέναντι η μια κοινότητα στην άλλη. Μπορεί να γίνει αυτό; Αν όχι, θα συνεχίσουν να ελέγχουν την κατεχόμενη Κύπρο η Άγκυρα και οι πολιτικοί της διαίρεσης, θα συνεχίσουν να είναι στο περιθώριο όσοι καταγγέλλουν τον εποικισμό, θα συνεχίσει να υφίσταται ο κίνδυνος να παραδοθεί όλη η Κύπρος στην Τουρκία. Η νομιμοποίηση των τουρκικών τετελεσμένων σε βάρος και των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, δεν είναι τόσο μακριά όσο δείχνει.
