Ο διαπρεπής δημοσιογράφος – αρθρογράφος και πρώην ευρωβουλευτής, θέτει σοβαρά ερωτήματα τα οποία είναι βέβαιον ότι ποτέ δεν θα απαντηθούν!
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόοπουλου
Τα θέματα που φέρνει στο προσκήνιο ο Γιάννης Μαρίνος στο τελευταίο άρθρο του στο «Βήμα της Κυριακής» (13/2/2022), είναι σοβαρά και πολυδιάστατα, αλλά δεν νομίζουμε ότι θα απαντηθούν ποτέ. Γι’ αυτό και προσθέτουμε κάποιες σκέψεις, που ενδεχομένως συμπληρώνουν το τοπίο. Ιδού τι έγραψε ο εγκριτος δημοσιογράφος υπό τον τίτλο «Ηθελημένα ατελής ενημέρωση»:
«Δεν ξέρω πόσοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι επί χρόνια τώρα ζούμε σε ένα καθεστώς ημιενημέρωσης. Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από τις Αρχές και από τους δημοσιογράφους για μια σειρά σημαντικών ειδήσεων ως προς την αφετηρία τους, όμως σχεδόν ποτέ δεν μας ενημερώνουν ποια ήταν η συνέχεια και η κατάληξή τους. Και εξηγούμαι:
• Ύστερα από έκτροπα και παράνομες συμπεριφορές ακολουθούν κάποιες συλλήψεις. Ποτέ όμως δεν μας πληροφορούν τι απέγιναν οι συλληφθέντες. Οδηγήθηκαν σε προφυλάκιση; Αφέθηκαν ελεύθεροι; Δικάστηκαν ποτέ; Καταδικάστηκαν; Και αν ναι, φυλακίστηκαν; Ποτέ ή σχεδόν ποτέ οι ενημερωτές της κοινής γνώμης δημοσιογράφοι δεν μας ενημερώνουν. Σκοπίμως; Από αδιαφορία; Από επαγγελματική νωθρότητα;
• Πολύ συχνά επίσης διαβάζουμε και ακούμε ότι εκδηλώθηκε εισαγγελική παρέμβαση για την αντιμετώπιση παράνομων πράξεων. Ωστόσο ουδείς μάς πληροφορεί για τη συνέχεια. Τι απέγιναν π.χ. οι εκδίδοντες ψεύτικα πιστοποιητικά εμβολιασμού; Ποια η τύχη των γιατρών που εξέδιδαν ψεύτικα πιστοποιητικά ή καταπολεμούν τα εμβόλια; Τιμωρήθηκαν πειθαρχικά ή εξακολουθούν να ασκούν το λειτούργημά τους;
• Για σειρά διοικητικών παραπτωμάτων από δημοσίους υπαλλήλους και ιδιαίτερα αστυνομικούς, οι δημοσιογράφοι μάς πληροφορούν ότι διατάχθηκε Ένορκη Διοικητική Εξέταση, όμως ποτέ ούτε οι Αρχές μας πληροφορούν για το πόρισμα της εξέτασης, ούτε οι δημοσιογράφοι ενδιαφέρονται να πληροφορηθούν για να μας πληροφορήσουν σχετικά. Έτσι ουδέποτε μαθαίνουμε τι απέγινε.
• Για σειρά αδικημάτων βίας και καταστροφών δημόσιας περιουσίας κάποιοι παραπέμπονται να δικαστούν με αυτόφωρη διαδικασία. Ωστόσο σχεδόν ποτέ δεν μας πληροφορούν αν έγινε η δίκη και ποια ήταν η ποινή. Διάχυτη είναι η εντύπωση ότι συχνά και απαραδέκτως δεν δικάζονται οι επ’ αυτοφώρω συλληφθέντες και δεν τους επεβλήθη κάποια ποινή. Δικάστηκαν π.χ. οι συλληφθέντες να ρίχνουν τσιμεντόπλακες για να σκοτώσουν αστυνομικούς;
• Συχνά επίσης μας πληροφορούν ότι συνεστήθη ειδική εξεταστική επιτροπή για να διερευνήσει κάποιο σοβαρό θέμα (π.χ. πώς και από ποιον προκλήθηκε μια πυρκαγιά). Ωστόσο ποτέ δεν μας γνωστοποιείται αν υπήρξε πόρισμα και ποιες ήταν οι τυχόν κυρώσεις. Συνήθως ούτε πόρισμα διατυπώνεται, ούτε κυρώσεις επιβάλλονται. Ωστόσο ποτέ δεν μας το γνωστοποιούν οι ενημερωτές της κοινής γνώμης.
