Κατακλυσμός Ρευστότητας… Του Γεωργίου Κ. Στεφανάκη

462

I. Διαγνώσθηκε ο covid-19 στα τέλη του 2019. Τον Μάρτιο του 2020 διαπιστώθηκε απόκλιση των ευρω-επιτοκίων. Τα γαλλικά απέκλιναν από τα γερμανικά, τα ιταλικά περισσότερο.

● Η στροφή προς την γερμανική ασφάλεια έγινε φανερή. Άρχισε (και πάλι) να προβάλει κρίση ευρωπαϊκού χρέους: Βόρειοι κατά Νοτίων.

II. Προς αποσόβηση αποφασίσθηκε η αμοιβαιοποίηση των ευρωπαϊκών χρεών. Τέτοια αμοιβαιοποίηση, δεν προβλέπεται από τους ευρωπαϊκούς κανόνες. Ακόμη περισσότερο, η Ε.Κ.Τ. δεν δανείζει κράτη. Δεν έχει τέτοια εξουσία (!). Δεν ασκεί οικονομική πολιτική. Υπάρχει, ώστε να συντονίζει τον ευρωπαϊκό πληθωρισμό γύρω στο 2% αλλ’ όχι επιπλέον, ετησίως.

III. Η απαγόρευση καταδολιεύθηκε: τα επιμέρους κράτη εκδίδουν ομόλογα. Τυπικώς, διοχετεύονται στην αγορά. Ουσιαστικώς, η Ε.Κ.Τ. καραδοκεί. Τα αγοράζει α μ έ σ ω ς. Το κρίσιμο: τα πληρώνει εκδίδοντας νέο χρήμα. Αντίκρισμα του νέου χρήματος είναι τα αγοραζόμενα ομόλογα.

Το αγοραζόμενο πληρώνει δια της αξίας του (!!!!!).

● Η διάθεση των ομολόγων συνιστά ε π ί φ α σ η δανείου. Εκδίδονται από την Ε.Κ.Τ. δια των κατ’ ιδίαν παραρτημάτων. Φερ’ ειπείν η Τράπεζα της Γαλλίας εκδίδει ομόλογα εν ονόματι της Ε.Κ.Τ. Όμως: Τράπεζα της Γαλλίας και Γαλλία είναι ένα και το αυτό (!!!). Τα κέρδη της η Τράπεζα καταβάλει στην Γαλλία. Τα ομόλογα είναι, άρα, χρηματοδότηση δ ω ρ ε ά ν.

● Η Ε.Κ.Τ. διευρύνει δι’ αυτών τον ισολογισμό της (!!!).

Όσο διακρατεί τα ομόλογα, αυτά ουδετεροποιούνται. Συμπερασματικά τα κορονοομόλογα: i. δεν έχουν κόστος, ii. ούτε ημερομηνία λήξης. Η Ε.Κ.Τ. έχει υποσχεθεί διατήρηση, τουλάχιστον, μέχρι τέλους 2023 (!). Συνιστούν, έτσι, απλώς αύξηση της χρηματικής ποσότητας: τίποτε άλλο (!!!).

IV. Πληθωρισμός: Είναι δείκτης κλασσικός για τη διάγνωση του η αύξηση της αξίας της εργασίας, κατά μονάδα παραγόμενου προϊόντος. Επί του παρόντος η γενική οικονομική ανάπτυξη υπερβαίνει την ως άνω προσδιορισθείσα εργασιακή αμοιβή. Σήμερα, λοιπόν, η διαφορά (εργασίας – ανάπτυξης) είναι επ’ ωφελεία των κεφαλαιουχικών αξιών (!).

Ακόμη, ο covid-19 με τις εξαιτίας του διακοπές εργασιών έχει διαταράξει την παραγωγή και διακίνηση αγαθών. Η συνήθης, α π λ ώ ς, ζήτηση των αγαθών αυτών έχει οδηγήσει σε αύξηση τιμών. Οι εντεύθεν, όμως, πιέσεις συνιστούν πληθωρισμό εκ λόγων προσφοράς, όχι εκ λόγων ζήτησης: άρα και υπερθέρμανσης της οικονομίας (!!!). Συνεπώς, κυρίως εντεύθεν το τσάμπα χρήμα δεν έχει, ακόμη, επιφέρει δομικές πληθωριστικές πιέσεις.

Ο παρατηρούμενος πληθωρισμός είναι παροδικός.

V. Ζούμε σε κόσμο αιτιοκρατούμενο. Άνευ αιτίου ουδέν εστί. Έτσι ο κατακλυσμός ρευστότητας έχει φουσκώσει τις αξίες των κεφαλαιουχικών στοιχείων. Έχει εδώ ιδιαίτερη κοινωνική σημασία η αύξηση της τιμής των ακινήτων.

Τα νέα ζευγάρια δεν βρίσκουν, εύκολα, στέγη. Δεν αποκτούν παιδιά. Πιέζεται αρνητικά η ευρωπαϊκή δημογραφία.

VI. Η αναμέτρηση Βορείων – Νοτίων πάλλεται. Οι Βόρειοι έχουν περισσεύματα. Θέλουν νόμισμα ισχυρό, εξασφαλιστικό. Οι Νότιοι έχουν ελλείμματα θέλουν νόμισμα φθηνό, διευκολυντικό εξαγωγών. Το θα δοκιμασθεί και πάλι.

VII. Ο οικονομικός αναλυτής Κ. Κόλμερ («Εστία» 2.2.22) εξηγεί ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος έχει φθάσει στα 400 δις €, αντίστοιχα, στα 220% του ετήσιου Α.Ε.Π. μας (!!!).

Ανώμαλη προσγείωση, ημών και της Ευρώπης, αναμένεται μετά τον covid-19.

Γ.Κ. Στεφανάκης