• Όπως κατά κόρον έχει αναφερθεί, το να καταδικαστεί κάποιος σε φυλάκιση είναι κατά κανόνα μια απατηλή είδηση. Γιατί στις ποινές φυλάκισης ακολουθεί συνήθως αναστολή, που σημαίνει ότι την ίδια μέρα που καταδικάζεται κάποιος αφήνεται ταυτόχρονα ελεύθερος για να συνεχίσει την έκνομη δράση του με την άδεια της πολιτείας. Περιττό επίσης να υπενθυμίσω ότι η ποινή ισοβίων είναι μια επισήμως θεσμοθετημένη απάτη, αφού και οι ισοβίτες ύστερα από κάποια χρόνια αφήνονται ελεύθεροι.
• Τέλος, αποκρύπτεται από όλους τους ασχολουμένους με τα ποινικά θέματα ότι επειδή οι φυλακές μας ασφυκτιούν από εγκλείστους, οι νομοθέτες μας φροντίζουν ώστε ακόμα και βαρυποινίτες να αφήνονται ελεύθεροι προκειμένου να αποσυμφορηθούν οι φυλακές, καθώς καμία κυβέρνηση δεν προβαίνει στο αυτονόητο: να κατασκευάσει επειγόντως και νέες φυλακές ώστε να εγκλείονται σε αυτές οι φυλακιζόμενοι αντί να αφήνονται ελεύθεροι. Και ας έχει κατ’ επανάληψιν καταδικαστεί η χώρα μας για απάνθρωπες συνθήκες σε βάρος των εγκλείστων στις φυλακές μας».
Μια πρώτη παρατήρηση στο όντως αποκαλυπτικό άρθρο του Γιάννη Μαρίνου, είναι ότι τα όσα περιγράφει δεν συμβαίνουν μόνον στην Ελλάδα. Σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ολλανδία, το Βέλγιο και η Ιρλανδία για παράδειγμα, η κατάσταση δεν απέχει πολύ από την αντίστοιχη σε μας.
Στη Γαλλία λόγου χάρη, με αφορμή ένα έλλειμμα 15000 θέσεων σε φυλακές (!!), πολυάριθμοι ποινικοί μπορούν να κυκλοφορούν άνετα, ενώ σεσημασμένοι έμποροι ναρκωτικών, σωματέμποροι και δυνητικοί δολοφόνοι ισλαμιστές, ελέγχουν συγκεκριμένες περιοχές μεγάλων πόλεων, στις οποίες η αστυνομία αποτελεί …ανέκδοτο!! Αντιθέτως όμως, στη σημερινή Γαλλία, προφυλακίζονται αμέσως οι παραβάτες των ορίων ταχύτητας, έστω και κατά 2 χλμ την ώρα!!!
Στην Ελλάδα, πάνω από ένα εκατομμύριο νοικοκυριά έχουν δεί να κατάσχεται ο τραπεζικός τους λογαριασμός για 2000 ευρώ χρέος προς την εφορία, την ώρα που κανείς δεν έχει ασχοληθεί με 17,8 δις. ευρώ ατασθαλίες που περιγράφονται στις πέντε τελευταίες εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Εκθέσεις που ποτέ δεν γίνονται ευρύτερα γνωστές εξάλλου δι’ ευνοήτους λόγους.
Κατά τα άλλα, ποιος γνωρίζει πού βρίσκονται και ποια είναι ποσά που προέρχονται από απαγωγές επιχειρηματιών και ληστείες τραπεζών; Δεν θα έπρεπε για παράδειγμα να γνωρίσει η κοινή γνώμη πόσα λεφτά αποκόμισαν ο αρχιδολοφόνος και τα τσιράκια του της 17 Νοέμβρη από ληστείες και άλλες «προοδευτικές» δραστηριότητες;
Δεν θα έπρεπε να μάθουμε τα 14 τελευταία χρόνια πόσο μας κόστισαν οι πυρπολήσεις της Αθήνας, οι δολοφονίες της Μαρφίν, οι τεράστιες ζημιές στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα; Είναι πολύ ενδιαφέρον να μαθαίνουμε από κάποια Pandora Papers ότι ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός Τόνυ Μπλαιρ έχει 500.000 ευρώ κατάθεση σε κάποιον φορολογικό παράδεισο, πλην όμως την τσέπη του Έλληνα φορολογούμενου το γεγονός αυτό δεν την επηρεάζει.
Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει όμως με την εγχώρια και ανερχόμενη πραγματική και ορατή εγκληματικότητα και την φαρισαϊκή ανοχή απέναντι της, με την εύκολη επίκληση του κράτους δικαίου. Κάποιοι ως φαίνεται συγχέουν την έννοια του κράτους που υπάρχει για να υπηρετεί τον πολίτη και την μέσω τουκράτους άσκηση εξουσίας. Και στην Ελλάδα των πελατών και όχι πολιτών ,όπως και αλλού βέβαια, αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Στο οποίο δεν υπάρχει καμμιά απολύτως θέληση να δοθεί έστω και μεσοβέζικη λύση…Τα λοιπά έπονται
